Hallo bokkers,
De reden dat ik dit topic open is dat ik graag een stok achter de deur wil hebben.
Even een korte voorgeschiedenis:
Om naar de binnenbak te komen moeten wij langs het spoor rijden. Dit is geen probleem, de paarden kennen de treinen. Helaas ging het toen ik voor de 3e keer op desbetreffend paard zat toch mis. Er kwam een trein en hij raakte in paniek door een samenloop van omstandigheden. Ik ben er toen hard afgevallen. Door een hersenschudding mocht ik toen een paar weken niet rijden. Ik baalde, had zin om weer te rijden. Tot ik erop zat. Ik was ineens zo ontzettend angstig. Bij elke onverwachte beweging wilde ik wel in huilen uit barsten.
Om een lang verhaal kort te maken: over die angst ben ik nu zo goed als heen. In de binnenbak rijd ik over het algemeen relaxed en overwin ik mijn angst redelijk snel.
Alleen... De trein blijft een probleem. Wij hebben ook en buitenbak. Die ligt ongeveer 100 meter van dit spoor. Ik durf er niet te rijden. Bang voor die rot treinen.
Het stomme is.. het paard kijkt niet op of om van de treinen. Dit WEET ik. Zie het elke keer aan de longe, hij kijkt niet eens op. Ook heb ik hem onder andere ruiters gezien, hij doet echt NIKS.
Maar ik kan mijn angst niet loslaten. Als ik erop zit, is het met knikkende knieƫn.
Ik wil over deze angst heen, en gisteren heb ik de eerste stap gezet. 5 minuten in de buitenbak gereden.
Dit klinkt echt belachelijk als ik het zo lees, maar het was voor mijzelf toch een overwinning. Ik wil weer in de buitenbak kunnen rijden en deze onnodige angst overwinnen.
Ik ben ook benieuwd naar juliie verhalen, hoe hebben jullie zoiets aangepakt?