Bokt.nl

beatje schreef:

Je kan ook doen wat er hier gebeurt is,bij mij is een 23 jarige achtergelaten en eigenaar is met de noorderzon vertrokken.Ze heeft wel keurig zijn papieren er bij gelegd.
Geen idee wat ik er nu mee verder moet Dat is ook je probleem verleggen,nu moet ik het alleen nog verlegd krijgen

Ibbel schreef:

Ja natuurlijk is dat het probleem verleggen. Maar dat komt ook omdat 'iedereen' vindt dat je een paard als-ie onbruikbaar is geworden niet naar de slager doet. Zoals iedere gebruiker (boeren, het leger) pak 'm beet 100 tot 50 jaar geleden gewoon deed. Maar 'dat mag nu niet meer'. En dús krijg je mensen die hun oude paard op andere wijze trachten te slijten, want er 2 op na houden wordt te duur.

pipo schreef:

Een oude kat of hond onderhouden gaat nog wel , want die woont thuis. Een oude (lees niet functionele voor het doel van de eigenaar) pony/paard onderhouden is voor de meeste mensen niet rendabel.
Wel voor hen die een eige wei bij huis hebben of een stukje grond waar de paardjes op staan. Maar een paard in pension, kost een klein vermogen. Dat betekend dat dus 9 van de 10 dieren die aangeboden worden, inderdaad vervangen worden door een jonger exemplaar waar de eigenaar wel wat mee kan.
Ik kan me goed voorstellen als je dus dure stalling moet betalen dat je een alternatief wil zoeken om je paardje een fijne ouwe dag te geven.. maar er zijn er maar verrekte weinig die dus de hoefsmid en de da willen blijven betalen. Dus dan krijg je het opgeruimd staat netjes , of het weg is pech syndroom.
Als je je oude hond weg doet naar het asiel, krijg je commentaar.. als je je paard naar een ander plekje doet is het goed.. ik begrijp dat echt niet. Uitgescheten is uitgescheten. Maakt niet uit welk dier.. al is t een hamster. Jij kiest voor een dier, jij bent verantwoordelijk. Kan e hem kwijt aan iemand die daar een plekje voor heeft prima, maar wees wel zo eerlijk om dan in ieder geval de da kosten en de hoefsmid op je te nemen/houden.

Sizzle schreef:

Grappig, zo zijn een hoop mensen op bokt van mening dat 18 nog lang niet oud is.
Maar met 20 ineens wel?

Ibbel schreef:

RaafSmits schreef:

Yep, een paard is duur in onderhoud.......maar de aanschaf van het dier is vaak wél een weloverwogen keuze.
Dan kan en mag alles, en hoort het er allemaal bij.
Maar als het dier "oudgediende "wordt is de slacht / dierenarts opeens niet haalbaar dan in het kostenplaatje??
Dat zijn toch ook kosten waarvan je weet dat ze komen.......net zoals alle terugkerende onkosten van je paard???

Het gaat niet om de kosten van inslapen (en slachten levert soms nog wat op ook) maar om de morele druk die 'de paardenwereld' zet op iemand die zegt: "ik kan mijn paard niet mee gebruiken voor waar ik hem voor gekocht heb, hij is best nog wel bruikbaar voor buitenritjes maar dat is niet mijn ding, dus gaat-ie morgen naar de slager" Zo iemand krijgt de hele wereld over zich heen, iig hier op bokt. Ook maneges die dat doen krijgen de wind van voren, lees de topics maar.
En ik denk dat je 100x beter je paard (ook al is het 'alleen maar' een beetje artrose) naar de slager kan doen, dan er mee gaan leuren omdat-ie nog wel 1x in de week een stapritje in het bos aan kan.

Urbiezira schreef:

Ik wil vind dit wel een interessante discussie, ook omdat ik lichtelijk het vermoeden heb dat mijn advertentie de rede is geweest voor TS om dit topic te openen.

Ik denk persoonlijk dat je het per situatie moet inschatten of iets een kwestie van probleem verleggen is of niet, en ook of dat per se iets negatiefs is. Mijn rede om voor mijn pony een nieuw thuis te zoeken is dat ik hier, in Amsterdam, eigenlijk geen fatsoenlijke stalling voor hem kan vinden die én niet een godsvermogen kost, én waar hij gewoon lekker paard kan zijn. Deze heb ik gevonden, maar niet op overbrugbare afstand voor mij met de fiets.

Mijn pony is een oud-manegepony, gered van de dood toen ik 13 was. Ik ben inmiddels 20. In al deze jaren heeft hij niks hoeven doen behalve lekker paard zijn, en ik ben super blij dat ik dit hem kan bieden. Maar inmiddels ben ik wat ouder, krijg ik het drukker, heeft mijn moeder (die mij moet brengen) het drukker en zie ik die pony door omstandigheden en afstand één keer in de maand. Heel objectief gezien eet hij dus heel duur gras, omdat ik extra betaal voor het feit dat de boer hem extra verzorgt.

Dit is voor mij, wellicht vinden mensen dit egoïstisch, niet echt de beste situatie, omdat ik en mijn ouders vastzitten aan die kosten. Ik kan qua paarden, lessen, leasen etc, niet veel kanten op. De pony is te klein voor mij om op te rijden, en te moeilijk om een bijrijder voor te zoeken (believe me, I've tried). Het heeft geen haast, maar is het dan probleem-verleggen als ik een nieuw huisje zoek voor een gezonde pony, waar mensen er meer plezier aan kunnen beleven en hij meer aandacht krijgt nadat hij 7 jaar bij mij lekker zichzelf heeft mogen zijn? Ik kan het namelijk niet over mijn hart verkrijgen om een gezond dier te laten inslapen.

Edit: mocht ik het door een financiële meevaller redden om hem te houden én ook zelf nog te kunnen rijden op een ander paard, dan zou ik dat doen, maar in de omgeving van Amsterdam ligt dat momenteel niet binnen de mogelijkheden voor mij.

Urbiezira schreef:

geerke schreef:

het is ook moeilijk...en ik heb heel makkelijk praten op een berg met 5 hectare grond en eigen stallen.

Als ik een stuk grond had gehad had mijn pony voor eeuwig en altijd mogen blijven. Geen twijfel over mogelijk.

Ik vind dat van de slacht wel een interessant vraagstuk. Ik heb inderdaad de wind van voren gekregen toen ik zei dat ik hem eigenlijk niet wilde verkopen omdat ik dat niet eerlijk vond en ik bang was dat iemand toch zou gaan rijden, bijvoorbeeld. Maar toen ik zei dat ik hem dan misschien beter kon laten inslapen kreeg ik helemaal het om mijn oren, want dan was ik ondankbaar en "je doet toch niet een gezond paard naar de slacht!!"

Dus wat is in zo'n situatie wijsheid?