ik ben zelf reuze trots op haar.maar stiekum ook een beetje op mezelf.want han is vol lof over haar brave karakter en dat ze nergens bang van is.en tja,dat komt toch door de opvoeding die ze van mij heeft gehad.heb ik het dus gelukkig goed gedaan!
ik durf niet gauw van mezelf te zeggen dat ik iets goed kan.ook hierbij niet.maar omdat haar vooropleiding blijkbaar zo waardevol en vertrouwensvol is geweest hebben ze haar zo snel al voor de wagen.dat had ik zelf helemaal niet gedacht.(daarom ben ik stiekum een beetje trots op mezelf,een klein beetje maar............... )
soms is het beter om te zwijgen