Omdat Isard nogal eens heftige schrikreacties kan geven en dan heel vreemd doet hadden we afgesproken dat het meisje even op Toon mocht rijden. Daar maak je zo'n meisje zo ontzettend blij mee! Ik weet nog heel goed hoe ik zelf was op die leeftijd!
Ze heeft Toon helemaal zelf gepoetst omdat ik nog bezig was om het land uit te mesten (dat heb je als ze op kleine stukjes land staan...). Toon had wel onmiddellijk in de gaten wie hij voor zich had, want hij vertikte het om voeten te geven! Gelukkig kent Christa Toon goed en weet ze precies hoe ze dit soort dingen aan moet pakken.
We gingen voor het eerst in de 20 x 60 bak, dus ik ging eerst maar even op Toon om hem even rustig te laten kijken (bak grenst aan zijn eigen landje, dus in principe was er niets bijzonders te zien, maar ja; paarden!). Toen al snel dat meisje erop en ja hoor: Toon was onmiddellijk weer manegepaard. Hij ging staken en van de hoefslag wegdraaien, aan Isard kleven en niet bij hem wegwillen. Wat zijn die beesten slim joh! Twee drafpassen en weer boem ho.
Nou ja, dat was voor dat kind ook geen rijden, dus heb ik maar even geholpen door Toon om me heen te laten lopen op een grote volte en hem met stemhulpen en een zwiepende longeerlijn aan de gang gehouden. Tis net een diesel want als hij dan ook op gang komt dendert hij zomaar door! Uiteindelijk kon ze hem zelf de bak door rijden in stap, draf en galop en nog in een knap tempo ook!
Petje af! Toon is echt niet door iedereen te rijden, ook al is hij heel braaf. Hij verdomt het gewoon als hij iemand niet ziet zitten.
Ik hoop nu dat hij dat staken bij mij nu niet plotseling ook weer op gaat pakken, maar ik denk dat het wel meevalt!
Uiteindelijk vond hij het volgens mij best leuk, want hij had zijn oren vrolijk naar voren terwijl hij in galop de bak door denderde!
Groetjes Mieke
