eerst shiraz. ging niet door, mocht geen paard meer. toen weer wel, toen weer niet. zijn we gaan kijken naar folly. volgende dag mocht ik geen paard meer. nu was een optie mijn bijrijdpaard (als het doorgaat en t klikt) te kopen. zelfde avond nog 'verdraai ik alles' en gaat t niet door, terwijl dat helemaal niet zo is, want de eigenaresse van de manege wist er ook van. Komt erbij: waar haal je t geld vandaan, ja je werk en de tijd dan? 's avonds rijden is geen optie, en, i hate to admit, maar mn ouders hebben wel gelijk. nu draaien er 2 afspraken: een paard als je op jezelf woont, en een paard als je aantoont dat je het aankan qua tijd en school en werk. dat kan ik doen met een bijrijdpaardje. gaat t goed zou ik volgend jaar nog een eigen paardje hebben. ammehoela. dit is wat ik ga doen: ik rijd een paard bij, heb ik toch nog wat in handen, net een eigen paard voor een deel van de week. ik ga 1 tot anderhalf jaar sparen, en na de verhuizing kan ik mn paard op t land zetten (denk ik) scheelt ook weer.
misschien allemaal erg vaag, vind ik ook, maar ik baal zo enorm! maar toch, liever 2 jaar wachten dan loze afspraken, en weer hoop hebben als we een paard bekijken om de volgende dag te horen te krijgen dat ik hem toch nooit krijg. das toch t kijken niet waard?