Hoe lang geleden dat je er voor het laatst bent afgevallen??

Moderators: Sica, C_arola, Neonlight, balance

Dit onderwerp is gesloten, je kan geen berichten wijzigen of nieuwe antwoorden plaatsen.Onderwerp gesloten
 
 

Marieke22

Berichten: 797
Geregistreerd: 08-04-02
Woonplaats: Rheden

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-05-02 12:30

Een maand of wat geleden ben ik voor 't laatst gevallen, en ook flink hard.

Babet is niet echt heel jong, maar nog niet zo lang onder het zadel, dus ze heeft ook nog aardig wat spatjes....
Zo waren we aan het lessen op maandagavond, zoals we dat al tijden deden. Na een half uurtje flink gewerkt te hebben, lieten we de paarden even rondstappen aan de lange teugel. Er was niets aan de hand, Babet schrok ook nergens van ofzo, maar ineens gaf ze een ENORME bok, zodat ik omhoog vloog. Ik zat erg ontspannen, had dus ook nergens op gerekend. Vervolgens kwam ik weer neer op haar kont, zodat ze nog een hardere bok gaf. Wederom werd ik gelanceerd, maar ditkeer met een boog en vervolgens kwam ik plat op mijn bek op de grond terecht. Omdat ik op mijn buik/borstkas terecht kwam, was ik mijn adem kwijt. Ik ben heel rustig blijven liggen totdat ik weer op adem was, heb me afgeklopt, en ben er weer opgestapt. Babet was zelf ook erg geschrokken geloof ik, want ze was stokstijf naast me blijven staan. Ik had niet echt pijn, mijn pols een beetje, maar dat mocht geen naam hebben. Het belachelijke van alles was dat er twee meiden uit de les gingen janken als een stelletje kleine kinderen, "omdat het er zo eng uit had gezien". Nou vraag ik je toch Verward Verward Verward Verward

Verder ben ik in al die jaren dat ik paardrijd, aardig vaak gevallen hoor. Ik denk ook dat je paardrijden leert met vallen en opstaan. Ook als je niet altijd de braafste paardjes rijdt, lig je denk ik nog wel eens in het zand. Over het algemeen ben ik er altijd goed vanaf gekomen. Eén keer ben ik wel heel naar gevallen, maar dat is al ontzettend lang geleden. Ik reed toen nog op manegepaarden, en we hadden springles. Ik had met de pony waarop ik reed al aardig wat hindernisjes genomen, ze waren dan ook best hoog. Opeens besloot de pony dat ze er geen zin meer in had, en weigerde vlak voor de hindernis. Ik vloog over haar heen, en ben midden in de hindernis combinatie gedonderd. Alles omver, met mijn rug tegen de balk-houders aan, was niet echt prettig. Er lag een heel stuk van mijn rug open, bloeden als een gek. Ik heb nog wel de hindernis gesprongen, omdat ik dacht dat als ik dat niet zou doen, nooit meer zou durven te springen. Ik heb nu nog steeds een behoorlijk litteken op mijn rug door deze val.

Toch ben ik nog nooit echt heel erg geschrokken. Ik spring nog steeds heel erg graag, en tja, het hoort er nou eenmaal bij.

Grtz!


Dit onderwerp is gesloten, je kan geen berichten wijzigen of nieuwe antwoorden plaatsen.Onderwerp gesloten

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: hoogendroog, Rodevlinder, Tomboy0 en 35 bezoekers