Ik mis het...

Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie
 
 

snoeppapier

Berichten: 4937
Geregistreerd: 29-03-04

Ik mis het...

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 31-07-04 17:26

Vanaf mijn 8e tot mijn 15e heb ik gelesd. Altijd al was ik met paarden bezig, ook buiten de lessen om. Toen ik 12 was had ik elke zaterdag een leuke pony om te verzorgen, heerlijk: de hele dag tuttelen tot het baasje kwam, stukje rijden en daarna mocht ik weer heerlijk verder klooien. Helaas ging hij naar een andere stal, en op dat moment stopte ik ook met lessen. Ik moest naar de paarden, en dan zou ik doordeweeks 's avonds moeten gaan rijden, wat niet ging met school. Ook vond ik zelf dat ik qua lessen wel genoeg geleerd had. Ik had naar de L gekund met wedstrijden, maar omdat ik niet van wedstrijden hield, stopte ik maar met lessen.

Een jaar deed ik heel weinig met paarden. Ik miste het wel, maar had het erg druk met school. 3x heb ik met 2 vriendinnen een pony gehuurd voor een dagje, maar verder niets. 1 van die vriendinnen kocht vorig jaar april een jonge haflinger. Ik mocht hem verzorgen. Úren bracht ik met dat beestje door. Hij was dwars, onervaren en eigenlijk helemaal geen leuke pony. Maar ik was gek op hem, en zag het als een uitdaging om hem iets te leren.

Na een maand intensief met hem bezig zijn merkte ik dat het beter ging. Hij kreeg meer respect voor mij (als je het zo kunt noemen). Ik was consequent in wat wel en niet mocht, en dat wist ie. Sinds die tijd ging het alleen maar beter. Alleen tussen hem en zn baasje niet. Zij had slechts 2jaar rijervaring, wist in het begin niet eens meer hoe ze op moest zadelen. Op een dag kreeg ik het verwijt naar mn hoofd "dat ik het alleen maar om het rijden deed". Ik heb gigantische ruzie gehad, was helemaal overstuur, omdat het gewoon niet eerlijk was. Ik was er altijd voor haar paardje, als ze ziek was ging ik nog wel even door weer en wind terwijl ik moest leren voor mn toetsen, en ik van mn ouders niet mocht. Ik kocht spullen voor hem, omdat zij er te gierig voor was, en hij ze hard nodig had. Uiteindelijk heb ik besloten te stoppen met hem. Behalve het gedoe van verzorgen speelde er nog veel meer mee wat zij me geflikt had, onze vriendschap bleek al 2,5 jaar één en al leugen te zijn. Maar het deed me onwijs veel zeer om hem achter te laten. M'n maatje, in zo'n korte tijd...

Nog geen maand later hoorde ik van een stalgenoot dat mn 'vriendin' hem nooit meer reed. Hij bokte haar er al af voordat ze erop zat, liet zich niet meer uit de wei halen. Een maand later was hij verkocht...

Ik ben nog zeker een jaar naar hem op zoek geweest, maar heb het nu opgegeven. Sommige mensen reageren heel banketstaaf: ach, je hebt hem maar 4 maanden verzorgd. Maar er was iets tussen mij en Joey, en ik denk dat er wel meer mensen zijn die zoiets begrijpen.

Na Joey heb ik ruim een jaar écht helemaal niets met paarden te maken gehad. Sinds 2maanden heb ik weer contact met het baasje van mijn eerste verzorgpaardje (van de manege). Ik ben al weer een keer meegeweest, lekker gereden. Maar ze heeft al een vaste verzorgster, en het is ook te ver om naar toe te gaan.

En op sommige momenten mis ik het dus gewoon ontzettend, de laatste tijd steeds meer. Ik zit constant op marktplaats te kijken naar paardje, terwijl ik weet dat ik geen paard kan kopen (en mag kopen). Ik reed vanmiddag langs mn oude mange (HC Simonshaven) en zag mezelf nog helemaal over het erf lopen met mijn oude verzorgpony. Aan de 1e kant zou ik dolgraag weer willen rijden, maar aan de andere kant: ik heb het al zo druk. Lessen begin ik niet meer aan, en verzorgpaard zou ik heerlijk vinden. Maar ik ga dit jaar naar 5VWO, heb een vriend, wil graag weer op zoek naar een baan. Ik wil zoveel, en ik durf gewoon geen verzorgpaard aan, het is een grote verantwoordelijkheid, je draagt de zorg van een dier van een ander deels op je, en ik zou niet willen dat ik vaak af moet bellen. Iemand die voor 1dag in de week iemand zoekt zou ideaal zijn, maar ja, wie zoekt er nu een verzorgster voor 1x in de week?

Sorry voor het lange zeurverhaal, maar ik moet het gewoon even kwijt. Ik kan het aan mn ouders vertellen, maar die snappen het toch niet. Die begrijpen niet dat het voor mij gewoon genieten is als ik tussen de paarden zit. Mijn vriend luistert ook wel, en zegt het ook te snappen, maar het is anders. Wat ik bedoel kan denk ik alleen een paardengek begrijpen.

Zijn er mensen die dit herkennen?

What lies before us, what lies behind us, is nothing compared to what lies within us
.


snoeppapier

Berichten: 4937
Geregistreerd: 29-03-04

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 01-08-04 21:27

Boemel, kom in Spijkenisse wonen! Wil ik best 1dag in de week je paardje verzorgen Knipoog

Misschien moet ik eens gewoon een advertentie plaatsen met duidelijk erin dat ik hooguit voor 2x per week kan (rijden dan).

Ik kom dan wel niet zo ver met een bepaald paard, dat is natuurlijk waar je het ook min of meer voor doet, het zal langer duren voordat je 'iets' krijgt met een paard. Maar gewoon weer heerlijk tussen de paarden zitten, lijkt me gewoon weer heel fijn

@xxJessxx: Ik heb op Simonshaven 3,5 jaar Liroy verzorgt. Ik weet niet hoe lang jij er al staat met Fleur, maar Liroy is nu denk ik (ff rekenen) bijna 2jaar weg. Daarna heb ik Joey (die jonge haf) gedaan, maar die stond op een boerderij vlakbij Vogelenzang.

What lies before us, what lies behind us, is nothing compared to what lies within us
.

snoeppapier

Berichten: 4937
Geregistreerd: 29-03-04

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 01-08-04 21:31

Ik ga, zeker nu meerderen het zeggen, toch maar eens een advertentie schrijven. Vraag me altijd af of paardeneigenaren eigenlijk nog wel op marktplaats kijken, je ziet tegenwoordig heel veel advertenties van kinderen die erg jong zijn, net 2jaar rijden. Ik zou als paardeneigenaar niet kiezen voor zo'n verzorgster, dus al gauw niet meer tussen zulke advertenties zoeken.

Maargoed, ik ben geen paardeneigenaar Haha! En niet geschoten is altijd mis...

What lies before us, what lies behind us, is nothing compared to what lies within us
.

snoeppapier

Berichten: 4937
Geregistreerd: 29-03-04

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 02-08-04 10:40

Myra1 schreef:
Nee eerlijk gezegd herken ik je verhaal totaal niet.

t is maar hoe graag je wil.


Was uit mn verhaal nog niet duidelijk geworden dat ik niets liever zou willen als een eigen paardje? Dat zit er sowieso niet voor mij in. Je moest eens weten hoe gelukkig ik zou zijn als ik weer iets met paarden kon doen.

Ik vindt het knap van je, dat het jou lukt om een goede planning te maken om je tijd te verdelen tussen een eigen paard, je school, je vriend enz. Maar dat het jou lukt wil nog niet zeggen dat het mij lukt.

Ik wil het dolgraag, maar het moet niet ten koste van alles gaan. En vandaar ook dat ik niet meer als 2dagen per week zou kunnen. Als ik straks een baan heb hou ik nog minder tijd over voor school, en die tijd heb ik hard nodig. Tuurlijk zou het kunnen, maar dan zit ik elke avond tot 12en aan mn huiswerk.

What lies before us, what lies behind us, is nothing compared to what lies within us
.

snoeppapier

Berichten: 4937
Geregistreerd: 29-03-04

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 02-08-04 10:44

@ Highspirited: Wat onzettend gaaf trouwens dat je naar Afrika gaat! Droom ik ook van om naar mn examens te gaan doen!

@noukske: Wat erg zeg, dat die eigenaresse zoiets flikte! Echt gestoord, hoe kon ze nou zeggen dat je die pony's wilde vermoorden? Scheve mond

What lies before us, what lies behind us, is nothing compared to what lies within us
.


Antwoord op onderwerpPlaats een reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Benita, bente_sat, DDD3, desireeee_x, Exorcizamus, Hanjan, KaasSouffle_, LesleyAnne, nafkedemi, Patriesje, Ptl4ever, Rianneko, Syb_sem en 119 bezoekers