Geplaatst [WD] 1e keer M2 + kur: nare afloop en [AM] Ik ben weer thuis!!!
Kon ik minstens 6 weken niet rijden.
Na drie weken waren mijn longen helemaal genezen verklaard en mijn ribben moest ik zelf maar aanvoelen, pijn was de maatgever, ik mocht niets forceren. En ik mocht iig de eerste 6 weken na de val niet paardrijden
Maar gelukkig voor mij ging ik na 4 weken met vakantie voor twee weken en dan mis ik het paardrijden tenminste niet.Zondagt ben ik terug gekomen van vakantie en inmiddels had ik helemaal geen pijn meer in mijn ribben, dus ik had besloten dat ik maandag maar weer eens moest gaan rijden.
Ik ben maar gewoon in de bak begonnen, niet meteen een buitenrit, dat leek me niet zo handig. Dus ik lekker Duvel gezadeld (die mij ineens weer veel minder lief vond, in de periode dat ik hem alleen maar kwam aaien en appeltjes geven vond hij mij een stuk aardiger, haha
), bodyprotector aan (voor wat extra steun en voor de zekerheid, want mijn ribben zijn pas over een maand of 2-3 weer terug op hun normale sterkte) en erop klimmen! O wat was dat fijn zeg, zelf weer een keer te paard! Ik heb heerlijk gereden, hoewel Duvel niet zo meewerkte, hij heeft de eerste drie weken wel nog af en toe op M2 niveau gewerkt, maar dat meisje dat hem toen af en toe reed had de laatste drie weken geen tijd meer gehad en dat was duidelijk te merken! Hij liep nogal op zijn kop, toen ik mijn teugels op maat gemaakt had en wat van hem vroeg. Eerst dus maar flink aan de overgangen en het naar voren rijden gewerkt en toen werd het gelukkig al weer wat beter.Tijdens het rijden had ik eigenlijk nergens last van, alleen het doorzitten zat niet zo heel lekker, maar dat kwam omdat Duvel niet helemaal ontspannen was, waardoor ik op zijn rug zat te stuiteren en dat vonden mijn ribben nog niet zo erg leuk. Maar toen hij wat losser werd, zat ik ook meteen weer lekkerder.
Kortom, ik was weer blij!
En gisteren ben ik lekker een drie kwartiertjes de polder in geweest met Jip, lekker crossen en dat ging ook heel erg lekker!
Ik heb ook haast geen spierpijn, tot nu toe, ik hoop dat dat zo blijft.
Morgen ga ik de terugrit van de picknickrit met de manegepony's begeleiden, een hele rit is waarschijnlijk nog net iets te veel van het goede, dus maar met een halve beginnen.
Ik ben echt weer blij!
