Susanne1 schreef:Waar de kennis van de ruiter ophoudt, begint zijn grofheid --> zoiets. Ik schaam me om het toe te geven, maar helaas is het wel zo. Dat is ook de reden dat ik dit topic schreef. En de reden waarom het misschien beter is om of niet te lessen of rustiger op te bouwen.
Vind het knap dat je dat toe durft te geven, is heel moeilijk... Ik heb dat dus ook gehad, gewoon frustraties uiten op je paard als iets niet lukte.
Ik heb geleerd om niet gefrustreerd te raken als iets niet lukt, dus dan lukt jou dat ook wel 
Stap 1. Meer ontspannen, en niet krampachtige hulpen geven voor een oefening. Ook al duurt het een heel rondje voor je de juiste positie heb gevonden, gewoon de tijd er voor nemen en zorgen dat je recht boven je paard blijft zitten op je kont, zodat je je benen in een bepaalde positie kan leggen. Die vergt wat evenwicht en het is ff oefenen, maar oefening baart kunst toch?
Stap 2. Misschien dat je een paar keer zonder beugels gaat rijden, en dan goed opletten hoe krampachtig je in het begin zit en naar mate je het een paar keer doet ga je minder je spieren spannen omdat je dan je evenwicht heb gevonden.
Stap 3. (waarschijnlijk de moeilijkste) Je frustraties wegrijden. Als iets niet lukt, tot 10 tellen en rustig de oefening over nieuw doen. Als je echt het idee heb dat het niet beter zal gaan of je paard met je mee gaat denken terwijl dat niet de bedoeling is, ga wat anders doen. Een galopje tussen door, wat andere oefeningen als slangenvoltes etc. En na een minuut of 10 weer proberen.
Als je te lang of te gefrustreerd een oefening doet loopt dat toch op niets uit, en als je het achter elkaar probeert te doen raakt je paard ook verzadigd en werkt niet meer mee.
Stap 4. Lastig, maar wel confronterend. Leg de schuld ALTIJD bij jezelf! Als het niet gaat, dan zit jij OF te gespannen, OF je geeft een verkeerde aanwijzing!
Sinds ik prive les heb ben ik met sprongen vooruit gegaan. Mijn pony pakt alle oefening met gemak op en geeft totaal geen geestelijke of lichamelijk beperkingen om ze uit te voeren. Zolang IK maar de goede aanwijzingen geef. Het was best wel confronterend, maar als het niet goed gaat ben IK degene die de fout maakt, niet mijn paard...
En idd, geen ja maar... Maar gewoon 'doen'.
Probeer het maar eens van de week. Het grootste probleem is volgens mij de 'spanning' die jij heb tijdens het uitvoeren van een oefening. Die moet je echt kwijt zien te raken, en daarna zal het gewoon echt met sprongen vooruit gaan
Succes, het is ff oefenen maar het lukt je echt wel 
Eerst probeer je het in stap, daarna in draf en galop.
Trotse mamma van Damian Jeremy en Noëlia 
