of hoe je het ook wilt noemen
Vandaag weer wat uitgeprobeert met Prima . En een soort van minischriktraining gehouden, naja veel stelde het niet voor maar toch. Ik had enkele felgekleurde blaadjes opgehangen, een witte stoel in een hoek, een groen-witte parasol in een andere hoek, een plastieken voerzak aan een touwtje opgehangen, blauw en oranje gekleurde touwtjes, een staander met daarin een zweep en daaraan een jas, een paars met gekleurd deken met pipo de clown opgehangen . En dan maar hopen dat het goed ging (ik reed zelf trouwens niet op Prima, ik reed op dat ander hopeloos geval Evita )
De parasol kregen ze al voor het rijden te zien, Evita er natuurlijk vandoor, Prima kon haar nieuwsgierigheid niet bedwingen en ging heel het ding inspecteren. Toen heb ik ze op stal gezet en de rest klaargezet, paard klaargemaakt. En toen het meisje dat met Prima reed kwam (mijn instructrice is op vakantie, maar haar dochter komt wel eens op een woensdag samen met mij rijden, heb ik wat gezelschap ) gewoon opgestapt.
en het ging super. Ze had verschillende dingen nog nooit zien staan, maar ze liep er langs zonder er zelfs naar te kijken, ook de wapperende jas of de plastieken zak. Het dekentje was een paar keer per ongeluk naar beneden gedonderd net toen zij erlangs kwam, en zelfs daarvan schrok ze niet. Evita daarentegen....
dat ging ook goed. Overal langs, niet opkijken (wat verdacht is want meestal is het een echte broekschijter ) Totdat ik aan het stappen en eens ging kijken als ze nu echt zo een koele kikker was. Ik ga naar de plastieken zak toe, ik rijk er met mijn hand naartoe, met dat de zak kraakt ja hoor, wegwezeu! Daarna had ze mij door en wou ze in geen geval nog dichter dan een halve meter bij die zak . Maar ik had een zweep bij waarmee ik de plastieken zak toch nog kon raken, ja haar we gingen erweer vandoor Heb het maar opgeven, ik heb dat trukje met de zak bij Evita al een keer of 4 geprobeert, en dan is ze braaf, maar laat ik haar diezelfde zak een week later weer zien is het hek weer van dam >;)
Prima daarentegen heeft er écht geen schrik van. Na het rijden heb ik bij haar gestaan met een parasol in mijn handen, open en dicht klappen, mee ronddraaien, omhooghouden... mevrouw gaf ging ging, ging zelfs zonder boe of ban onder de parasol instaan en ik kon haar er ook gewoon mee aanraken. De plastieken zak ook juist hetzelfde. Zonder gemopper dadelijk van de eerste keer met veel gekraak op haar rug, mevrouw reageerde er niet op, ze kwam nam zelfs de zak uit mijn handen en ging er zelf mee schudden. Evita was natuurlijk lang en breed verdwenen met het gekraak
een héél verslag, maar ben er best trots op dat ze alles zo goed opneemt, ze heeft eigenlijk nog nooit ergens bang van gehad, ze is eerder heel niewsgierig en alle nooit geziene dingen die opvallen wil ze in plaats van weglopen juist vastnemen en inspecteren
I used to walk in a room full of people and wonder if they liked me.
Now I look around and wonder if I like them.