Vreemd idee, ben er nog steeds niet aan gewend...
Een paar maanden geleden twijfelde ik al aan Jildau. Het is een kanjer van een paard, maar meer geschikt voor recreatie en niet geschikt voor fokken. Dat was twee jaar geleden toen ik haar kocht prima, maar inmiddels zijn mijn interesses naar dressuur en de fokkerij verschoven. Tijd om er een punt achter te zetten met mijn meisje. Moeilijk, omdat je een band met zo'n beest krijgt en er gehecht aan raakt, maar ik sta nog steeds achter mijn beslissing.
Ik zette haar te koop en nog geen 1,5 week later kwam er iemand voor kijken die haar vrijwel direct kocht. Nu is ze net opgehaald. Eileen natuurlijk over de zeik, want gezelschaps mini Elfie heb ik ook net gisteren naar de hengst gebracht, dus ze is even alleen nu...
Ze wordt daar nog gekeurd vandaag, maar ik twijfel er niet aan dat ze goedgekeurd wordt. Pas dan is het natuurlijk helemaal definitief.
Ik blijf voorlopig even paardloos. Ik kan niet meteen van de ene op de ander overspringen, daarvoor gaan er ook teveel emoties in me om nu. In de tussentijd ga ik Eileen in topconditie proberen te krijgen voor de herkeuring en kan ik me op de voorbereidingen storten van de keuring van Elfie.
Toch vreemd, net of je een verkering uit hebt gemaakt net. Heel leeg gevoel...