Zaterdagmiddag kwam Sven fris en vrolijk uit de wei, maar een half uurtje later vond ik hem met een fikse slokdarmverstopping. Veearts gebeld, maar die stond bij een ander spoedgeval en het duurde dus nog bijna anderhalf uur voor ik er eindelijk een veearts bij had.

Het leek vrij ver bovenin vast te zitten, Sven is zelfs een hele poos benauwd geweest. De veearts heeft nog vrij lang gewacht met er een sonde in te stoppen, en heeft eerst geprobeerd om met spierverslappers de prop richting de maag weg te krijgen.

Inmiddels was het al bijna 8 uur 's avonds. De dichtsbijzijnde kliniek waar ze in het weekend spoedopnamen aannemen is het Regionsdjursjukhuset in Helsingborg en dat is met de trailer een dik uur bij ons vandaan. In Helsingborg zijn ze nog tot half 12 met hem beziggeweest. Eerst hebben ze met een endoscoop de luchtpijp bekeken. Door de verstopping had hij vrij veel voer in de luchtpijp gekregen, er is dan een groot risico op een longontsteking. Vervolgens hebben ze dmv een sonde geprobeerd de prop in zijn slokdarm op te lossen en naar buiten te krijgen. Hij was vrij gevoelig in zijn neus en stond toen ik wegging nog ongelooflijk te bloeden. (nu heeft een paard heel veel bloed dus het ziet er enger uit dan het in werkelijkheid is). Ze hebben tot maandag gewacht voor ze er opnieuw met een scoop in wilden gaan om evt beschadigingen of resten van de prop op te sporen.

Intussen staat hij dus nog steeds in Helsingborg. Gisteren hebben ze een longfoto gemaakt maar zijn longen zijn gelukkig schoon, de infectie is dus beperkt gebleven tot de voorste luchtwegen en dat is lang niet zo ernstig. Sinds gisteren mag hij ook weer eten en daar was ie wel blij mee geloof ik. De slokdarm zag er verder ook helemaal normaal uit.

Met een beetje geluk mag hij donderdag weer naar huis. Ik hoop het, want hij verveelt zich te pletter. Ik kom elke middag om hem te poetsen en een stukje met hem te wandelen, maar hij word elke dag vervelender op de parkeerplaats }> en hij brult de hele kliniek bij elkaar. Ik ben erg blij dat de antibiotica zo goed aangeslagen heeft, want voor je ze weer bovenop een fikse longontsteking hebt... Het had dus allemaal veel erger kunnen zijn. Maar ik zal blij zijn als ik hem weer gewoon thuis heb

Waarom nu uitgerekend Sven hier last van moest krijgen is een beetje een raadsel. Hij is altijd een langzame eter geweest, en hij krijgt tegenwoordig ook nog amper brok, hoofdzakelijk granen. Waarschijnlijk heeft het al een poosje ahw 'opgebouwd' in de slokdarm en was het kleine beetje voer dat hij zaterdagmiddag nog heeft gegeten net genoeg om het helemaal vast te zetten. Gewoon domme pech dus. Ze hebben me verteld dat er geen enkele reden is waarom Sven hier meer gevoelig voor zou moeten zijn dan elk ander paard.