Het valt me op dat er onderscheid gemaakt wordt tussen een totaal foutloze proef, die volgens mij niet echt bestaat. En het gevoel dat je paard je in de ring kunt geven.
Dat is toch heel anders dan met traienen.
Als mijn paard op wedtrijd mister macho gaat spelen, maar ik krijg hem toch met kleine hulpen de proef door, alsof hij het allemaal zelf wel kan, dan heb ik de perfecte prpef gereden, omgeacht wat de jury vindt.
We doen het dan allebei echt voor ons plezier en daar gaat het toch om?
En als je de basis voor elkaar hebt, rij je zo'n proefje ook zo weg.
Kijk maar naar Jesper, ruim 2 jaar eruit geweest door blessure, moet meteen Z2 starten, eh haalt 2 winstpunten en een 2e prijs.
Als je allebei lol hebt staal je dat ook uit.
Navragen is beter dan afvragen.