Jankend zit ik hier achter de computer. Ik jank de hele tijd al. ik ben jankend in slaap gevallen en jankend werd ik weer wakker.
Mijn lieve vriendje, mijn kamaraadje, ga ik verkopen. Hij gaat naar zijn allereerste eigenaar waarschijnlijk toe en daar de rest van zijn leven slijten.
Het werk wat hij bij mij doet kan hij niet meer aan. Het is te zwaar voor zijn voetje. Al het plezier wat ik hem de afgelopen 1,5 jaar met hem gehad heb, alle prijzen, alles wat ik geleerd heb van hem... DOor die achterlijke artrose kan het gewoon niet meer. Het is niet eerlijk.
Ik hou zoveel van hem, maar het is ook niet eerlijk tegen over mezelf. Ik wil leuk kunnen blijven doorrijden en niet elke keer afvragen wanneer hij weer kreupel zou kunnen worden...
Dit doet echt zo pijn, nu elk minuut van de dag dichterbij de werkelijkheid komt...
griebels
Berichten: 15354
Geregistreerd: 10-12-01
Woonplaats: Regio Eindhoven
Geplaatst: 22-01-04 15:07
Sterkte, maar wees in elk geval blij dat hij zijn leventje daar mag slijten..
NoaC
Berichten: 5292
Geregistreerd: 27-06-03
Woonplaats: Utrecht
Geplaatst: 22-01-04 15:08
Sterkte! Wel weer een klein voordeeltje dat hij bij zijn oude eigenaar terecht kan; die kennen hem en hij hun.....
Mirkim
Berichten: 6142
Geregistreerd: 01-02-01
Geplaatst door de TopicStarter: 22-01-04 15:09
griebels schreef:
Sterkte, maar wees in elk geval blij dat hij zijn leventje daar mag slijten..
op dit moment kan ik alles behalve blij zijn... Het leek de goede kant weer op te gaan met hem, maar nu is het weeeer mis...
Sjimmy
Berichten: 17797
Geregistreerd: 09-03-01
Geplaatst: 22-01-04 15:10
Heel veel sterkte kimmy.
_10_
Berichten: 7295
Geregistreerd: 11-07-03
Geplaatst: 22-01-04 15:11
Het is vreselijk als je je lieveling moet verkopen, maar ik begrijp je redenering heel goed. Joh 1 troost, hij gaat weer terug naar zijn eerste eigenaar, kan hij daar nog een mooi leven hebben.
Dees
Berichten: 18907
Geregistreerd: 09-08-01
Woonplaats: Friesland
Geplaatst: 22-01-04 15:30
Och jemig, Kim, helemaal niet leuk! Arme jij. Maar ik ben ook wel blij dat je paard nog een tehuis zal hebben om zijn dagen uit te leven, dat is niet veel paarden met zijn probleem gegeven. Daar mag je best blij om zijn voor hem. Je kunt nu vast ook nog vaak even heen gaan voor een knuffel. Sterkte ermee, dat je verdriet hiervan hebt vind ik niet meer dan normaal. Hartstikke sneu voor jullie.
Nimber
Berichten: 26551
Geregistreerd: 10-01-01
Woonplaats: Apeldoorn
Geplaatst: 22-01-04 15:32
gatver Kim wat onwijs rot voor je het leek net weer een beetje mee te zitten maar je hebt wel heel erg veel pech hoor.
Gelukkig mag je paard zijn leven nog een beetje slijten zonder pijn want als je 'm echt had weg moeten brengen was het nog erger geweest. veel sterkte
xx_Irisje
Berichten: 12345
Geregistreerd: 08-12-03
Woonplaats: Amersfoort
Geplaatst: 22-01-04 15:35
Stomme atrose! ik heb ook al 2 paarden daardoor moeten opgeven.. maar hij krijgt teminste nog een leven..
Natascha
Berichten: 6847
Geregistreerd: 07-02-01
Woonplaats: Ankh Morpork
Geplaatst: 22-01-04 15:38
Wat rot nou voor je zeg. Ik hoop dat hij het daar naar zijn zin heeft en niet al te veel pijn heeft door de artrose. Heel veel sterkte in ieder geval.
Hester
Berichten: 2153
Geregistreerd: 29-11-03
Woonplaats: Een Leidsche in hart en nieren!
Geplaatst: 22-01-04 16:07
*hugg* Ik weet hoe moeilijk het is, je vriendje te moeten verkopen... Ik heb zelf mijn soulmate moeten verkopen maar je kan er op twee manieren mee omgaan...
Je kan dag en nacht huilen, zoals je nu doet, en blind worden voor de positieve dingen des levens... Daar wordt je alleen maar depressief van, en daar wordt niemand beter op.
Of je kan proberen te kijken naar het leven dat hij nu krijgt. Hij gaat weer terug naar zijn geboorteplaats, en daar genieten van zijn welverdiende rust. Je kan hem opzoeken wanneer je wil, jullie band hoeft niet verbroken te worden.
Het was de gedachte, dat ik hem nog zou kunnen zien, die mij door de verkoop heeft geleid. Had ik die gedachte losgelaten, had ik eraan onderdoor gegaan.
Heel veel sterkte!
jantina
Berichten: 12359
Geregistreerd: 13-01-01
Geplaatst: 22-01-04 16:12
Wat verschrikkelijk voor je! Veel sterkte, je zal hem vast verschrikkelijk missen. Wel heel eerlijk van je, je wilt zelf ook leuk rijden, heel begrijpelijk.
c_alsemgeest
Berichten: 20629
Geregistreerd: 18-01-04
Woonplaats: Ergens tussen Den Haag en Rotterdam
Geplaatst: 22-01-04 16:46
Heel veel sterkte en ik weet dat het nu echt heel stom en nutteloos klinkt maar probeer in ieder geval in te zien dat het zo wel het beste is voor jou en je paardje...
Heel veel sterkte
Cloudy
Berichten: 25
Geregistreerd: 13-01-04
Woonplaats: Noord-Holland
Geplaatst: 22-01-04 16:57
Sterkte meis. ...
#Ymke#
Berichten: 13943
Geregistreerd: 09-01-01
Woonplaats: In het brabantse land
Geplaatst: 22-01-04 17:09
He gadver, dat is geen leuk nieuws. Aan de ene kan heb je gelukkig een plekje voro hem waar hij lekker oud kan worden (je kan hem vast nog eens opzoeken?) , aan de andere kant blifjt het moeilijk natuurlijk.. Heel veel stertke..
Gulpje
Berichten: 8071
Geregistreerd: 07-10-03
Woonplaats: In Uranus
Geplaatst: 22-01-04 17:15
griebels schreef:
Sterkte, maar wees in elk geval blij dat hij zijn leventje daar mag slijten..
Inderdaad, hij gaat een fijn pensioen tegemoet!
sharonaollie
Berichten: 6442
Geregistreerd: 05-06-03
Woonplaats: Utrecht
Geplaatst: 22-01-04 17:19
heel veel sterkte en ben het met griebels eens.nu kan je hem af en toe eens opzoeken
Eline
Berichten: 72938
Geregistreerd: 07-10-03
Woonplaats: Delft
Geplaatst: 22-01-04 17:24
Heh bah... :/
sterkte, en ik hoop dat je over een tijdje weer kunt lachen!
ikkiekikker
Berichten: 896
Geregistreerd: 25-08-03
Geplaatst: 22-01-04 18:59
Ach gos! Dat is vervelend... Veel sterkte hoor!
rona
Berichten: 2902
Geregistreerd: 30-09-03
Woonplaats: sittard
Geplaatst: 22-01-04 22:30
Heel veel sterkte!!
Lizz
Berichten: 8892
Geregistreerd: 18-10-02
Woonplaats: Hier aan de kust, de Zeeuwse kust...
Geplaatst: 23-01-04 12:48
Hij gaat het nu vast heel goed krijgen. Heel veel sterkte
Desiree
Berichten: 28760
Geregistreerd: 23-01-01
Woonplaats: Twente
Geplaatst: 23-01-04 12:51
Toch fijn dat hij naar de oude eigenaar teruggaat. Daar kun je hem opzoeken en zo. Je hoeft nu niet de verschrikkelijke beslissing te nemen om hem af te laten maken terwijl hij eigenlijk nog een waardig leven kan hebben. En hij gaat ook niet een onzekere toekomst tegemoet. Probeer het van de zonnige zijde te bekijken. Zoveel mensen hier die proberen hun ongezonde dier ergens onder te brengen om hem maar niet in te hoeven laten slapen, wat niet lukt.
Nadhir
Berichten: 1293
Geregistreerd: 14-06-03
Woonplaats: Schiedam
Geplaatst: 23-01-04 13:27
He dat is nooit leuk! Ik wens je veel sterkte en ondanks dat je nu helemaal niet blij kan zijn is het toch wel fijn dat je paard naar de oude eigenaar gaat. Kan je je paard toch nog opzoeken wanneer je wilt!
Succes he
Cody
Berichten: 20725
Geregistreerd: 20-04-01
Woonplaats: Grolloo
Geplaatst: 23-01-04 14:28
Hè jakkes Kim, dus toch. Was laatst zo ontzettend blij voor je toen ik las dat je weer met hem gestart had, omdat het toen leek alsof het toch de goede kant op ging. En nu toch weer niet goed, heel sneu voor je, je was er al tijden bang voor volgens mij, maar nu is het dan toch echt zover. Ik hoop ook dat je na een tijdje met een goed gevoel kunt terugkijken op de keus die je gemaakt hebt, want inderdaad, voor Mirk is het wel een superoplossing op deze manier, al denk jij er nu waarschijnlijk niet zo over. Heel veel sterkte ermee, meid!
Liekje1981
Berichten: 2281
Geregistreerd: 08-08-03
Woonplaats: Zuid Holland
Geplaatst: 23-01-04 15:27
Dat is nu echt balen zeg.
Ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt.
Ik ging een paard rijden van iemand Maestro. Deze zou ik rijden en een paar wedstrijdjes starten en dan zou hij verkocht worden.
Nou dit ging een tijd goed (8 maanden) en besloot om hem zelf te kopen. Hij kon Super Dessuur en Super Springen. Voelde me net een beetje Anky
Ik bleef hem rijden en uiteindelijk viel hij opeens kreupel ik had zoiets van
Maar ja dat kan, ik hem gestapt en weer opgebouwd.
Ik hem laten keuren, maar op de buigproef niet goed
Wij foto's van het been laten maken, en ja hoor Artrose (in erge vorm).
Ik voelde de spanning en begon al gelijk te huilen. Want het kon niet en het bestond niet. Ik wist zeker dat, dat zijn foto's niet waren, en hij zal en moest goedgekeurd worden.
Ik heb tot zijn box alleen maar gehuild. Ik heb er zeker nog de rest van de dag. 14.00 tot 18.00 erbij gezeten en zitten huilen.
En de volgende dag werd hij door de eigenaar opgehaald om weer huiswaarts te keren. (weer gehuild)
Ik mis hem op de dag van vandaag nog steeds.
Alhoewel ik nu een ander paard heb, hangen nog overal zijn foto's.
Ik kan me een beetje inleven met jou.
DIt is een zware beslissing maar helaas zal iemand hem moeten nemen. En dan liever de persoon die zielsveel van hem houdt toch?
Maar het is wel geweldig om te weten dat iemand hem zijn rust wil geven en een plek aanbiedt op een land.
Vind het een kanppe beslissing
En hoop dat als het bij mij voorkomt ik dezelfde kan maken als jou.