Ze had mijn nummer gehregen van de Tuigpaardenman en ze moest even over een drempel stappen om mij te bellen. Ze was op zich heel blij wat te horen. Ze had wel eens gedacht te gaan kijken maar ze durfde niet. Eigenlijk had ze hem liever zelf verkocht aan een particulier. Maar omdat ze zwanger was moest hij snel weg. Ze dacht dat hij nu in de manegelesliep was dus nu erg blij te horen dat dat niet zo was.
Ze heeft hem bijna een jaar gehad hij was net 4 toen hij kwam. Zij was zelf toen 14 jaar al snel gaf ze toe dat hij veel te sterk en druk voor haar was ze kon hem geen dag laten staan. Maar ze was zo weg van hem dat ze hem ook niet weg wilde doen. Ze had wel iedere week les en dat ging best goed en ook wel wat springles maar niet veel.
Op stal is hij volgens haar altijd onvriendelijk geweest en had ook voedernijd. Dit vindt ik even moeilijk weet niet wat ik nu denken. Ze zei verder niets over de hoefsmid en ik durfde het ook niet te vragen.
Omdat hij te sterk was voor haar en ging dus vaak aan de haal met haar vooral als ze van het weiland naar de stal liep. Zijn was 160 en Leys 166 dus je begrijpt wel hoe dat ging. Ze wist ondertussen ook van anderen dat Faram geen makkelijk bloed was. Hihihih dat weet ik nu ook. Zij gaf dat wel eerlijk toe dus als hij sterk was kreeg hij een hoop klappen denk ik. En voor een meisje van 14 jaar zie je dat niet als mishandeling.
Nou ze wil hem graag zien maar ze moet wel weer over die drempel heen. Ze had best wel wat moeite gehad om hem te vergeten voornamelijk om de reden
dat hij wegmoest (zwangerschap). Vanaf het moment dat ze dus zwanger was heeft hij weinig gedaan dus ongeveer 3 maanden en bij brandwijk heeft hij 2
maanden bijna niets gedaan. Dus totaal heeft hij 5 maanden niets gedaan en dat voor een paard wat heel veel energie heeft.
Ze zou met bellen wannneer ze langs kon komen en zou ook nog wat foto´s opzoeken. Ben erg benieuwd.
Ik weet niet wat ik nu moet denken ?? Wat vinden julie
> Gr Pris
>
