Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter:** 20-09-03 17:30

eindelijk, met een losse teugel naar "buiten"

Geplaatst door de TopicStarter: 20-09-03 17:30

Vorig jaar had ik een paar buitenritjes gemaakt met jamaica, dit ging wel redelijk, maar niet zoals ik droomde toen ik haar nog niet had...
Ik droomde van een paardje waarmee ik heerlijk op mijn dooie gemak aan een los teugeltje de biesbosch rond kon sjokken. Jamaica was wel braaf, maar sjokken was er niet bij, en met een losse teugel al helemaal niet, maarja, dat accepteerde ik dan maar.
Van de zomer gingen we bij ons een keer het ruiterpad af. In combinatie met haar onzekerheid en ontzettend veel dazen had ik het gevoel dat ik het bit continu bij haar oren moest trekken om een beetje wat te vertellen te hebben. Ik heb een pessoabit liggen, bijzet, halsverlenger, en ook een slof kan ik wel aankomen. Maar, buitenrijden doe ik voor mijn plezier, en als een buitenrit betekend dat ik mijn paard compleet vol moet hangen om haar in toom te houden is de lol er voor mij heel erg snel af. Dat was dus geen optie.
Vandaag had ik in de bak gereden, en ze was stront vervelend. Liep weereens continu door al mijn hulpen heen, en haalde haar trucje weer uit (ineens de andere kant op gaan).
Ik had hier echt geen zin in, ik ben al 2 weken met haar aan het vechten omdat ze zo gruwelijk dwars kan zijn, ik was ontzettend moe, en wilde gewoon lekker even ontspannen hobbelen, zonder aan al te veel moeten denken.
Vanuit de bak keek ik op het ruiterpad....
Zou ik het dan maar weereens proberen?? (na de laatste x was de moed me ook een beetje in de schoenen gezonken)
Ik stapte de bak uit, en met een trensje in, en verder alleen gewapend met een zweep, stapte ik het ruiterpad op.
Langs de pony's van Angelique18, waar ze normaal mee in de wei staat.... braaf...
langs de 2e wei, met 2 rijpaarden erin... Beetje kijken, maar wel braaf
Langs de wei met de jaarlinghengst die hard hinnikend naar het hek kwam... Even schrikken, maar na wat bemoedigende woordjes, ook braaf.
Ik ging achter de wei langs naar rechts, waar een breed graspad loopt met links een sloot en rechts een bietenveld. Jamaica was erg braaf en de rust zelve, hoewel haar oortjes bij elk geluid bewogen. Ik weet niet, maar het voelde gewoon goed.
Voorzichtig zette ik haar in draf, mezelf erop voorbereidend dat ze er tussenuit zou naaien (ze kan nergens heen, ruiterpad ligt op manege terrein, maar toch). Maar tot mijn verbazing bleef ze in een braaf arbeidsdrafje rond sjokken. Ik moest zelfs af en toe been bij geven!
Voorzichtig liet ik mijn teugels vieren, losser en losser, tot ik ze in 1 hand bij het middengespje vast had.... En toen.....
Voelde ik me de koning te rijk! Eindelijk, waar ik al zo lang tegenaanloop dat het gaat, eindelijk was ik gewoon 1 met mijn meissie!

Voor sommige klinkt het misschien heel erg overdreven, en is het niet meer dan logisch dat je buiten met een losse teugel draaft. Voor mij niet, omdat Jamaica erg onzeker is, waardoor ik weer onzeker wordt, en ze ontzettend heet kan worden (jaja, een haflinger)
We gaan dit nu langzaam verder uitbouwen en dan hoop ik dat ik dit kan voortzetten in langere ontspannen ritten

**Geplaatst door de TopicStarter:** 21-09-03 11:53

Geplaatst door de TopicStarter: 21-09-03 11:53

we gaan er nu gewoon voor werken. Ik durfde niet meer naar buiten, aangezien ze de vorige keer zo flipte. Ze is ook nog maar 4 natuurlijk, het komt allemaal wel....

Wie is er online