Ik voel me alweer een stuk beter en Annemieke ook (die had trouwens dit bericht gemaakt ), al heb ik soms nog last van mijn hoofd. Ik ben wel snel slap en moe en heb dan ook een hoofd vol watten, maar dat moet met veel rust snel overgaan. Gelukkig heb ik geen erge hoofdpijnen of zoiets, wel af en toe steken. De ponies leken wel blij om weer thuis te zijn, het was wel een naar gezicht: de plek waar de kar stond was leeg en Gate dr wond ziet er echt eng uit Nu mogen ze lekker bijkomen en ze gaan flink door ons vertroeteld worden Kep vandaag ook mijn kar gezien en dat was echt te erg, dat wij daar levend vanaf zijn gekomen.... en dat Dink niet zwaar gewond is mag echt een wonder heten. Er was niets meer recht aan die kar. (foto's volgen nog op ITP) Ik vrees dat hij total loss verklaard gaat worden waar ik echt verdrietig om ben, want het was een erg leuk en apart, beetje nostalgisch karretje. Ben al een beetje aant kijken voor een nieuwe maar zo'n leuke ben ik nog niet tegen gekomen Ook mijn tuig is kapot, nou maar hopen dat alles vergoed wordt...