Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-03-01 23:23

Geplaatst door de TopicStarter : 20-03-01 23:23

de merrie waar ik op rijd (nu ong een jaar) was altijd al schrikkerig, maar ik vond dat nog wel geinig en je zag het wel aankomen.
toen ze wat langer drachtig was, had ik het gevoel dat ik haar echt goed leerde kennen en dat we best met elkaar op konden schieten.
ik kon haar in alle gangen heel relaxed met los teugeltje rijden en dat was voor mij echt een belevenis, want ik ben nog al een stresskip van mezelf.
toen ik voor het eerst weer ging rijden na het (helaas dus dode) veulen, heb ik haar even in de bak laten lopen, om haar er de meeste overtollig energie (na die mega-buik) er een beetje af te laten rennen.
ik ben heel rustig weer begonnen met rijden, wat best lastig was, omdat ze behoorlijk fris was.
op een dag begon ze zomaar (aan het eind van een uurtje lekker ontspannen werken) hard te bokken. dat had ze nog nooit gedaan en ik schrok er heel erg van, omdat er absoluut geen aanleiding voor was. gelukkig viel ik er niet af, maar dat scheelde niet veel.
daarna heeft het twee weken (ik rijd om de dag, of vaker) geduurd voor ik haar weer een heel klein beetje begon te vertrouwen en het ging heel slecht omdat ik niet meer kon ontspannen, omdat ik vreesde dat zij opnieuw zonder enige aanleiding gemeen kon gaan bokken. ze bleef wel vrij fris, maar het ging langzaam wat beter.
tot een week of drie later. ook weer aan het eind van het uur, ragt ze met een keiharde rug, snoeihard weg, ook weer zonder enige aanleiding, en begint te bokken. tja. daar ben ik dus niet tegen bestand, met zo'n gang (ik lag er toch al half af). ik werd dus voorover gelanceerd en zag nog net vier hoeven bij mijn hoofd (zonder cap) langsstampen. ik ben er wel meteen weer opgestapt en heb alle gangen nog een keer gereden, op beide handen, maar toen had ik heb wel even gehad met haar.
in de stal heb ik er geen kind aan. staat ze te dromen, in rust, tot ik klaar ben met knoeien.
ik vind het heel erg dat mijn vertrouwen in haar nu zo'n knauw heeft gehad. het is nu een week of drie geleden en het rijden gaat dus weer helemaal niet lekker. ik ben veel te gespannen en durf haar ook niet meer lekker met een los teugeltje te rijden. ik snap dat het zo een vicieuze cirkel wordt: ik gespannen: zij gespannen enzovoort. maar het probleem is dus dat ik absoluut niet snap waarom zij opeens zo doet, trouw beestje als zij was. als ik de oorzaak niet weet, heb ik het gevoel dat dit vanaf het moment dat ik erop stap, elk moment opnieuw kan gebeuren (of erger).
misschien klinkt het probleem jullie niet zo opzienbarend in de oren, maar mijn plezier in het rijden is nu veel en veel minder. ik hoop dat het beter gaat als ik er nu toch steeds weer opstap en ervaar dat het gewoon goed kan gaan. maar ja. dat dacht ik eerst ook...
mijn concrete vragen:
zou deze gedragsverandering te maken kunnen hebben met haar (dode) veulen?
wat kan ik doen om het vertrouwen terug te krijgen en weer heerlijk relaxed (met hier en daar heus wel eens een maffe sprong) op mijn vosje te kunnen stappen?

**Geplaatst**: 21-03-01 09:58

Geplaatst: 21-03-01 09:58

tijd, veel enerrgie en tijd. voor jullie allebij. klinkt simpel maar dat is het enige. een paard heeft daar ook onder te lijden, maar meestal zijn ze het zo vergeten. blijkbaar jou meisje niet.
eneh een angst overwin je niet zomaar, en ik kan het weten. dat heeft veel tijd en doorzettings vermogen nodig.
ik wens je heel veel sucses toe, en zal aan je denken.

liefs gabie en norelja

**Geplaatst**: 21-03-01 10:23

Geplaatst: 21-03-01 10:23

He wat vervelend voor je zeg. Lijkt me niet zo een pretje, dan ben je de hele les bezig met "zou ze weer zo gaan doen?". Ik denk dat je niet veel keus hebt, eerlijk gezegd. Ik zou als ik jou was gewoon doorgaan met rijden, waarschijnlijk zal het wel verminderen. Ik weet niet of andere mensen het ook zo zouden aanpakken, maar ik zou persoonlijk er ook voor zorgen dat ze in de gaten krijgt dat ze dat niet mag doen. Zodra ze gaat bokken, en je krijgt de kans, geef haar een tik met de zweep. Er zullen ook situaties zijn waarin je dan op dat moment niet in staat bent om te tikken, omdat je aan het proberen bent om erop te blijven, maar als je de kans ziet, zou ik het zeker doen. Niet bang zijn dat ze dan nog harder gaat bokken, denk maar gewoon ze is nu toch aan het bokken, die ene bok extra kan er nog wel bij. Ik ben zelf iemand die heel veel beloond tijdens een les. Als ik iets probeer en het gaat goed, dan beloon ik. Maar daarentegen laat ik het ook voelen als er iets helemaal mis gaat. Doet ze het niet goed, dan beloon ik niet, en doet ze iets wat ze absoluut niet mag, dan geef ik een tikje met de zweep. Mijn paard wil nog wel eens heel hard gaan galopperen. Zodra ik haar dan stil heb, tik ik haar met de zweep en spreek ik haar vermanend toe. Het komt nu bijna niet meer voor dat ze dat doet, en ik denk persoonlijk dat dat daardoor komt. Voor mijn gevoel helpt dat echt hoor! Maar ja, iedereen heeft zo zijn eigen aanpak, ik kan me voorstellen dat je angstig bent geworden... In ieder geval heel veel succes ermee!

**Geplaatst**: 21-03-01 11:06

Geplaatst: 21-03-01 11:06

Niet opgeven hoor.

Misschien is het even handig om een dierenarts te bellen en haar even na te laten kijken. Misschien heeft ze wel ergens pijn.

Vorig jaar werd er bij ons ook een dood veulen geboren. Ze zijn haar gelijk de dag erna weer gaan rijden (rustig aan) om haar maar bezig te houden. Ze kwam 2x per dag de box uit 1x ging ze in de molen en de andere werd ze lekker gereden. Dit om te voorkomen dat ze in de stress zou raken.

Succes ermee.

Gr Pris