-
Jura
-
- Berichten: 10793
- Geregistreerd: 16-01-01
- Woonplaats: Veluwe en 't Gooi
Ik ben even benieuwd wat jullie hier nu van vinden. Trek ik me alles te erg aan of...?
Sommige weten misschien dat ik terug wil richting Breukelen omdat (o.a.) ik me niet meer zo welkom voel op stal. Hoewel eigenlijk iedereen ontzettend aardig is, wordt ik regelmatig gekleineerd door de eigenaar. Dan zit ik weer een hele dag daarover in en te piekeren en ik word er heel verdrietig van. Maar mijn vriendin daar op stal doet nu dus ook al zo raar. Zoals vandaag: ik had Jur opgezadeld en ging rijden. Zij was al op een paard aan het rijden in de binnenbak. Ik wilde eigenlijk in de buitenbak want het was lekker weer. Dus ik liep aan de hand met Jur naar de buitenbak (dan kom je voorbij de binnenbak zeg maar) en daar aangekoomen zag ik dat de bak weer niet goed te rijden was. Zwaar, gaten erin etc (wordt totaal niet onderhouden). En aangezien dat niet zo goed voor Jur haar benen is, besloot ik naar binnen te gaan .Dus ik weer terug, naar de binnenbak. Daar aangekomen wilde ik de deur openen en die vriendin reageerde opeens heel geirriteerd: Ja, het is erin of eruit hoor! Ik zei: wat bedoel je, ik kom hier nu voor het eerst! 
Zegt ze zoiets van: ja en dat gestap alsmaar, ik probeer te trainen en het paard wordt alsmaar afgeleid, ik word er doodziek van! Dus ik uitleggen van: jamaar ik wilde even kijken hoe de buitenbak is en...blablabla. Reageert ze heel bot van: nou fijn voor je (of zoiets).
Nou ja zeg...en ik doe dat toch niet om te zieken ofzo?? Ik begreep deze reactie dus echt niet, het enige wat dat paard doet is zijn hoofd omhoog om te kijken wie er aan komt. Bovendien, als je op wedstrijd bent, zijn er toch misschien ook mensen buiten bezig ofzo? Ik snap best wel dat het irritant is als je aan het rijden bent en je paard is snel afgeleid, als er mensen voor de bak heen en weer stappen (doe ik ook wel eens, maar vooral als er niemand rijdt), maar dit deed ik helemaal niet. Nou ja, en zo gaat het dus sinds ik met Jur niet meer in de sport ben, nu ze 'niet goed genoeg meer is'. Maar zoiets verwacht je toch niet van een vriendin, ik zou in elk geval nooit zoiets zeggen. Ligt dit nu aan mij ofzo?
Gisteren had ik dus ook zo'n voorval met een man op stal. Ik liep de bak in met Jur (het was 9 uur geweest en moest snel rijden omdat we om 10 weg moeten zijn) en doordat ik zo snel had opgezadeld, was ik mijn peeskappen vergeten om te doen (gebeurt me normaal nooit). Dus ik weer terug en ik deed de deur open, zegt ie: ja het is altijd erin en eruit met jou! Hij zei dat dus verwijtend. Dus ik verbaasd. Zegt ie: ja jij haalt je paard wel 5 keer per dag uit de box. Nou dat doe ik helemaal niet, maar al deed ik dat wel...is dat zo erg dan? Ik begrijp niet waarom ze zo tegen me doen. Eerder beschuldigde hij me ervan dat ik daar de hele dag rond hang (dat doet hij zelf dus maar goed). Maar ik werk en moet daarna nog 3 paarden doen. Ik maak wel eens een praatje met iemand, maar als dat al niet meer mag. Ik voel me elke keer zo verdrietig hierdoor. Ik wil gewoon weg, maar dan moet ik Frulana misschien opgeven omdat ik dan verder weg woon...
-
Jura
-
- Berichten: 10793
- Geregistreerd: 16-01-01
- Woonplaats: Veluwe en 't Gooi
Ja inderdaad! Vroeger ging ik blij en ontspannen weg bij mijn paard, nu word ik er alleen maar gestressed van (niet van de paarden maar de stal). Ik begrijp echt niet waarom mensen zo kunnen doen. Nou ja, misschien ligt het wel aan mij ofzo.
Misschien eerst maar eens een stal in de omgeving gaan zoeken, maar het liefst wil ik naar Breukelen terug verhuizen en daar een huis, stal en werk vinden. Moeilijk...
-
Jura
-
- Berichten: 10793
- Geregistreerd: 16-01-01
- Woonplaats: Veluwe en 't Gooi
Hartstikke bedankt voor de lieve reacties!
Allereerst: die 'vriendin' (en ik beschouwde haar echt als een hele goede vriendin) doet zo sinds Jur niet meer de sport in mag (advies van de kliniek, in januari dit jaar), dat geeft wel te denken he? Op mijn stal zijn ze erg prestatie gericht en zolang je zelf in dat straatje past is er niets aan de hand, maar zodra je 'anders' bent hoor je er niet meer tussen. Een paar weken geleden viel ze me ook plotseling aan over dat ze het belachelijk vindt dat mensen hun paarden tot de dood bij zich houden omdat het helemaal niet leuk is om je paard te zien aftakelen. Ik reageerde een beetje verbaasd van: ja maar iemand moet dat toch doen, en het ouder worden en ook dood gaan hoort er toch ook bij? Als mensen daar geen zin in hebben en hun paard voor die tijd weg doen, moeten zij dat zelf weten, maar dit is gewoon mijn mening; mijn paard mag bij mij oud worden. En toen reageerde ze weer heel kwaad, alsof ik gek was en ze werd heel fel tegen me. En nu gisteren dit weer. Ik zit er echt heel erg mee, maar het is me wel duidelijk. Ze was waarschijnlijk nog heel lang 'een hele goede vriendin' gebleven als ik Jur en Razinda weg zou doen en een heel goed dressuurpaard terug zou kopen (heeft ze het weleens over gehad, of ik dat niet beter kon doen).
En Kimmy, ik begrijp precies wat je bedoelt, als mijn paard niet goed gaat, kan ik ook behoorlijk chagrijnig worden, maar ik zou nooit zo'n rotopmerking maken en zeker niet tegen een vriendin. Als ik nou de hele tijd aan het heen en weer stappen was, kan ik het me helemaal voorstellen, maar ik kwam gewoon aanlopen! Ik had eigenlijk willen omdraaien en weg willen gaan, maar ja dan wordt mijn paard er de dupe van, dus ik ben toch gaan rijden, achterin de bak op een klein voltetje tot zij weg was. Maar het ergste vind ik nog: ik weet 100% zeker dat zij nooit zo'n reactie zou geven tegen wie dan ook op stal. Misschien ben ik gewoon een makkelijk persoon om banketstaaf tegen te doen, ik weet het niet.
Ik sta niet op een manege, maar op een prive / pension stal met maar 10 pensionmensen die bijna allemaal volwassen zijn en de sfeer is meestal heel goed. Als er veel 'pubers' op een stal zijn, dan weet ik ook wel dat er veel geroddeld wordt enzo, maar dat valt bij ons enorm mee.
Lovely, waar is die stal dan van jou? Je kan me ook mailen als je dat hier niet neer wil zetten. Ik zit namelijk te twijfelen, of eerst de paarden ergens anders neerzetten in de omgeving, of ze meteen in de omgeving van Breukelen neerzetten en een tijdje heen en weer rijden tot ik daar zelf ook een huisje heb. Ik mag bij vrienden op op hun zolder wonen en bij mijn ouders ben ik ook welkom, maar ik wil liever een plekje voor mezelf. Erg moeilijk dus. Maar dat ik weg ga, dat staat voor mij vast. Die stal heeft me weinig goeds gebracht en iedereen zegt dat sinds ik daar sta en woon, dat ik alleen maar onzekerder en ongelukkiger ben geworden. Kortom: het is tijd voor verandering voordat ik hier niet meer uit kom...
