Het is inmiddels al weer 2 dagen geleden, maar Don staat in zijn
nieuwe stalletje.
Alles is goed gegaan en gisteren heeft hij al voor het eerst een
paar uurtjes in de wei gestaan. Vandaag mocht meneer weer naar
buiten, want rijden werd door de fysio voor een dagje afgeraden. Don
is nl wel op het moment nogal gespannen door de verhuizing en de
fysio denkt dat rijden nu niet het beste plan is. Dus lekker weer
een paar uur in de wei....
Hij heeft vandaag voor het eerst met een ander paard gestaan, een
merrie. Dat is 3 jaar geleden voor het laatst geweest en het ging
prima. Don wilde niets van haar weten, maar zij wel van hem. Ging de
hele dag zo tot ik hem met Annalynn uit de wei ging halen...
Wat zag ik: Don zat bovenop mevrouw! En toen we er bijna waren nog
eens...... En zij is véél groter dan Don.
Ehum, Don is op zijn 17e in een midlifecrisis beland. Hij denkt weer
hengst te zijn
Ik Don uit de wei gehaald, maar meneer en mevrouw bleven naar elkaar
hinniken. Later werd mevrouw opgehaald en werd er weer luid naar
elkaar geroepen. Zucht, een liefdespaar op stal.
Gisteren had ik met de eigenaresse van de merrie gesproken of het
goed was dat Don bij die van haar in de wei kwam. Voor zover ik had
begrepen vond ze het prima omdat Don een ruin is en ik er bij zou
blijven. Vandaag sprak ik haar aan het einde van de dag en vertelde
ik dat het met die 2 goed was gegaan. Dus geen gegil en getrap.
Zegt ze dat ze er wèl bij had willen zijn....
Had ik dus echt niet zo begrepen. Ik weet ook zeker dat ze dat niet
gezegd heeft, maar goed. En als ik had moeten wachten totdat zij
kwam had Don de hele dag niet in de wei kunnen staan!
Daarom dacht ik dat ze had gezegd dat het wel goed was....
Nou ja, gebeurd is gebeurd en de boze bui waait wel weer over.
Djilan
