Afgelopen dinsdag is Lab voor het eerst sinds ik hem heb in de sloot terecht
gekomen. Op zich niet zo'n probleem, er liggen zovaak paarden in de sloot.
De meeste paarden komen er ook weer goed en gezond uit.
Als je als paardeneigenaar je paard aan een pensionstal toevertrouwd dan
hoop je altijd maar dat er met je paard omgesprongen wordt op een gezonde
verstandige manier, het liefst zoals je het zelf ook zou doen; of tenminste
een beetje. Soms is dat niet zo en worden er zomaar beslissingen gemaakt
voor jou en je paard en er wordt zomaar actie ondernomen, of juist niet.
In mijn geval werd er ´zomaar´ besloten dat de brandweer niet hoefde te
komen, er werd ook ´zomaar´ besloten dat ik niet op de hoogte gesteld zou
worden. Mijn paard is na een tijd knokken en vechten etc, uiteindelijk door
de brandweer gered. Niet omdat de staleigenaar de brandweer belde, maar
omdat de toevallig aanwezige beredenen dat in zijn plaats deden. Het waren
de heren van de ruiterij en de brandweer die de zaak in goede banen hebben
geleid en mijn paard uiteindelijk weer op het droge stond.
Nog steeds was ik niet gebeld. Na deze hele toestand hebben ze mijn paard
maar onder de koude spuit gezet en zijn ze met hem gaan lopen, zonder deken.
Mij werd uiteindelijk gevraagd of er een veearts moest komen, er werd niet
verteld hoe het met hem ging of wat er precies was.
We zijn nu een paar dagen verder en het gaat best goed, behalve dat hij nu
allemaal bulten heeft. Als het goed gaat trekt dat in de komende dagen
gewoon weg.
Hij krijgt rust om op verhaal te komen, het enige wat hij nu doet is wat
rondrennen in de longeerbaan. De pijn die hij dinsdag liet zien schijnt
aardig weg te trekken, maar ik geeft het lijf tijd om van al het ruk en
trekwerk bij te komen.
Dankzij zijn karakter en goede conditie lijkt het allemaal goed te komen.
Hij is jong, hij is sterk en bovenal: hij leeft.
Het had allemaal niet gehoeven en het gebeurde toch.
als jullie willen reageren, dan zal ik de reacties naar Lovely doormailen!!!!