Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-07-01 20:42

Geplaatst door de TopicStarter : 01-07-01 20:42

Serieus, dikke pret, geen vuiltjes aan de lucht. Bravebier dus...
Gister op de trailer naar Garderen (veluwe) gereden om daar een ritje te maken. Hercules begon thuis al met de sloopwerkzaamheden (trailertje stuk, is heel gewoon als Kuul er 2 sec in staat). We hadden ze voor de zekerheid maar beschermers omgedaan. Lange tijd niet op transport, en dan zo'n gek vallend paard naast zo'n snoezige arabier. Op de snelweg en de provinciale wegen ging het prima, de bochtjes waren -as usual- het probleem.
Daar aangekomen paardjes eruit. En je raad het natuurlijk al. Die bierzuipendevetklep van mij komt heel parmantig de trailer afgestapt: lekker weertje zegt hij nog. Dan komt Hercules, nat van het zweet en de stress voelbaar als een gordijn om m heen. En daar staat die uk van 5 dan een uur naast en geeft er geen zak om! Ik begrijp dat niet he, maar goed, komt vast door mijn lage IQ, ik ben nou eenmaal niet zo slim *zucht*. Ik volg die bier echt niet meer.
Opgezadeld, erop geklauterd en meneer is zo lief, stapt zo achter de eenkennigste merrie aan, vertelt haar dat hij in een vorig leven hengst was, affijn, de versiertrucs kwamen allemaal uit de kast. En die merrie koopt het allemaal voor zoete koek. Eigenaresse en ik begonnen toen al met scheefkijken.
Over de Ermelose hei (wat is dát mooi zeg, sjonge jonge jonge, daar is h'sum niks bij, veels te klein, ik zou t wel weten als ik daar woonde hoor!) en wonder boven wonder voelt Voltrack niet het minste geringste de drang om te gaan duindigten. Goed, ik dacht nog wel: zul je zien als we gaan draven, wordtie helemaal gek. Gaan we draven, meneer is super braaf. Ik vertrouw er dan dus helemaal niets meer aan he, dan hoeft hij maar 2 mm verkeerd te gaan of hij krijgt een oplawaai. Dat is een van de vele tekenen dat hij op klappen staat. Maar nee, meneer rijdt de hele rit uit, gedraagt zich superb. Vlakbij huis komen we langs een hutje (eetcafe) met weitje. 4 paarden erin, en weer hoor, engeltjes waren het. Hercules wilde de hele tijd naar die merrie, maar Voltrack had het opgegeven. Ze werd nl heel erg beschermd door haar maatje, dus onbereikbaar. En ik dacht de hele tijd: Voltrack gaat me zo een partij de hengst uit houden. Niks, helemaal niks. Kennelijk is hij toch wel flink op zijn nummer gezet door Joop en Hercules in hun gezamenlijke wei-bezoekjes. Even later zijn die twee jutten nog zó schattig.
Er stond nogal lang gras, dus Voltrack had een bos gras uit zijn mond hangen, dat staat altijd zo drollig. Maar hij kauwde niet. Hercules komt er dicht bij staan en eet zo uit Vol's mond. Zo lief! Ze hebben ook helemaal niet geruzied gister, heel braaf gedaan, op de trailer etc, niet eens kwaad gekeken! Terwijl die twee dus altijd aanhte bekvechten zijn enzo...

Vandaag weer een dag, vroeg uit mijn nest, door al het bemoeial een humeur van niks. En Voltrack begon weer heel lief. Hij heeft nog gebokt onderweg (ik was ook verbaasd), en verder heeft hij lange galoppades RECHTUIT -zonder te kijken- gedaan. Echt een idioot, maar wel weer heel erg adorable vandaag.
Op weg naar huis kwamen we nog langs een vrouw met een paard. Mens is onwijs bang, dat was me al eerder op gevallen, rijdt altijd met slof, helemaal in de stress als ze een ander paard ziet ed. Nu dus aan de longe. Longe om de neus, helemaal gestresst loopt ze er naast. Kun je natuurlijk op rekenen dat het fout gaat, je moet het paard jou niet laten vertellen hoe of wat, je moet je paard vertellen wat er gaat gebeuren. Is soms moeilijk, maar voglens mij moet je anders niet aan een paard beginnen. Goed, vrouwtje over de zeik als mijn vader vraagt of we erlangs mogen. Nou liever niet. M'n vader boos (vorige keer zeek ze ook zo, toen hadden we haar neit gezien). Paard gelijk braaf, mensje zeikt zowat in haar broek, maar dat paard reageerde dus op mijn vader (en hij schreeuwde niet, hij zei het alleen een beetje streng). Voltrack er ook nog langs, en zodra we erlangs zijn paard weer over de zeik, want dat mens was helemaal groen van angst. BEgin dan toch niet aan paarden denk ik dan.
Ze wil dus persé van het terrein (ik redeneer maar zo: er zijn paarden op het terrein en dan is haar paard bang ofzo), ze schermt hem helemaal af van andere paarden. Vind ik t niet gek als hij dolletjes wordt als hij anderen ziet. Is toch een kudde dier? Ik snap het dus niet he, maar goed, ben heel dom, daar ben ik zo langzamerhand wel achter. Voltrack was ook zo autoritair, die zet ik nu gelijk op zijn nummer, heeft hij helemaal niets meer. Ik zou haar graag helpen. Volgende keer wil mijn vader er knoeihard overheen racen, maar misschien is het beter als ik haar eens lief vraag of ze het niet in haar broek doet met zo'n moeilijk paard. Ik wil haar écht helpen, is beter voor haar, voor haar paard en voor alle anderen op die manege.
Maar wie ben ik he? Heb 'slechts' een Aram compleet om mijn vinger gewonden en heb een araab daar waar hij hoort. Zijn er pas 2, en is grotendeels beginnersgeluk denk ik. Want hoe kan een 12-jarige een rotzak in een goedzak omtoveren? Klinkt niet echt reasonable... Joop kan nog steeds een banketstaaf zijn, maar met lekkers en een lief woordje is hij zó waar hij wezen moet... Zal ik het gewoon tegen haar zeggen dat ik haar echt wil helpen? Kan zijn dat ze een pokkeknol heeft, maar ik geloof er niet in als je met knikkende knieen ernaast loopt en bijna jankt als iemand iets tegen je zegt wat gewoon vriendelijk is (echt waar: zouden we er even langs mogen, we stapten er al een tijdje achter, super vriendelijk)....

**Geplaatst**: 01-07-01 20:44

Geplaatst: 01-07-01 20:44

Laui, wat kun jij het toch altijd mooi verwoorden... Lachen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-07-01 21:01

Geplaatst door de TopicStarter : 01-07-01 21:01

*buiging* Tsja, weet ook niet waarom, heb t nu al weer terug gelezen en dan denk ik weer over dat mensje na. Ik was vanmiddag al in staat om op te bellen en aan de eigenaar te vragen of hij weet hoe en wat, want stel nou dat het echt een rotknol is, maar ik geloof daar gewoon niet in.
Kijk naar Kuul, zo'n poeperd nu, zo'n zeikerd 3 jaar terug. Ligt echt aan hoe je n paard behandelt hoor, maar goed, ik wil me er niet mee bemoeien, ben misschien een beetje bang dat ze me een bemoeial vindt (heb ik zelf een hekel aan)... Ik zeg het gewoon tegen mijn vader, dat ik het eigenlijk zielig vind. Kijken hoe hij reageert en dan wil ik het gewoon proberen. Vreemde ogen dwingen zeggen ze he, alleen zal ze vrij weinig aan nemen van een 19-jarige vrees ik...