Mars schreef:Ai, dat lijken me dus de lastige dingen aan een pensionstsl hebben. Niet de zorg voor paarden maar de omgang met mensen hun eigenaardigheden
Jullie hebben het goed aangepakt, jammer dat zij het zo liet escaleren. Maar fijn dat alles wel netjes afgehandeld is.
we hadden wel een sterk vermoeden dat oktober ging zorgen dat een paar klanten hun levenskeuzes gingen heroverwegen. Eentje is een "gepland" vertrek in die zin dat ze op voorhand eerlijk was dat als op een andere stal een plek vrij kwam ze daarheen wilde en daar is eerder een stal vrij gekomen dan oorspronkelijk verwacht. Maar de andere twee hadden we verwacht dat die tijdens de 1e herfstweek gingen concluderen dat alles zelf doen niets voor hun was. 
De klant van gisteren had ook al aan gegeven dat het niet werkte voor haar, we zijn haar tegemoet willen komen maar dat wilde ze niet en ergens begrepen we het ook wel want het was niet alleen het mesten maar het "geheel". Koud, nat, buitenpiste, vroeg donker... Alle nadelen waar je op een grotere pensionstal met warme kantine en binnenbak minder last van hebt. Wij kunnen wel binnen gaan zitten en iets warm drinken maar het is niet dat je echte en kantine hebt natuurlijk. We hadden alleen deze reactie niet verwacht. Het ging letterlijk zo:
"Zou je de mest willen opscheppen?"
"nee." *loopt door* en iedereen aanwezig stopte met wat ie bezig was en keek in verwarring op en blijkbaar dachten we allemaal precies wat Stylio na een paar seconden ook vroeg "hoezo nee?"
"als je een vraag stelt kan je ook een ander antwoord krijgen of zegt iedereen hier gewoon ja?"
eh nou ja, over een relatief simpel verzoek dat op elke stal van toepassing is, iig op elke stal waar ik al gestaan heb zelfs waar de mest machinaal weg gehaald werd... We hebben dat eigenlijk zelfs nog maar voor het eerst moeten vragen zelfs. 
toen vroeg Stylio gewoon "moeten die meisjes dat dan maar altijd voor u doen?"
en toen ontplofte ze... Lauren en ik zaten even "op te warmen" binnen en wij keken allebei naar elkaar van "wtf?"
Meer is er letterlijk niet gezegd voor ze ineens begon te krijsen. Ik ben 13 jaar samen met mijn man en ik heb nog nooit zo geroepen. Nu verhef ik mijn stem sowieso niet snel dus ik denk dat manlief misschien ook even van zijn stuk was omdat hij niet echt gewend is dat een vrouw begint te schreeuwen. Wij discussiëren wel maar ik duld niet dat iemand zijn of haar stem verheft (dan zeg ik gewoon "ofwel praat ge op een normale toon ofwel gaat ge kalmeren.") en ik doe dat zelf ook niet. Dus gok dat het even herberekenen was voor mijn man die wel verstandig genoeg was om mij tegen te houden toen ik naar buiten wilde vliegen toen ze begon te gillen. 
Ik kan er sowieso niet tegen als je gaat schreeuwen, al helemaal niet als het zonder reden is en zéker niet tegen MIJN man. Je bent ruim volwassen, gedraag je zo. Maar ik besef ook wel dat mijn potentiële bijdrage niet echt bij gedragen zou hebben.
Op zich hebben we niet zo heel veel moeite met de klanten, er waren er twee die 'lastig' waren in communicatie alsin: consequent discussiëren. Gewoon "om" te discussiëren niet omdat ze effectief een probleem of punt hadden. Daarvan is de 2e nu dus vertrokken. Het geplande vertrek vinden we allemaal jammer en dat hebben we ook gewoon aan gegeven. Ze weet ook dat als de kaarten ooit anders liggen en ze eventueel terug zou willen komen ze meer dan welkom is. 
speurneusc schreef:tsja, rug omhoog en af laten glijden dan maar, het was geen onredelijke vraag (vragen want het is meerdere x gevraagd) Is het te zwaar compenseer dat dan, dan blijft het voor ieder eerlijk en zo niet...
Ja het is idd meerdere keren gevraagd én het staat gewoon in de stalregels. Iedereen die komt krijgt dezelfde uitleg waaronder ook dat mest op gegooid moet worden omdat je anders na 4 kruiwagens niets meer er bij krijgt en met 8 stallen verhuurd schiet dat niet op. Dus in wezen is het ook gewoon een stukje "common sense" maar zelfs als dat er niet in zit wordt het gewoon er bij vermeld bij de "taken" die voor de eigenaar zijn voor ze toe zeggen.
jokari schreef:Paardeneigenaren vind ik dus dé reden om nooit een pensionstal te willen openen.
Knap dat jullie dat wel kunnen.
Ocharme de puber, wordt ie gesaboteerd door het weer.
Wij wisselen af, sommige situaties ben ik beter voor, andere situaties zoals gisteren is mijn man geschikter voor. De situatie van vorige week past meer in "mijn" straatje omdat ze mij nooit kunnen inschatten. Dus iemand die "huft en puft" wordt dan "kalmer" omdat ie zodra ik in de mix gegooid wordt niet meer weet waar mijn huis van gebouwd is zeg maar. Dat ik op zo'n momenten uiterlijk ook heel kalm en zelfzeker oog zorgt vaak ook dat ze een stapje terug zetten en gaan nadenken of de situatie het wel waard is om 'm zo aan te pakken. Maar iemand die zo explodeert is niet mijn sterke punt. Ik roep ten eerste al niet terug. Ik sta ze veelal gewoon aan te kijken en vraag of het ook kalmer kan wat ze nog bozer maakt.
Ze gaf eergisteren aan dat ze niet wist dat ze zelf moest mesten (wat onzin is) maar dat ze daar zelf ook naar had moeten doorvragen (dat heeft ze niet gedaan omdat we dat verteld hebben. ) maar het ging over veel meer dan het mesten IMO. Op de stal waar haar jonge paard staat zijn ook wat issues, in welke mate die kloppen ga ik niet over oordelen maar hoe het ook zij, dat speelt mee voor haar. Dus wat we ook gedaan hadden kwa compensatie regelingen, dit was gewoon niet te voorkomen. Je kan niet op een doe-het-zelf prive stal gaan staan en verwachten dat je dezelfde luxe hebt als bij een grote sportstal. Then again de andere staat op een luxueuze sportstal en daar loopt het ook niet dus ik weet niet of ze zelf wel helemaal weet wat ze precies nodig heeft.
Puber was behoorlijk geërgerd. Dat knorretje en even schudden met die nek ... 
Heb heb hem maar even geaaid en gezegd dat er nog jaren genoeg komen om me zand te laten happen.
Geplaatst 
en zolang dat botstukje in mijn heup niet op flikkert blijft mijn rug zich vast zetten omdat de spier van mijn heup naar mijn rug niet los laat. 
Persoonlijk vind ik het niet onlogisch dat je het rijden met Sam mist. Maar ik twijfel er niet aan dat er ontelbaar veel avonturen met Joy op jullie liggen te wachten. 
in juli ergens denk ik heb ik nog gezegd tegen Lauren: ‘hoop wel dat ie iets meer lengte krijgt want nu oogt ie beetje samen gedrukt. 
Gewoon van de kou).
hoe moet een stoere puber nu aan geven dat ie smelt?
