

Maargoed, veilig en wel weer bij het water aangekomen kwam er ineens een hééééééél klein hondje aan. Zo klein, dat die wel 2x in de achterhoef van Tinka paste. En die knol was me toch bang! Ze sprong met 4 benen in de lucht, hupte wat en keek dan snel weer achterom of ze het beestje nou afgeschud had, maar die bleef rondjes om Tinka heen rennen dus het ging echt van *poing poing poing* en ze had heeeele bange oogjes

Wat een tuttebel is het ook. Laatst kwamen we een Deense Dog tegen, die liep ze gewoon voorbij en dit hondje van nog geen 15 cm hoog joeg haar de stuipen op het lijf...tssss....ik schaamde me dood, en de man van het hondje maar lachen


Heb toen nog een klein rondje gereden en toen we teruggingen werd het donker en zag je het maanlicht over het water schijnen, zo mooi

