Waar gaan jullie voor in een proef?
Een nageeflijk paard, dat misschien nog niet helemaal ana het ideale plaatje voldoet.
Of een paard dat aan het plaatje voldoet, maar eigenlijk nog niet los in het lijf laat.
Ik probeer het eerste, maar rij echt wel eens volgens het tweede. Ik merk dat mensen het paard volgens het tweede plaatje beter waaarderen. Het ziet er leuk uit, maar ik krijg zo ongeveer blaren in m'n handen omdat het paard alles stijf houdt wat maar kan (zo heb ik echt wel eens gereden, tegenwoordig gelukkig niet meer). Ik erger me aan het paard op zo'n moment, dan liever even geen krul, maar reactie op het been, en achterhand gebruik, maar bij onze club geeft iemand les die dus echt voor het plaatje gaat (daarom vorige week maar eens een privelesje meegepikt, en m'n gevoel was gelukkig de juiste
).
Dan is voor mij de keuze in bv een overgang tussen een paard zich sterk en lang laten maken of een stevige ophouding waarbij ze wellicht te diep komen simpel, dat wordt dus het tweede. Maar in beide gevallen wijk je al af van dat plaatje. En als ik voel dat het helemaal niets is die dag, dan zal ik toch proberen om in de proef dat plaatje na te streven, die prachtige losgelatenheid en nageeflijkheid gaat dan toch echt niet lukken. In het losrijden werk ik daar wel naar toe (uiteraard), in de ring probeer ik er gewoon het beste van te maken. 
[en dat kan ook alleen maar als je veel 'over ' hebt op wedstrijd].