[naam verwijderd] is al een paar keer spierbevangen geweest, ondanks al mijn voorzorgen met voer en werk....

Ik kom daar aan, gelijk 2 mannen die me hielpen met uitladen. Ik kon naar de behandelkamer gaan met paard. Deken eraf, en weer naar buiten, stappen op het harde. Toen een stuk draven (ik ook

Volgens Greet de Jonge deed [naam verwijderd] wel haar best maar had ze moeite om haar bekken te kantelen.
Weer naar binnen, onderzoek doen met een stukje onscherp plastic (denk pennedop) langs haar spieren. Bij haar hals enzo alles prima, maar bij de rugspieren aangekomen stond mijn [naam verwijderd] helemaal krom van ongemak. De Stakker. Bij haar lendenen en billen had ze het helemaal niet meer.
Daarna pakte Greet de Jonge een soort schuimen opstapje, en ging van boven af op [naam verwijderd] haar rechter heup drukken naar beneden. Bij een normaal paard deint dat gewricht dan, maar bij [naam verwijderd] kwam er geen beweging in. Ze zat hartstikke vast.....

Hoe komt dat dan, heb ik nog gevraagd, maar dat kon van alles zijn, van een val tot aan een verstapping. Het paarden lijf kon het zelf niet meer oplossen dus alleen een behandeling kon de pijn wegnemen. Zo doorgaan zou de kwaal erger maken. Ze zei dat het vrij ernstig was. Ze wees me erop dat het paard er een beetje koehakkig van is gaan lopen, en ja...dat had ik ook al gezien, maar ik dacht nog "fijn, de hoefsmid doet zijn werk goed" omdat [naam verwijderd] altijd zo o-benig liep. Zo doorgaan met rijden zou maken dat ze in de voorhand allen sterker zou worden, en haar achterhand steeds minder mee zou gaan doen.
De spierbevangenheid kan een gevolg zijn van deze verkramping, en ook de overdreven hengstigheid die [naam verwijderd] altijd heeft, kan er mee te maken hebben. Maar kunnen er ook de oorzaak van zijn....

Nou, ik wilde alweer naar huis, en toen pakte 1 van die mannen [naam verwijderd] van mij over. En liep naar een box aldaar! Daar ging mijn paard! Ze moest de nacht blijven, dan gingen ze haar die avond nog een behandeling geven (iets met injecties en accupunctuur, weet niet echt meer, ging ook zo snel...) en vanochtend dus weer. Dat was wel even schrikken! Daar had ik echt niet op gerekend! Daar stond ik, ik kreeg halster en deken aangereikt en ik kon gaan..... Die mannen hadden ondertussen het erf alweer schoongemaakt en mijn trailer was al weer dichtgemaakt, klaar voor de terugreis zonder paard....
Zo onwerkelijk, mijn paard daar zo maar achter moeten laten.....
En nog zonder dekentje ook, en nu heeft het vannacht ook nog gevroren....
Maar fijn, vanmiddag alweer mag ik haar weer ophalen. Ik krijg haar weer mee, tesamen met een gepeperde nota van een 600 euro....

Ik mag straks een dikke 14 dagen alleen maar longeren (bleh), en daarna weer voorzichtig een beetje gaan rijden. En dan zal ik vast weer langs mogen komen voor een eindcontrole.
O ik hoop zo dat het aanslaat en dat [naam verwijderd] weer de oude wordt....
Duimen jullie mee?!