
Hij was de hele tijd aan het klieren, maar zodra ik op les was *helemaal in love*.....
Naar les is het zo' n kwartierje rijden, dus in de bak aangekomen is hij al vrij los. Na tien minuutjes liet hij lekker los, niet constant beneden, maar grote delen wel, en als hij zijn koppie de lucht in gooide, was hij ook zo weer beneden. Ook heerlijk nagevelijk, ging gewoon heel ontspannen, aan een vrij lange verbinding, vrij diep (vind het moeilijk uit te leggen) maar ik heb dus vrij lange teugels, waardoor Tiko heel veel ruimte heeft, houd mijn handen stil, hij kan en komt af en toe wel omhoog, maar ophoudinkje + been is voldoende om hem weer in het gareel te houden.
hoewel die heel ontspannen is, is het meer een los en uitrij houding, want zodra je oefeningen gaat doen waar je meer aanleuning nodig hebt, of zoals vandaag, toen ik schouderbinnenwaarts gingrijden, moet ik hem toch iets meer tegenhouden van voren, omdat hij af en toe been toch nog iets teveel associeert met voorwaarts gaan. Vrij plotseling eigenlijk pakte ik mijn teugels korter, niet TE kort, maar toch...in het begin was het wat minder ontspannen voor ons beiden, ook dom van mij natuurlijk om het zo plotseling te doen, maarja...
In het begin 'vocht' hij er een beetje tegen, hoewel hij normaal in bak haast nooit rent bokt of steigert oid, maakte hij rare sprongen, probeerde hij weg te rennen gingen wij springend en wijken door de bak. Hoewel ik bij de meeste sprongen wilde meegeven, moest ik van mijn instructrice moets ik niet toegeven in de verbinding want dan kreeg hij zijn zin. Na een paar rondje zo door te zijn gegaan ging het knopje om!
hoepla, hij gaf na, en daarna



Wijken/travers opeens was niks een probleem. En toen probeerde ik dus te strekken...WAUW! wat een gebruik van het been, wat een ondertreding van het achterbeen, wat een geweldig gevoel, en nog wel op mijn eigen tinkertje!!! *wow, wat ben ik trots op mijn kerel!*
Zelfs de galop, waar hij nooit, maar dan ook nooit netjes bij elkaar kan blijven en waar hij maar zelde heeft nagegeven, bleef hij keurig lopen.
op zo' n dag vind ik het jammer op te stoppen......