liset schreef:Ben ik nou de enige die zonder hulpteugels rijdt??
Nee vast niet. Ik ben ook geen voorstander van rijden met hulpteugels. Met name de slof. Ik krijg de indruk dat mensen die met een slof rijden de makkelijkste weg zoeken, maar later met de feiten geconfronteerd worden. Ik was toevallig op een manege van de week waar 9 van de 10 paarden met slof gereden werden. En niet zo'n klein beetje diep ook. Zoals ik al in een andere posting aangaf, zijn er best wel redenen waarom een slofteugel of andere hulpteugel (met rijden) wel nodig is, maar het moet naar mijn mening wel een uitzondering blijven.
Citaat:
Ik heb nog liever dat mijn paard met zijn hoofd omhoog loopt, dan dat ik er een slof of zo moet aanhangen.
Ik zou in zo'n situatie eerder teruggaan naar de longeerbak dan doorgaan met rijden, over het algemeen genomen.
Citaat:
Ik probeer mijn paard recht te richten en daarbij v/n te rijden.
Mijn idee. Recht door zijn lijf richten is heel belangrijk en het belang ervan daar wordt nog wel eens op verkeken. Voorwaarts neerwaarts is bij mij ook een toverwoord, de fundering voor verdere africhting (aanleuning).
Citaat:
Op de dagen dat mijn paard er geen zin in heeft/voorjaar in zijn hoofd/geen interesse/baaldag, spelen we samen in de bak.
Hopelijk heeft hij op de wedstrijden wel zin 
Citaat:
Zo blijft voor mijn paard werken leuk.
Dat is heel belangrijk. Het werk moet altijd prettig blijven of in ieder geval prettig eindigen. Om even terug te komen op die manege waar ik was, sommige paarden waren tijdens het rijden aan het zwiepen met de staart en tegen de schotten op aan het lopen. Geen plezier in het werk. En waar een paard geen plezier in heeft is niet fijn om te rijden, of mooi om naar te kijken. (waar heb ik dit eerder gehoord?).
Manuel.