Geplaatst Afgelopen maandag had Filly (25) hoefbevangenheid. Nadat de DA was gekomen besloten we haar een kans te geven en haar naar de kliniek te brengen. Daar kwam ze in het gips te staan en afgelopen vrijdag mocht ik haar weer ophalen. Toen ik daar samen met Lia kwam liep ze zowel voor als achter totaal niet goed. Ze liet zich niet laden en was compleet over de zenuwen. We lieten haar daar achter, met een rot gevoel. Aangezien de garantie dat ze er weer bovenop zou komen er niet was, ze twee weken totale rust moest hebben op stal en mogelijk de kans was dat ze cushing zou hebben, waardoor ze bevangen werd, besloot ik dat ik voor haar geen lijdensweg wilde. Boven haar ogen was alles opgezet, haar neus was wat verdikt en ze had een oogtumor die zich alweer begon te laten zien.
De beslissing die ik heb gemaakt is nog steeds moeilijk, maar stilletjes weet dat ik voor haar de juiste beslissing heb genomen. Ben net nog even met Lia bij haar geweest en heb haar nog wat bix en slobber gegeven. Ze leek erg helder, maar ze had haar voorbenen weer wat naar voren gestrekt. Morgen blijft een vriendin bij haar...na al die ellende kan ik er zelf echt niet bij zijn....
wel knap dat je de beste beslissing voor haar hebt genomen
