Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Citaat:Er strompelt een dier door de wei van de kliniek. Het is een paard, alleen ik kan het paard niet meer in hem ontdekken. Totaal kromgegroeid, vol met brandmerken en littekens en broodmager slijt hij hier zijn laatste dagen. Twee dagen geleden liep hij nog voor een kar. Een ezeltje met zó'n vergroeide hoef dat hij er niet meer op kan lopen wil door ons gekriebeld worden, ook hij heeft tot het laatst gewerkt. Hier zien we wonden en leed in de ernstigste vorm en ook hier moeten we slikken en vechten tegen onze tranen. We moeten filmen en niet huilen, we moeten laten zien wat voor super werk deze mensen verrichten en niet zeuren.
, zo hadden ze bijv. elke week (of maand) een wedstrijd waarbij het bestverzorgde en versierde paard en wagen een nieuw (goed tweedehands uit het westen) tuig kreeg...zo mooi om te zien hoe die mensen hun best deden om goed voor hun paarden te zorgen.
. Leonie_M schreef:kippenvel.
Je kan het je gewoon niet voorstellen hoe mens en dier zo kunnen leven. Het moet heel onwerkelijk zijn geweest
Echt knap dat je dit hebt kunnen doorstaan
Zou dat komen door de verhuizing? Ik hoorde dat het administratieve gedeelte was verhuisd namelijk.