Geplaatst 
). Het zadelen was nog even een avontuur op zich. Alle paarden hadden een trekkingzadel, inclusief staartriem en borsttuig. En ik "dressuurmuts" heb even goed moeten kijken hoe dat nou allemaal vast moest.
Het eerste gedeelte van de rit hebben we met een groep ruiters uit Den Haag gereden (bokkers??) De route voerde ons eerst door het dorpje La Roche. Een indrukwekkende belevenis, want 23 merenspaarden in draf door het dorp, trok veel bekijks. Het hoefgetrappeld galmde zo tussen de bergen en door de straten dat ik het kippevel op mijn armen had staan.
De straten liepen helemaal vol, overal kwamen mensen vandaan, uit huizen, uit winkels, uit zijstraten. Daarna zijn we de bergen ingegaan en meteen werd me duidelijk waarom het meenemen van eigen paarden werd afgeraden, het ging behoorlijk stijl naar boven, maar de paardjes klauterden dapper door. We lieten de bewoonde wereld achter ons en zijn zo'n drie uur, berg op, berg af geklauterd en door beekjes gewaad. We hebben stukken gehad, waar ik niet eens paden heb kunnen ontdekken (gewoon door de bushbush) en waar we zo stijl naar onder moesten dat er spontaan een beeld uit de film The Horse Wisperer in me opkwam. Na drie uur zijn we terug gereden naar de stal, waar we lekker hebben geluncht en ons hebben opgewarmd aan een heerlijk kampvuur. De groep ruiters uit Den Haag reed maar een halve dag, dus toen zijn we met alleen onze groep op pad gegaan voor de tweede helft. Deze tweede helft hebben we wat meer gecrossed en ik moet zeggen dat de galop van deze merens paardjes vele malen harder was dan de galop die ik van de kwpn-er gewend ben. Maar dat was ontzettend gaaf.
Vanwege het jachtseizoen en de ongeordendheid van de jagers zijn we vooral aan de randen van bossen gebleven. Dat was opzich wel jammer, maar Christien (de eigenaresse) heeft beloofd dat ze dat dubbel en dik goed gaat maken als we in April weer gaan. Ik ben benieuwd.
Nu, the day after, heb ik toch wel een beetje spierpijn. Maar wat wil je, ik heb gister 7 uur in het zadel gezeten, dus niet zeuren. Ik verheug me nu al op de volgende keer en kan echt iedereen aanraden om deze tocht ook een keertje te maken. De Merenspaarden zijn ontzettend gaaf, nergens bang voor, klauteren overal tussendoor, maar hebben een gangwerk waar je U tegen zegt. De draf van deze paarden is te vergelijken met de galop die ik gewend was, de galop was te vergelijken met de rengalop en voor de rengalop van de Merens heb ik gewoon geen woorden. Maar doordat ze ontzettend vlak galoperen is die heerlijk uit te zitten. Ik weet natuurlijk niet of dit voor alle Merens geldt, maar iig wel voor die van Christien.
Kortom een geweldige rit, door geweldige natuur, met geweldige paarden.
Echt helemaal top.
Echte klimgeiten, en ze zitten als een huis! Ik heb hele goede herinneringen aan Les Olivettes en ga zeker nog eens terug! 
