Hallo,
In de zomer van 2001 kwam ik zoals al vele jaartjes in Frankrijk. In de vakanties werk ik daar op een manege. Er waren een aantal huurpaardjes aangekomen en drie onopgeleerde paardjes. Eentje was heel speciaal voor mij,...vanaf het moment dat ik haar zag, was ik meteen verkocht,...(Leek wel een soort van liefde op het eerste gezicht ??? ) Ze kwam daar na een hele erge koliek te hebben gehad,...ze was bijna dood geweest. Ik mocht haar uit de wei gaan halen omdat ze nog een laatste spuitje moest krijgen,...Toen ik haar aanraakte, ging er iets heel raars door me heen,...een steek in m'n hart, net of er iets speciaals aan de hand was,...
Het arme beesje was amper 3 en was al bijna dood geweest. En ze associëerde mensen met pijn,... Ze zag er onverzorgd uit, haar manen helemaal in de klit, haar hoeven in geen jaren meer uitgekrabd,...Na haar spuitje ging ik haar borstelen, ik hield vanaf de eerste moment van haar,... )
Elke dag verzorgde ik haar, na enkele weken mocht ik haar rustig zadelen, en toen mocht ik haar rustig aan gaan inrijden,..dat ging heel goed. Na een tijdje ging het echt goed. Op het einde van de zomer kon ik als ik op een bepaalde manier een geluidje met m'n tong deed haar laten draven, als ik klikte met m'n tong ging ze wat sneller.
Als ik bij haar in de wei kwam en met het halster schudde, kwam ze aangelopen. Als ik ze riep, richtte ze haar oren naar mij en kwam ze naar me toe,…Maar als iemand anders haar probeerde te vangen uit de wei, liep ze altijd weg,…alleen naar mij kwam ze,…zelfs naar haar baas ging ze niet,…hihi
Op het einde van de zomer heeft de baas van de manege Blanca gekocht. Tot in de herfstvakantie was ze niet bereden geweest. Ze vonden dat zo nog te jong was om in de manege mee te draaien, en ze vonden ook dat ik het recht had haar verder op te leren. Het ging weer heel goed. Ik deed er zelfs een weekend mee op het einde van de vakantie.
Elke vakantie dat ik terug kwam, mocht ik erop rijden. Bijna niemand anders kon op haar rug blijven zitten. Na de Paasvakantie in 2002 was Blanca heel depressief geweest,…soms stond ze gewoon zielig in een hoekje van de wei, en at ze zelfs niet,…ook bleef ze altijd als ze eten kregen een half uurtje ongeveer aan het hek van de wei staan wachten,…(Madline, die werkt op de manege, zei dat ze geen andere verklaring kon vinden dan dat ze mij zou missen,…ik geloofde het eerst niet,…maar toen de eigenaar het ook zei, moest ik het wel geloven,…ik vond het wel raar…) Na een tijdje ging het een beetje beter, ze at geregeld, en ging steeds vaker bij de andere paarden staan,…maar ze liet zich niet vangen in de wei, en elke ruiter liet ze wel minstens één keer vallen,…Vanaf dat ik er terug was, begin november, was ze weer super vrolijk. Als ik in de wei kwam, en ik begon te rennen, liep ze al bokkend achter me aan,…(zonder ik iets in mijn handen had van eten ofzo,…het is dus niet zo dat ik haar lokte ofzo,…ze deed het gewoon,…) Als ze mij hoorde, kon ze een andere ruiter op haar rug verdragen, als ik er niet bij was, lag die er snel af,…(één keer heeft ze op een half uur tijd haar ruiter er 3 keer afgebokt!!! Dat was wel haar record hoor!) Blanca laat zelfs haar eten voor mij staan, het liefst komt ze bij mij knuffelen,…haar eten moet maar wachten, is het al reeds opgegeten door de anderen,…jammer,…dat vond ze niet erg,…altijd eerst knuffels, dan pas eten…. Ik vond het wel schattig,…
Nu kan ze wanneer ik er ben, al andere ruiters op haar rug verdragen. Dus dat was al een vordering,…maar vanaf ik er een week niet meer was,…begon het weer,…
Nu gaan ze Blanca dus verkopen,…ze kunnen niets doen met zon paard,…ik begrijp het natuurlijk, maar toch is het heel moeilijk voor mij…
Mijn ouders willen haar wel kopen, maar pension betalen voor maar 3 maand bij je paard te zijn,…vonden ze een beetje gek,…en om haar naar hier te brengen,..dat wil mijn moeder niet. (bang dat ze de reis, klimaatswisseling, van voedsel veranderen, …niet zal overleven,…)
Maar ik kan echt niet zonder haar,... ik weet dat het voor vele raar zal klinken, maar ik ben er ook zeker van dat er zijn die mij begrijpen,...Ik kan er gewoon niet aan doen,...maar bij de gedachte dat ik haar misschien nooit meer terug zal zien,...moet ik gewoon dikwijls huilen,...
Help mij,…wat moet ik doen???
Op de rug van een paard,
is de hemel op aard,...