Geplaatst: 28-05-03 18:53 Vanochten om 6.45 ging de wekker, ik denk
veels te vroeg en draai me nog eens om, 9 minuten later gaat hij nog eens, en ik denk, er was iets maar wat? Ow ja Wedstrijd! Dus ik eruit, aangekleed en op de fiets gesjeesd (wat is het stil en rustig om 7 uur in de stad) want ik moest nog geld pinnen voor het inschrijfgeld. Enfin, terug tas verder ingepakt en om half 8 stond zoals beloofd Leon en Dennis voor de deur, dus naar stal, daar de paardjes gefatsoeneerd en vervolgens geladen, dit ging beter dan naar verwachting, ze stonden er allebei na een kwartiertje op dus dat was ook weer een opluchting. Vervolgens door de stalhouder naar de Flevomanege gebracht, daar de paardjes uitgeladen en gezadeld en gaan inrijden, wij moesten als 1e en 2e om 9.30 en 9.37, enfin t was allemaal wat verlaat toen de intro en showtjes begonnen, valt er iemand van haar paard omdat die zich helemaal lazarus is geschrokken van de keiharde muziek (waarom ga je dan een kür/pas de deux op muziek doen
) en schreeuwde moord en brand, ik dacht dat ze op z'n minst een aantal gebroken ribben een een verbrijzeld been had ofzo aan het geblér te horen, ze heeft daar ook lang gelegen om met de ambulance opgehaald te worden, bleek het uiteindelijk een gekneusde enkel te zijn 
Okay, uiteindelijk konden we dus na heel wat vertraging beginnen, t ging best goed, had wat probleempjes met de bak op bepaalde plaatsen die blubberig was, te blubberig eigenlijk om goed te kunnen rijden. T is me allemaal meegevallen, de volte's en galop gingen wat minder, maar dat wist ik, vind ze ook nog erg moeilijk, en we zijn ook maar kort aan de gang. Ben uiteindelijk 8e van de 25 ofzo geworden
Dus daarna paardjes afgezadeld en een beetje rondgekeken naar wat vriendinnen, tot we uiteindelijk aan de behendigheid konden beginnen.
Wat zal ik daar over zeggen? T begon met inrijden op een steilsprongetje, die wilde ze niet nemen (was ook logisch met 20 km ruimte aan alle kanten), kruisje wel dus op hoop van zegen eraan begonnen. T ging wel redelijk, totdat hindernis nummer 3 eraan kwam, een steilsprongetje dus, we gingen naar links, naar rechts, naar links en opeens weer naar rechts, ze weigerde dus, maar omdat ik niet zo stevig meer zat ben ik op een heel typische manier erafgevallen (zo ongeveer met kop in t zand, en gekromde rug ofzo). Enfin, een gigabeurse kont, geschaafde elleboog en pijnlijk scheenbeen. Besloten om te stoppen, want dit zou echt niet meer goedkomen. Leon bracht het er gelukkig heel wat beter af. Dus daarna de stalhouder weer gebeld om ons op te halen, ze stonden er nu allebij binnen de minuut erop
En daarna weer terug voor de prijsuitreiking, ik zit nu niet zo lekker meer, maar t was heel gezellig en een leuke ervaring, ik heb wel lol gehad, volgend jaar weer Leon? 
Beterschap met je beursheid! 
maar doe maar rustig aan (lees net je andere verslag)