
Maar dat alleen ter informatie

We trainen in een klein bakje, met de lange zijde naast de stallen. Aan de korte zijde van het bakje staat ook een schuur en aan de andere lange zijde een moestuintje waar allemaal vreemde dingen in staan (kabouters, stokken waar planten op groeien enz)

En nu komt het. Aan de korte zijde waar dat hout en de mestcontainer staan, lag nu ook een oude vijver (zo'n plastic bak). Dit was groen en absoluut niet opvallend vergeleken met die moestuin

Toen ging ik er toch maar op. Hij liep prima, maar zodra ik over die korte zijde reed deed hij zijn hoofd keihoog en schrikkerig naar dat ding kijken. Elk rondje. En zodra we voorbij waren weer keurig netjes stappen.
Toen ging ik draven, en jawel, weer als we erlangs kwamen kop skyhigh en 'angstig', en als we ervoorbij waren weer netjes voorwaards aan de teugel

Een keer sprong hij zelfs 2 meter opzij, ik voel mijn heup nog zo'n ruk was het, toen gaf ik hem wel een harde por en sprak ik hem boos toe

Wat moet je hier nou mee? Als hij echt bang is, vind ik het zielig om hem daarvoor te straffen. Maar dit leek mij meer op aanstellerij, daarom pakte ik hem ook extra hard aan toen ik er bijna afviel bij die achterlijk vierbenen de luchtopzij sprong.
Hoe gaan jullie hiermee om? Toch wat strenger zijn? Of juist nog geduldiger?