Geplaatst 
Mijn instructrice ging eerst maar op Dusica, zodat we konden kijken hoe ze was. De eerste beste bocht om was het toch wel ff schrikken. Er lag zomaar een boom plat en dat is natuurlijk heeeel eng. 
Madam sprong dus maar ff een meter opzij. Toen bleek dat die boom echt niet beet, stapte ze maar door. 
Ikzelf zat voor deze keer maar op Belfegor, een hele stoere ruin die nergens bang voor is(hmhmhm). Na die eerste schrik, vond Dusica het eigenlijk wel fijn in de bossen en na een half uurtje zijn we dan toch maar van paard verwisseld. Toen moesten we onder wat takken door. Die tikten wat tegen mijn cap en dat is natuurlijk ook heeel erg gevaarlijk 
Maar omdat ze zo'n lief ding is, hield ze na een paar dribbels toch weer haar gemak. Dit gaan we zekers wat vaker doen. Eerst nog maar een keer onder begeleiding, maar straks zeker ook met andere stalgenootjes. (Of niet Regine)
