Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-11-02 16:49

in navolging op het topic vriend of paard?

Geplaatst door de TopicStarter : 12-11-02 16:49

Hoe ver laat jij je iets opdringen door je vriend? OF door je schoonouders?
Ik dus niet, maar dat leidt nogal eens tot woordnewisselingen.

Een voorbeeld: ik ga op zondag rijden, maar m'n vriend vindt dat de zondag een rustdag is en dat je dus thuis hoort te zijn.
Ook wil hij niet op zondag reizen als we op vakantie zijn of terugkomen (lastig probleem met de 10-daagse busreizen die altijd op zondag terugkomen).
Van het rijden zegt hij niet veel meer, maar hij laat elke keer weer merken dat ie het niet leuk vindt.
Z'n ouders zijn nog een tikkeltje erger, ik heb al zo vaak donderpreken gehad. Een voorbeeld: ik wilde zondag oliepijl controleren, en zei tegen m'n vriend terwijl we bij z'n ouders wren dat ik dat niet mocht vergeten. Direct z'n pa ertussendoor van: zondag is een rustdag, blablabla, dat doe je maar op zaterdag.
M'n vriend zegt dan niets, maar ik doe het wel lekker even uit het zicht voordat ik wegrij.
Ik ben wel christelijk, maar ga niet zo ver als z'n ouders en hij.

NOg een voorbeeld: voor de verkiezingen hadden we het erover gehad wat je ging stemmen. Dus ik zeg volmondig: LPF of LN
NOu, dat heb ik geweten hoor, z'n pa heeft mij een enorme donderpreek gegeven dati k toch echt op het CDA moest stemmen, want anders zou het christelijk onderwijs verdwijnen enz enz. Dus ik heb gezegd dat ik toch geen CDA ga stemmen en toen was het zo ongeveer ruzie.

Herkennen jullie dit? En het is bij niet alleen de zondag, maar ook de besteding van MIJN geld, huisdieren in huis, enz. Het lijkt soms of m'n vriend volledig voor z'n ouders opkomt. Soms denk ik ook wel dat hij jalours is. Ik probeer steeds vaker om onder het eten op zndag bij de ouders van m'n vriend uit te komen omdat het altijd met zulke discussies eindigt

**Geplaatst**: 12-11-02 16:53

Geplaatst: 12-11-02 16:53

Nee, ik herken dit absoluut niet, en zou me dit ook niet laten gebeuren. Dat je in overleg met je partner dingen doet (of nalaat), daar kan ik me iets bij voorstellen en als zijn/haar ouders heel erg graag iets willen (bv 1e kerstdag op bezoek) houd ik daar wel rekening mee, maar ik laat me door niemand de wet voorschrijven.

**Geplaatst**: 12-11-02 17:11

Geplaatst: 12-11-02 17:11

Ik lees:
- "mijn vriend vindt"
- "mijn schoonouders vinden"
Wat zij vinden is in JOUW leven niet zo belangrijk als wat JIJ vindt in JOUW leven. Iedereen heeft er recht op zijn/haar leven zo te leiden als waar hij/zij zichzelf het gelukkigste bij voelt.
Als jij de hele week moet werken en je krijgt in het weekend EINDELIJK eens de kans om overdags te rijden, dan ga je toch zeker rijden!!!!!!! Dan laat je je die zondag toch niet afpakken? Jij moet gewoon hun wensen respecteren en hen daarin laten Als zij zondags niet willen werken is dat hun recht. MAar zij moeten dat andersom ook bij jou doen en niet hun mening en leefgewoonten aan jou opdringen. Ze bezitten je niet he. Natuurlijk ben je ook baas over je eigen portemonee. Het is je eigen geld die je met eigen werk verdient hebt. En wat dieren betreft, sja, die kosten nu eenmaal geld. MAar je krijgt er heel veel liefde en vreugde voor terug. het is een keuze he, zolang het voor jou maar de moeite waard is.

**Geplaatst**: 12-11-02 17:13

Geplaatst: 12-11-02 17:13

Voor mij is het gelukkig ook niet herkenbaar.
Mijn vriend en ik zitten qua gedachtengang en leefgewoonten ongeveer op dezelfde lijn.
Met schoonmoeder hebben we nauwelijks contact, dus daar hoeven we ook geen rekening mee te houden.
En met m'n vader hebben we eigenlijk nooit problemen, die leeft zijn eigen leventje en wij het onze, en dat respecteren we van elkaar.
Ik moet er overigens ook niet aan denken dat ik constant zou moeten schipperen tussen man, ouders, schoonouders etc., dit zou me heeeeel slecht af gaan, dat weet ik zeker !

**Geplaatst**: 12-11-02 17:24

Geplaatst: 12-11-02 17:24

Ik kan me gelukkig ook niets voorstellen bij al die voorbeelden die jij schrijft. Maar ik zou het ook nooit zo ver zou laten komen.
Hoezo op zondag niet naar mijn paard? Leg dat paard maar eens uit dat het zondag is

Die flauwekul rond de zondagsrust heeft ook helemaal niets te maken met wel/niet geloven of wel/niet christelijk zijn en is echt totaal uit zijn verband getrokken.
Zondag mag je niet reizen? Je wilt niet weten hoeveel auto's er op zondag in de Harskamp staan geparkeerd op een mega grote parkeerplaats, die met opzet achter een grote haag coniferen is geplaatst, hoezo Schijnheilig

Wanneer je op jezelf woont maak je je iegen regels in samenspraak met je partner. Ouders/schoonouders moeten leren daar respect voor op te brengen, net zo goed als dat jij het respecteerd dat zij zich houden aan de zondagsrust.

**Geplaatst**: 12-11-02 17:25

Geplaatst: 12-11-02 17:25

Mijn schoonouders zijn de vreselijkste mensen die er bestaan! Gelukkig heb ik zo'n beetje alle contact verbroken, mijn vriend belt ze weleens en gaat weleens heen, maar altijd zonder mij. Ik ben helemaal klaar met die mensen. Zal maar niet uitwijden waarom.

Mijn vriend is juist iets te meegaand. Alles is goed, zolang ik maar gelukkig ben. Hij cijfert zichzelf volledig weg en ik maak daar soms handig gebruik van. En ondertussen erger ik me er ook aan, dat hij zo weinig om zichzelf geeft.

Mijn ouders zijn fijne mensen, maar sinds mijn vader ziek is, is hij erg veranderd. Gelukkig bemoeien zich niet met mijn leven en ze zijn er wel als ik ze nodig heb. Mijn moeder ziet me wel een beetje als een klein meisje, zucht soms iets te hard als ik iets duurs gekocht heb, ofzo Lachen

**Geplaatst**: 12-11-02 17:38

Geplaatst: 12-11-02 17:38

Nee ik herken het gelukkig ook niet. Mijn vriend heeft eenhele lieve moeder die zich nergens mee bemoeit maar wel geintereseerd is. Mijn ouders bemoeien zich ook niet met ons. Ik woon nog thuis en hij woont ook nog bij zijn moeder, maar er zijn niks geen problemen.

Dat je schoonouders dingen niet goed keuren is dan jammer voor hun. Dat zij zo Christelijk zijn wil nog niet zeggen dat jij dat ook moet doen, maar respect er voor hebben is wel belangrijk. Het is wel jouw leven dus als jij op zondag wilt rijden moet jij dat doen.
Ik denk dat het belangrijk is dat je het eens goed met je vriend er over hebt, want jij ziet er duidelijk tegen op om naar je schoonouders te gaan. Je moet je vriend duidelijk maken hoe jij er over denkt en wat het met jou doet als er op zo'n manier op je wordt gereageerd. Dan kunnen jullie misschine op zoek naar een compromis.

**Geplaatst**: 12-11-02 18:06

Geplaatst: 12-11-02 18:06

Ik zou daar dus echt niet tegen kunnen he

Ik denk dat ik me heel erg zou moeten inhouden om niet uit mijn slof te schieten... Schijnheilig

Niemand kan mij verplichten tot iets wat ik niet wil of waar ik niet achter sta. Ik vind het knap dat je er zo goed mee om kunt gaan.

Gelukkig komt het mij niet bekend voor, mijn Italiaanse schoonouders waren Katholiek maar die hebben mij nooit hun mening en geloof op willen leggen. Het is jouw leven en als jij op zondag lekker naar je paard wil... so what! Lekker rustig toch daar bij je paard Haha!

Ik vind niet dat je schoonouders zich daar mee horen te bemoeien. Zegt je vriend daar niets van dan als ze dat soort dingen tegen jou zeggen Verward

Ik zou echt ontploffen als mijn ouders dat soort dingen tegen mijn vriend zouden zeggen of zich met ons leven inhoudelijk zouden bemoeien.

Laatst bijgewerkt door AnneOmie op 21-11-02 14:42, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 12-11-02 18:17

Geplaatst: 12-11-02 18:17

Jeetje meid...............tis niet makkelijk begrijp ik.
Lijkt me inderdaad erg lastig. Maar ja, zoals jij hun wensen respecteert, moeten zij ook die van jou respecteren!!!
het is jouw leven en jij en je vriend samen bepalen hoe of wat, niet zijn ouders!!! Je hebt je eigen leven en als ze niet goedkeuren wat jullie doen, dan is dat hun probleem hoor!!! Kom op voor jezelf!!!!!!!!

**Geplaatst**: 12-11-02 19:16

Geplaatst: 12-11-02 19:16

hoi,

Ik herken het enigzins wel, mijn schoonfamilie vinden ons absoluut verkeerd bezig. Mijn man steunt zijn vrouw (belachelijk) doet wat in het huishouden ( mietje), brengt de kids een keer in de week naar school ( hoe kom je erop) rookt en drinkt niet ( is dus geen man)en nog veel meer. Ik ben natuurlijk de boosdoener je raadt het al het contact is voorlopig minimaal. Dat gedoe met paarden is al helemaal uit den boze, toen ik Gamble ging rijden zei de oudste broer, stort je je alweer in een ongeluk!!!! Zul je ze horen als we Gamble kopen ( heb er nu al lol om) En dat van mensen waarvan er een structureel vreemdgaat en de ander een internetsex en alcoholverslaving heeft. De meest gehoorde klacht over ons is dat we teveel op ons gezin gericht zijn. Nou ik weet het niet hoor, ik heb liever een huisvader dan een vreemdganger, jullie??
We hebben ons er heel lang vervelend onder gevoeld maar nu niet meer, we laten ze barsten en gaan lekker voor ons gezin.
Groetjes en als je eens leker tegen me aan wilt kletsen over je schoonfam, je kunt me pb'en.

**Geplaatst**: 12-11-02 21:55

Geplaatst: 12-11-02 21:55

Wat ik vaak merk bij die hele zware gelovigen dat ze niet kunnen discussieren. Hun mening (nee, ze hebben geen eigen mening, ze herhalen wat de dominee en god zegt.) is wet en daar valt niet over te praten, sommige zijn echt extreem doorgeslagen in dat geloof, vind het altijd maar zielig voor die kinderen.

**Geplaatst**: 12-11-02 22:36

Re: in navolging op het topic vriend of paard?

Geplaatst: 12-11-02 22:36

germie schreef:
Hoe ver laat jij je iets opdringen door je vriend? OF door je schoonouders?

in elke relatie moet je rekening houden met anderen, geven en nemen. daarbij moet je wel je eigen principes voorop zetten, anders cijfer je jezelf weg. bovendien zou dit dan niet een constructieve relatie zijn, denk ik, omdat het elke keer tot interne (en externe blijkbaar) confrontaties zal leiden. anderzijds zou je niet jezelf kunnen zijn.

Citaat:
...dat leidt nogal eens tot woordnewisselingen.

heb je in elke relatie.

Citaat:
Een voorbeeld: ik ga op zondag rijden, maar m'n vriend vindt dat de zondag een rustdag is en dat je dus thuis hoort te zijn.

als hier geen compromis in gevonden kan worden (geven-nemen), denk ik dat je gewoon zondag moet gaan rijden. het is zijn waarde, niet de jouwe.

Citaat:
Van het rijden zegt hij niet veel meer, maar hij laat elke keer weer merken dat ie het niet leuk vindt.

op elke dag?!

Citaat:
Ik ben wel christelijk, maar ga niet zo ver als z'n ouders en hij.

hoe is dit in het begin van de relatie gegaan? ging het toen wel soepel? en wat is er dan veranderd?

Citaat:
Dus ik heb gezegd dat ik toch geen CDA ga stemmen en toen was het zo ongeveer ruzie.

oftewel: geen politieke, religieuze en maatschappelijke discussies meer in huize ouders houden.

Citaat:
Herkennen jullie dit?

nee. ik stel voorop in het begin van een relatie dat mijn paard altijd op nummer 1 komt en ik elke normale dag bij hem moet zijn. iedereen weet dan waar ze aan toe zijn.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-11-02 08:55

Geplaatst door de TopicStarter : 13-11-02 08:55

Steef schreef:
Wat ik vaak merk bij die hele zware gelovigen dat ze niet kunnen discussieren. Hun mening (nee, ze hebben geen eigen mening, ze herhalen wat de dominee en god zegt.) is wet en daar valt niet over te praten, sommige zijn echt extreem doorgeslagen in dat geloof, vind het altijd maar zielig voor die kinderen.

Dit is inderdaad het probleem. Ik ben ook wel gelovig, maar neem niet alles zo letterlijk. Ik heb voor mezelf zoiets van in het weekend ben ik vrij, dan kan ik doen wat ik leuk vindt voor m'n ontspanning. Kijk ik ga ook niet winkelen op zondag, of lekker naar ene pretpark. Maar als het met wedstrijden zo uitkomt dat ik op zondag moet, dan ga ik. Met schaatsen waren er op een gegeven moment alleen maar meer wedstrijden op zondagavond. Je had dus de keuze: stoppen of toch gaan. Ik ging uiteindelijk dan toch. Volgens de ouders van m'n vriend was er maar 1 mogelijkheid: stoppen!!!!
Ik zie een wedstrijd niet als werken, maar als ontspanning. Zo ook met paardrijden. Maar z'n ouders vinden dus dat een wedstrijd iets is waar je anderen voor je laat werken (paard, jury, kantinebeheerder, ringmeester) (ik heb zelf ook wel eens geholpen en zie ringmeesteren niet als werken).

Zo is er dus ook maar 1 juiste politieke partij: CDA (evt. Christenunie). Iets anders valt dus gewoon niet te bespreken.

En reizen: je mag heus wle in de auto zitten om op de zeedijk te gaan wandelen, of het bos in te gaan. Maar je gaat niet op de zondag op vakantie of terugkomen. M'n ouders zijn deze zomer uit Tjechie weggegaan omdat dat geadviseerd werd vanwege de regen/overstromingen. Dit was op een zondag, nou ZE HADDEN TOCH ECHT EEN DAG MOETEN WACHTEN volgens z'n ouders!!! Als ze een dag gebleven waren, dan was de camping overstroomd en haddne ze het land niet meer uitgekund. Ik zie persoonlijk het verschil niet tussen een ritje naar het bos of een vakantieritje, of een ritje naar familie. Meten met 2 maten noem ik het.

**Geplaatst**: 13-11-02 09:24

Geplaatst: 13-11-02 09:24

Iedereen -gelovig of niet gelovig- heeft een andere invulling van de zondag als rustdag. Ikzelf ben niet gelovig en doe wat ik moet doen, hierbij wel rekening houdend dat ik in een zwaar gelovig dorp woon....

Een vriendin van mij -uit het dorp- is behoorlijk gelovig. Zij respecteert en accepteert van een ander dat diegene de zondag anders invult dan de hare. Zij ziet het ook als rustdag, maar doet de dingen die haar rust geven, zoals bv met mooi weer een ritje op de moter. In dat verlengde ga jij (misschien) paardrijden.

Ik denk dat jouw schoonouders moeten respecteren dat jij andere keuzes maakt. Je kan niemand naar je hand zetten. Op deze manier dringt hij jou zijn manier van rusten op en dat staat imo niet in het geloof, laat een ieder in zijn waarde....

Zoals Desiree zegt, ik lees ook te veel wat een ander wil voor jou, het is jouw leven en je vult het in zoals jij wil, daarbij rekening houdens met anderen en VICE VERSA!

**Geplaatst**: 13-11-02 09:54

Geplaatst: 13-11-02 09:54

germie schreef:
Ik ben ook wel gelovig, maar neem niet alles zo letterlijk.

dat letterlijke en disciplinaire is een essentieel onderdeel van het calvinisme.

**Geplaatst**: 13-11-02 11:02

Geplaatst: 13-11-02 11:02

Je leest wel eens discussies hier over de islam, het fanatisme erin en dan hebben mensen kritiek op mij dat ik zo enorm ga steigeren door die zwaar gelovigen. Ook nu steiger ik weer, dat doe ik namelijk altijd als ik merk dat mensen door hun overtuiging niet in staat zijn het doen en laten van anderen kunnen respecteren. Ze hebben helemaal geen respect! Dit is een vrij land, mensen moeten doen waar ze zelf zin in hebben, zolang ze er een ander maar niet mee lastig vallen. Is prima toch? het is zelfs een groot goed! Maar dit is dus de reden dat ik altijd zo wantrouwend ben t.o.v. mensen die erg gelovig zijn.

**Geplaatst**: 13-11-02 11:04

Geplaatst: 13-11-02 11:04

"Religie is het opium voor het volk", wie zei dat ook alweer?

**Geplaatst**: 13-11-02 11:09

Geplaatst: 13-11-02 11:09

Ik ben tussen 'dat soort mensen' opgegroeid, mijn ouders (niet gelovig) wonen er nog steeds. Ben dan ook erg met dit soort 'gedoe' bekend.

Live and let live, zeg ik altijd. Als 'die mensen' op zondag drie keer naar de kerk willen, ik hou ze niet tegen. Zelf zou ik het niet doen en ik zie er ook het nut niet van (is één keer niet genoeg?), maar ik ga ze er niet om veroordelen. Maar dan moeten ze mij ook met rust laten als ik op zondag ter ontspanning met mijn paard het bos in ga. De zondag is ook voor mij een rustdag, en ik vul die in naar mijn eigen ideeën over 'rust'.

Ik zou er persoonlijk niet goed van worden als mijn schoonouders meenden dat ze zoveel te zeggen hadden over mijn privéleven. Van mijn eigen ouders kan ik het tot op zekere hoogte hebben, maar de rest van de wereld moet echt niet gaan bepalen hoe, waar en met wie ik mijn vrije tijd doorbreng.

**Geplaatst**: 13-11-02 11:10

Geplaatst: 13-11-02 11:10

Lovely schreef:
"Religie is het opium voor het volk", wie zei dat ook alweer?

Dat was Karl Marx. Had hij ook helemaal gelijk in. Dat geloof denkt voor je na, zelf mag je niet denken. Goede opium dus.

**Geplaatst**: 13-11-02 11:11

Geplaatst: 13-11-02 11:11

Desiree; Je generaliseert nogal vaak, vandaar de kritiek. Ook nu weer. "Wantrouwend tegenover mensen die erg gelovig zijn". Iedere gelovige is ook een individu en de een is de ander niet.
Ik vind dat je best rekening kan houden met anderen. Ze moeten jou niet hun wil op leggen, door te zeggen; Jij mag niet.. zus en zo. Maar jij kan ook rekening houden met hun gevoelens, wanneer zij kenbaar maken dat ze zich er niet lekker bij voelen.
Mijn oma bv is ook erg gelovig. Ik niet. Ik fiets liever een eindje om in mijn paardrijkleertjes, dan dat ik de kortste weg neem langs haar huis, omdat ik weet dat het haar stoort als ze dat ziet. Je moet gewoon een klein beetje rekening houden met de gevoelens van anderen. Germie moet gewoon niet meer aan haar schoonouders vertellen wat ze doet op zondag Lachen

**Geplaatst**: 13-11-02 11:11

Geplaatst: 13-11-02 11:11

Yep, en heel makkelijk ook om alles te kunnen afschuiven op een externe verantwoordelijkheid.

BTW ben het ook wel met Lis eens. Wij maaien bijvoorbeeld niet het gras op zondag, we wassen de auto niet op zondag. Je hoeft mensen immers niet bewust voor het hoofd te stoten. Maar toen het paard nog thuis stond, moesten we eerst twee straten door voordat we in het bos waren. En dat was vaak al een probleem voor sommigen. Waar leg je dan de grens? Moet ik dan maar in alles rekening houden met hen en mijn paard maar op zondag op stal laten staan alleen omdat ik 5 minuten bezig ben om die twee straten door te komen? Want ook dat kan al aanstootgevend zijn. Wij proberen echt wel zoveel mogelijk rekening te houden met 'omwonenden', maar het moet niet te gek worden.

Laatst bijgewerkt door Karin op 13-11-02 11:14, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 13-11-02 11:12

Geplaatst: 13-11-02 11:12

Steef schreef:
Wat ik vaak merk bij die hele zware gelovigen dat ze niet kunnen discussieren. Hun mening (nee, ze hebben geen eigen mening, ze herhalen wat de dominee en god zegt.) is wet en daar valt niet over te praten, sommige zijn echt extreem doorgeslagen in dat geloof, vind het altijd maar zielig voor die kinderen.

je beschrijft mijn schoonouders, ik ken het Germie. Boos!

Ik laat ook niet over me heenlopen. Zijn vader wilde dat ik een hoedje opdeed naar de kerk, ja ammehoela.

Mijn vriend is niet anders gewend die vind het normaal, maar bij elke ruzie daar denk ik dan 'barst' Als het om de schoonouders zou gaan zou het allang weer uit zijn. brrrr. Mijn vriend zijn ogen gingen ook open toen hij bij mij thuis kwam, waar over alles te praten valt.

Ik zie de zondag verder wel als rustdag doe bepaalde dingen bewust niet, maar heb er wel een goede reden voor. Als mensen niet kunnen beargumenteren waarom ze bepaalde dingen doen, dan is het ja

en doe ik lekker mijn dingen die ik wél kan beargumenteren.

**Geplaatst**: 13-11-02 11:19

Geplaatst: 13-11-02 11:19

Generaliseren over geloof of gelovigen is misschien niet goed, maar zodra gelovigen generaliseren over nietgelovigen, dan mag het wel? Het hunnie en zullie komt van 2 kanten ben ik bang.

**Geplaatst**: 13-11-02 11:19

Geplaatst: 13-11-02 11:19

lis schreef:
Desiree; Je generaliseert nogal vaak, vandaar de kritiek. Ook nu weer. "Wantrouwend tegenover mensen die erg gelovig zijn". Iedere gelovige is ook een individu en de een is de ander niet.
)

Ik vind het flauw worden dat je iedere keer tegen mij begint over generaliseren. Het is mijn goed recht om wantrouwend te zijn. HEt wil niet zeggen dat die mensen bij mij geen kans hebben. GEsprekken erover ga ik zeker niet uit de weg en dan kan ik mij een mening over zo'n persoon gaan vormen.
Verder woon ik in een stad. Ik hoef geen rekening te houden met gelovigen: hier heb je geen streng gelovigen. Daarbij woon in in het zuiden, de mensen hier zijn voornamelijk katholiek. Katholieken in Nederland zijn niet zo fanatiek gelovig.

**Geplaatst**: 13-11-02 11:24

Geplaatst: 13-11-02 11:24

Desiree schreef:
Ik vind het flauw worden dat je iedere keer tegen mij begint over generaliseren.

Jij vraagt je af waarom mensen kritiek hebben als jij steigert over streng gelovigen. Ik geef je antwoord waarom, that's it.
Volgende x zal ik mijn mond houden, als jij je er zo aan stoort.