Jurga schreef:Ik heb er zelfs nog nooit van gehoord en ik ben wel gelovig *schaam*. Maar klinkt wel apart!
Voor degene die het niet kennen (het is vanuit de katholieke kerk)even het verhaal in het kort:
Het zou gebeurd zijn op een Goede Vrijdag ergens in het midden van de zevende eeuw. Huub was ridder met een goede komaf. Het was eigenlkijk best een een feestbeest die van de genuegten des levens genoot. Op Goede Vrijdag trekt Hubert er met zijn meester op uit om te jagen. Ondanks de waarschuwingen dat daar onheil van komt. Hubertus vind allemaal best, geloven is mooi, jagen is mooier. En wat onheil: hij ziet een schitterend hert met een enorm gewei. Hubertus jaagt het beest na door het bos tot het plotsklaps stilhoudt. Hubertus neemt zijn pijl en boog, maar op het moment dat hij wil schieten is hij als verlamd. Boven op de kop van het dier tussen het gewei staat een lichtend kruis. Een stem spreekt hem vermanend toe waarop Hubertus van z’n paard springt, op de knieën valt en om vergeving smeekt. Dit gebeuren maakt enorme indruk op Huub. Hij gaat flink bidden en wordt een heel godelievend en vroom persoon. Er gaan veschillende verhalen over hem rond. O.a. dat hij door een zegenig een giga brand in een boerderij heeft gestopt.
Hoe het verder zit weet ik eigenlijk niet maar Hubertus is ook bescchermheilige van diverse hondenclubs en volgens mij had hij ook nog iets met de jacht.
Bij ons worden iig door meneer Pastoor tijdens de St.Hubertus viering paarden en kleine huisdieren gezegend.