Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter:** 13-02-17 16:36

Zwanger met een donker randje

Geplaatst door de TopicStarter: 13-02-17 16:36

Hoi lieve bokkers,

Na lang wikken en wegen en overleg met MODjes besloten dit topic onder mijn eigen account te openen.

Ik ben inmiddels bijna 21 weken zwanger van ons eerste kindje. Een kindje dat zó gewenst is dat ik het niet in woorden uit kan drukken! Toen ik jong was had ik maar één antwoord op de vraag ‘wat wil je later worden?’, namelijk; Mama!

Het zwanger raken was spannend, gezien ik al jaren de diagnose PCOS heb en die keren dat ik met de pil stopte dan ook dramatisch waren.
Gelukkig was dit hummeltje ons vlot gegund want na drie rondes waren we zwanger. Ik kan het soms nog steeds niet geloven.

Dat die zogenaamde roze wolk niet echt bestaat wist ik al. Hoewel ik zwanger zijn echt zalig vind is onze wolk zwart omrand.
En daarom wilde ik dit topic openen. Ik merk dat ik me ervoor schaam en er niet over durf te praten. Alsof zwanger zijn echt alleen maar over regenbogen en unicorns mag gaan.

Om wat helderheid te creëren een klein stukje geschiedenis:
Ik was vanaf de geboorte al een bijzonder kind, anders dan anderen. Mijn ouders hebben zo’n beetje alles geprobeerd om erachter te komen hoe mijn klokje tikte. Het is hen niet gelukt waardoor ze belangrijke steken hebben laten vallen, dat neem ik ze niet kwalijk! Want ik ben er ook nog steeds niet helemaal achter hoe mijn klokje tikt.

Feit is wel dat mijn leven bestaat uit gevechten en worstelingen om mee te komen in het dagelijks leven en de maatschappij. Ik heb vele therapieën ondergaan en zo’n beetje iedere hulpverlener gezien die er bestaat. Helaas heb ik de juiste methode nog steeds niet gevonden.

Toen we besloten om te gaan proberen voor een kindje zat ik een stabiele fase. Ik had mijn chronische pijn en vermoeidheid ‘onder controle’ en ik was oprecht happy.

De problemen begonnen toen ik vlak na mijn positieve test niet meer kon slapen. Slaapprobelemen zijn ook een rode draad door mijn leven. Na 12 weken op 2 á 3 uur per nacht merkte ik dat het niet goed ging.
De eer aan mijn fantastische psychologe die de alarmbellen hoorde rinkelen en door mijn stevig opgebouwde muur van ‘het gaat prima met mij’ heen prikte.

Sindsdien zit ik in een achtbaan. Mijn zwangerschap staat tot nu toe in het teken van ‘het gaat redelijk goed met me’ tot ‘ik zie het niet meer zitten’, in het laatste geval wil ik eigenlijk alleen maar in bed blijven liggen en er niet meer uitkomen.. Vooral voor dat laatste schaam ik me rot en daar vecht ik als een leeuw tegen. Het zijn geen gevoelens en gedachten die je wil hebben als je je kleintje voelt rommelen in je buik….

Ik ben bekend met depressie en ik weet hoe vreselijk moeilijk het is om het hoofd boven water te houden. Het wondertje in mijn buik zorgt ervoor dat ik mij keer op keer door die nare periodes heen vecht. Ik kan het mij gewoonweg niet veroorloven. Het feit dat ik verder een zwangerschap uit het boekje heb, helpt enorm! Ons kereltje doet het fantastisch en ik kan gewoonweg niet wachten om hem te ontmoeten. Dat maakt het allemaal ook zo dubbel.

Gelukkig ben ik iemand die direct aan de bel trekt op het moment dat ik voel dat het niet goed gaat. Hierdoor heb ik nu een fantastisch team als vangnet om mij heen. Bij de verloskundige praktijk zijn ze fantastisch! Ook ben ik aangemeld bij de Pop-Poli ( http://www.poppoli.nl/pop-poli/ ) en zal ik hulp krijgen van een Pit verpleegkundige ( https://www.mst.nl/p/behandeling/4567) . En ik heb natuurlijk een dijk van een vent aan mijn zijde die zich hier samen met mij doorheen worsteld. Een diepe buiging voor mijn (bijna) man want voor hem is het ook allemaal niet makkelijk!

Het ‘mooie’ aan dit verhaal is dat er nu waarschijnlijk wel een passende diagnose is gevonden. Vreselijk jammer dat dit nu in deze periode moet gebeuren, maar beter laat dan nooit! Dat betekent wel dat ik gericht behandeld kan worden. Samen met dit team gaan we ervoor zorgen dat ik de zwangerschap en de tijd erna goed door kom en genieten hopelijk iets 'makkelijker' word!

Wat ik precies wil met dit topic? Openheid vanuit mijzelf creëren en mijn verhaal delen. En hopelijk zijn er andere mama's die hun verhaal ook durven/willen delen.
Het is allemaal geen rozengeur en maneschijn, maar ondanks alles toch het mooiste wat me ooit overkomen is!

04-04-2017 ^&+

& 30-06-2017 :+:

08-01-2019 :+:

22-06-2021 :+:

**Geplaatst:** 13-02-17 16:44

Re: Zwanger met een donker randje

Geplaatst: 13-02-17 16:44

Dapper om je verhaal te delen.

Ik kan er niet over meepraten, maar wil je wel heel veel succes wensen voor de komende tijd. Hoop echt dat je je energie kunt vinden in het positieve en dat je straks toch op een mooie zwangerschap kunt terugkijken.

Dat zwanger zijn niet altijd een roze wolk is klopt overigens als een bus. Hier ging niet alles volgens het boekje en daarnaast is zwanger zijn nou eenmaal ook niet altijd een pretje. Het is prachtig en bijzonder dat er een klein hummeltje in je groeit, maar het geeft ook genoeg ongemakken. Wel heel fijn dat je zwangerschap verder zo goed gaat!

Zet hem op en hopelijk kun je straks lekker genieten van een klein wondertje

[ITP] Eclips - time to say goodbye

**Geplaatst:** 13-02-17 16:52

Re: Zwanger met een donker randje

Geplaatst: 13-02-17 16:52

Alleen maar even een dikke knuffel voor jou, je man en de kleine mup!

**Geplaatst:** 13-02-17 17:43

Re: Zwanger met een donker randje

Geplaatst: 13-02-17 17:43

Lang niet iedereen geniet van een zwangerschap. Dat wil niet zeggen dat humpie niet gewenst is, helemaal niet, maar alleen die zwangerschap is niet leuk. Het is nog best taboe om dat te zeggen, dus naast dat je een trotse mama in spe bent, ben je ook nog eens een dappere mama omdat je het hier neer zet!

Those we love don’t go away, maar wat mis ik haar ons Kwinneke. 24.05.2007 - 13.07.2023

Tinker Kwiny
Sindy
Now I am a warrior!
- demi lovato-

**Geplaatst:** 13-02-17 18:54

Geplaatst: 13-02-17 18:54

smileydees schreef:
Lang niet iedereen geniet van een zwangerschap. Dat wil niet zeggen dat humpie niet gewenst is, helemaal niet, maar alleen die zwangerschap is niet leuk. Het is nog best taboe om dat te zeggen, dus naast dat je een trotse mama in spe bent, ben je ook nog eens een dappere mama omdat je het hier neer zet!

Precies dit!
Dapper is het zeker, want dat taboe ia groot. ZoWel voor, tijdens als na de zwangerschap. Gelukkig durven steeds meer vrouwen open te zijn, zodat er meer begrip komt voor elkaar.
Jij komt er wel!

...

**Geplaatst:** 13-02-17 19:00

Re: Zwanger met een donker randje

Geplaatst: 13-02-17 19:00

Hee bikkel! Wat dapper dat je dit deelt! En wat fijn dat er nu wel een passende diagnose is! Natuurlijk wel jammer dat het een schaduw over je zwangerschap gooit. Maar hee, je mag vooruit en je hebt steun en dat accepteer je en daar mag je ontzettend trots op zijn!

Ik heb ook een aantal jaar een PIT over de vloer gehad in een periode dat het niet goed met me ging. Met haar had ik een goeie klik en dat is enorm veel waard!

Ik woon bij je in de stad, als je een keer wil kletsen of zo, je bent van harte welkom!

[PP] [VOLG] IJslandse zonnestraal Eygló

**Geplaatst:** 13-02-17 19:02

Geplaatst: 13-02-17 19:02

Dapper geschreven!!fijn dat je zo n vangnet om je heen hebt, en dat ze nu wel weten wat het is!
Heel veel succes verder

!

Shetland bokker #7

**Geplaatst:** 13-02-17 19:14

Re: Zwanger met een donker randje

Geplaatst: 13-02-17 19:14

Ik kan niets anders zeggen dan dat ik het onwijs dapper vind dat je dit met ons deelt, maar ook dat je dapper bent als persoon. Wat fijn dat je een passende diagnose hebt gekregen en gericht hulp kan krijgen, ik hoop echt voor je dat het gaat helpen. Maar ik vind het al erg knap hoe je met alles omgaat, het vangnet dat je hebt gecreëerd, hulp inschakelen als het nodig is, ik zie een zeer moedig persoon, die niet kopje onder gaat en inderdaad 'vecht als een leeuw'. Maar je hoeft je absoluut niet te schamen voor het feit dat je soms je bed niet uit wilt komen, want in plaats van er in te blijven, kom je er wel weer uit. En je mag je ook minder voelen hè, je hoeft niet altijd de lach vast te houden voor de buitenwereld.

Ik wens je heel veel succes, ik geloof zeker dat dit goed gaat komen, en ik gun het je van harte!

**Geplaatst:** 13-02-17 19:24

Re: Zwanger met een donker randje

Geplaatst: 13-02-17 19:24

Ik zie hier een heel moedig persoon schrijven. Iemand die niet bij de pakken neerzit. Die hulp zoekt en aanvaardt. Iemand die ondanks alle uitdagingen ervoor wil gaan, het beste voor zichzelf en het beste voor haar mannetje(s).

Ik hoop dat je, nu je vermoedelijk eindelijk weet waarom je klokje anders tikt, je gerichter kunt gaan werken. Zodat ook jij kunt genieten van de mooie dingen in het leven.

Wees niet te hard voor jezelf. Een schop onder je kont is soms nodig, maar hetgeen je hier schrijft komt op mij wel over alsof je blijft schoppen. Wees ook aardig tegen of over jezelf. Je hebt het wel over de mama van jouw kindje

Rockes

**Geplaatst:** 13-02-17 19:31

Re: Zwanger met een donker randje

Geplaatst: 13-02-17 19:31

Je bent een bikkel.. Houd moed. En je zo af en toe rot voelen mag ook, inderdaad, zwangerschap is echt niet alleen maar rozengeur en maneschijn :(:)

Knap dat je de hulp zoekt en aanvaardt die je nodig hebt!

Zoomaar Fotografie *-:)

En op Instagram ook te vinden

**Geplaatst:** 13-02-17 19:34

Geplaatst: 13-02-17 19:34

Shan, gewoon een heel dikke knuffel van mij. Je bent een heel sterke dame.

Your life is your own

You're in charge of yourself

[BEU] [FOTO] Onze reis naar Fins Lapland!

**Geplaatst:** 13-02-17 19:36

Geplaatst: 13-02-17 19:36

Zoals hierboven al gezegd wordt, niet iedereen geniet van zwanger zijn al is de baby zo gewenst.(ik heb lichamelijk heel veel klachten)

Ik wil je heel veel moed toe wensen en ik vind het heel dapper dat je zo je verhaal verteld.

**Geplaatst:** 13-02-17 19:40

Geplaatst: 13-02-17 19:40

Alana. ♡

**Geplaatst:** 13-02-17 19:48

Re: Zwanger met een donker randje

Geplaatst: 13-02-17 19:48

Wat fijn dat ze nu een diagnose hebben kunnen stellen. Nu kan je vanuit dit startpunt gaan werken!
Niet alleen voor jezelf maar je zal nu ook meer rust kunnen creëren voor als de kleine er is denk ik:)

Ik kan me ergens heel goed in je verhaal vinden, depressies en alles, maar o zo graag een kind willen (wel wil ik er nog een aantal jaar mee wachten, die tijd heb ik gelukkig ook hihi) Je bent gezegend met je eerlijkheid en openheid! Hierdoor heb je een lieve man naast je zijde en hulp die je nodig hebt bij de zwangerschap.

Schaam je vooral niet dat je soms hele dagen in bed wilt liggen, dat gevecht in je hoofd is al vermoeiend, laat staan daarnaast nog zwanger zijn. Ik heb echt respect voor je en ik geloof echt dat je een hele sterke vrouw bent. Hele dikke knuffel in ieder geval :(:)

Ik doe erg mijn best om foutloos te schrijven en de spellingregels toe te passen, door mijn dyslexie zie ik de fouten helaas niet altijd. Mijn excuses als hierdoor mijn berichten soms wat moeilijker te lezen zijn!

**Geplaatst:** 13-02-17 19:50

Geplaatst: 13-02-17 19:50

Wat ontzettend zwaar voor je. Ik ben helaas bekend met depressies, ook tijdens de zwangerschappen.
Verder heb ik ook bekken instabiliteit gehad.
Tijdens mijn eerste zwangerschap gebruikte ik geen medicatie, maar door de hormonen en doordat ik inmobiel was, werd mijn depressie erger.

Toen mijn dochter bijna 3 was, durfden we een 2e zwangerschap aan. Ik was toen al een ruim een jaar stabiel met een lage dosering medicatie. En in overleg met de arts ben ik die medicatie blijven gebruiken.
Helaas is mn depressie toch weer erger geworden en mijn medicatie is een aantal x opgehoogd tijdens de zwangerschap.
Mijn zoontje heeft een slechte start gehad en blijkt een oogafwijking, een ontwikkelingsachterstand en waarschijnlijk autisme te hebben. We hebben helaas geen diagnose.

Voor ons was het goed zo. Een nieuwe zwangerschap kon ik lichamelijk en geestelijk niet meer aan. En er was het risico dat Nathan zijn aandoeningen erfelijk zijn.
Toch bleek ik weer zwanger te zijn toen Nathan ruim een jaar was. Mijn man was er gelijk heel blij mee, maar ik heb er heel erg aan moeten wennen. Toen we hoorden dat we weer een zoontje zouden krijgen, ben ik behoorlijk ingestort. Alles van de tweede kwam weer naar boven. En voor mn gevoel had een jongetje meer kans op dezelfde aandoeningen, maar dit is nooit aangetoond.
Ik was enorm bang dat mn baby weer gelijk bij me weg gehaald zou worden.
Iedereen probeerde dat uit mn hoofd te praten, omdat die kans enorm klein zou zijn.

Maar helaas was mijn gevoel toch goed. Ook Rowan had het moeilijk en moest naar de ic. Toen bleek hij na 3 dagen ontwenningsverschijnselen te hebben van mijn medicatie, hij is echt heel ziek geweest.
Gelukkig ontwikkeld hij zich nu goed. Hij wordt in de gaten gehouden door de neuroloog en de oogarts, maar tot nu toe lijkt het erop dat hij niet hetzelfde heeft als zijn broer.

Ik wens je veel sterkte, en probeer toch zoveel mogelijk te genieten van het wondertje in je buik.

Ik zie dat het er niet duidelijk staat, maar allebei mijn zoontjes zijn met 38 weken geboren (ingeleid). En de slechte start kwam bij allebei doordat ze randprematuur waren. En daarbij had de jongste problemen met zijn hart en na 3 dagen kreeg hij die ontwenningsverschijnselen.
De problemen met zijn hart zijn vanzelf opgelost en kwamen door een infectie of door mijn medicatie. Dat was niet meer te achterhalen.

**Geplaatst door de TopicStarter:** 13-02-17 20:55

Re: Zwanger met een donker randje

Geplaatst door de TopicStarter: 13-02-17 20:55

Wauw wat een reacties, dat had ik niet verwacht :oo

Allereerst hartstikke bedankt, dit doet mij zo enorm goed!!
Ik heb alle reacties gelezen maar ben voor het eerst in 10 jaar ziek en heb een kop vol watten haha.
Duik dan ook zo lekker onder de wol en ga er morgen voor zitten om even fatsoenlijk te reageren!

04-04-2017 ^&+

& 30-06-2017 :+:

08-01-2019 :+:

22-06-2021 :+:

**Geplaatst:** 13-02-17 21:25

Re: Zwanger met een donker randje

Geplaatst: 13-02-17 21:25

Beterschap!

[PP] [VOLG] IJslandse zonnestraal Eygló

**Geplaatst:** 13-02-17 21:36

Re: Zwanger met een donker randje

Geplaatst: 13-02-17 21:36

dapper van je dat je dit wilt delen.

Tip voor na de bevalling is door de kraamvezorgende het cb al langs te laten komen in de kraamweek dan kan je met hun om de tafel om dit te delen samen of alleen met de kraamverzorgster/verloskundige dit zorgt later ook voor meer begrip en openheid

**Geplaatst:** 13-02-17 21:42

Re: Zwanger met een donker randje

Geplaatst: 13-02-17 21:42

Beterschap.

Je hebt trouwens ook recht op extra uren kraamzorg, als je depressieve klachten hebt.
Als je dat fijn vindt tenminste.

**Geplaatst:** 13-02-17 21:50

Geplaatst: 13-02-17 21:50

Dat kan je er ook nog wel bij hebben! Er heerst een nare griep! Heel veel sterkte hoor!

Fijn dat je zwangerschap zo goed is maar wat jammer dat je je zo voelt! Er zit een klein wondertje in je buik. Hopelijk kan je er ook van genieten!

Je kindje ontmoeten is het mooiste dat er is!
Hopelijk doet het je goed!

I could stay awake just to hear you breathing. Watch you smile while you are sleeping. While you're far away and dreaming

Holypope, goodbye my friend..

**Geplaatst:** 13-02-17 22:06

Re: Zwanger met een donker randje

Geplaatst: 13-02-17 22:06

Voor nu wil ik je heel erg feliciteren met je zwangerschap. Het is je zo gegunt.

Je bent geweldig sterk dat je hier zo open over durft te zijn.

Morgen reageer ik nog even uitgebreid.

Dandy!

Rust zacht lieve jongen, het is goed zo! 11-05-1991 - 01-03-2013.
[IM] Ik was 1 met een engel, zo lang het mocht. Rust zacht Dandy.

**Geplaatst:** 14-02-17 11:57

Re: Zwanger met een donker randje

Geplaatst: 14-02-17 11:57

First things first: heel erg hartelijk gefeliciteerd met je zwangerschap! !

Ik wens, dat het allemaal maar goed mag gaan met alle begeleiding om je heen!
Niemand heeft de garantie van enkel rozengeur. Zwangerschap is ook "gewoon" hard werken, terwijl je lichaam allerlei toeren uithaalt waar je zeker de eerste keer geen weet van hebt. En ook je kindje laat al op allerlei manieren van zich 'horen'!
Dus ook als slapen niet lukt, pak je rust! !

En een hele dikke +:)+

dat je je verhaal doet. Daar is moed voor nodig en dat heb jij gelukkig met bakken vol!

En ook fijn, dat men inmiddels beter weet hoe jouw klokje tikt en de vork met al jouw ellende in de steel zit!

Je suis Charlie - comme tout le monde.

(...en BAH wat is dit onderschrift actueel. )

**Geplaatst:** 14-02-17 12:05

Geplaatst: 14-02-17 12:05

Wij zijn samen even ver qua zwangerschap, dus dan ook rond dezelfde tijd uitgeteld. Ik 25 juni.

Ik kan me helaas niet in jou situatie verplaatsen qua gevoel en struggles. Maar ik weet wel hoe dierbaar het is om een goede partner aan je zijde te hebben die je steunt. Houd daar inderdaad goed aan vast en geniet dubbel van de momenten dat je dat kleine wezentje in je buik voelt bewegen. Want dat is echt een magisch gevoel dat je niemand kunt beschrijven. Een typisch gevoel dat je echt moet ervaren om te kunnen begrijpen.
Vergeet niet dat je hormonen door de zwangerschap ook nog eens extra door elkaar gehusseld zijn, waardoor dingen zwaarder kunnen vallen. Zodra ik zelf stress ervaar of even tegen zit, leg ik mijn handen op mijn buik en voel vaak mijn kleine meisje mij beantwoorden met bewegingen. Dan zit ik even lekker in ons eigen wereldje en doet niemand ons meer iets.

Heel veel sterkte, beterschap en succes met je diagnose en je zwangerschap!

Orsje, uit het zicht, maar niet uit mijn hart..
History (Fjord X Pinto) in bezit sinds 11-10-2013
Claire (Shet) in bezit sinds 24-01-2019
Fiona (Appaloosa Shet) in bezit sinds 16-05-2020

**Geplaatst:** 14-02-17 12:30

Re: Zwanger met een donker randje

Geplaatst: 14-02-17 12:30

Wat ontzettend rot voor je dat je je zo depressief voelt. Heel fijn dat je lieve en kundige mensen om je heen hebt om je hier doorheen te krijgen!

Mijn zoontje is bijna 15 maanden oud en ik heb een fikse postnatale depressie, ben wel aan de beterende hand al gaat dit mij lang niet snel genoeg. Ik ben onder behandeling van de PAAZ waar ze een moeder/kind afdeling hebben en heb hier in de post-partumgroep gezeten.
Achteraf gezien was ik tijdens de zwangerschap ook al wel depressief, maar wilde er voor mezelf niet aan.

http://www.LiselotKamphuis.nl FOTOGRAAF: oa Bruiloften, Newborn en workshops!
T 18-11-15

A 9-8-19

**Geplaatst door de TopicStarter:** 14-02-17 18:48

Geplaatst door de TopicStarter: 14-02-17 18:48

Zo toch even de laptop erbij gepakt, dat typt wat makkelijker!

Allereest hartstikke bedankt voor alle lieve steuntjes en 'complimenten'! Dat was niet de insteek maar voelt wel énorm fijn en het geeft een goeie boost moet ik zeggen

Een roze wolk vind ik enorm commercieel, in werkelijkheid deel je je lichaam met een mini mensje dat het zijne wel neemt als het daar zin in heeft. Hoewel het enerzijds enorm genieten is is het anderzijds gewoonweg keihard werken!

Ik voel de taboe soms ook nog best wel, alleen weet ik nooit zo goed of anderen er een taboe van maken of dat ik dat zelf doe. Het gekke is dat ik mij eerder nooit schaamde voor mijn GGZ verleden, ik ben daar altijd open over. En nu opeens vind ik het bizar moeilijk en kan en mag het allemaal niet meer. Wat natuurlijk nergens op slaat! Maar ik ben ook wel bekend met denkfouten haha.

Vanuit mijn hart weet ik dat ik een goeie mama ga zijn maar ben zo bang dat mijn hoofd niet mee gaat willen doen. Ik ben vaak bang voor het onwetende en onbekende. Het niet weten wat op mij af gaat komen en hoe ik ga reageren. Maar dat lijkt mij een angst/zorg/onzekerheid die iedere aanstaande mama kent!

Lente, wat fijn dat jij zo'n goede ervaring met de PIT verpleegkundige hebt gehad! Een goeie klik lijkt mij mega belangrijk in deze! Ik sta altijd open voor een bakkie leut (ofja thee haha)

!!

In principe verzet ik mij er niet tegen als ik me een dagje minder voel, die dagen zijn er best vaak ook fysiek en ik kan dat redelijk accepteren. Alleen als ik in een flinke dip zit is het alsof ik de grip op de realiteit kwijtraak en dan is er alleen maar paniek. Ik ben dan ook onmogelijk om mee om te gaan. deze periodes zijn zo alles omvattend en verlammend en ook wel beangstigend.
Er bestaan bij mij weinig nuances het is eigenlijk altijd alles of niet. Het grijze gebied is extreem vaag. Hier kun je prima oud mee worden als je weet hoe ermee om te gaan, daar gaan we nu mee aan de slag!

Gelukkig kan ik ook nog voldoende genieten. Dat is dan weer zo grappig aan de extremen. De ene dag kan de wereld vergaan en de andere dag vind ik de wereld het mooiste wat bestaat! Ik geniet uiteraard tussen de moeilijke momenten door enorm van ons kleine mannetje. Maar kan ook enorm genieten van een lekkere douche, een kop thee, onze katten, een mooie programma op tv, het weer (voornamelijk de zon haha) of een lekkere maaltijd. Ik ben eigenlijk 80% een enorm positief mens en heb mezelf kunnen leren om juist van de kleine dingen te genieten. Die enorme drijfveer en vechtlust heeft me eigenlijk altijd gered.

Hoewel ik nu voorzichtig wel uitgesproken heb dat ik voor mijn gevoel uitgeput begin te raken van het vechten. Ik krijg vaak te horen 'je komt er toch iedere keer weer uit'? Klopt, iedere keer weer! Maar ik ga er ook weer in, en het eruit komen kost enorm veel wilskracht en energie. En de bron begint leeg te raken. Gelukkig word dit goed opgepakt door de hulpverlening!
Ik heb er ook wel alle vertrouwen in dat het goed komt, dat is het altijd gekomen. Maar de weg is lang en soms heb ik weer even een duwtje in de juiste richting nodig

Ik las de tip van het CB, een goeie! Dat is wel het mooie aan de hulpverlening nu! De psychiater en de psycholoog hebben contact, de Pit verpleegkundige heeft weer contact met de psychiater en de verloskundige en de verloskundige met het kraambureau. Daar zal het CB mooi aan kunnen sluiten haha.

Ook extra uren qua kraamzorg zal naar gekeken worden. Er word op dit moment zelfs overlegd om over te stappen naar een bureau die voor en na de kraamtijd wat extra hulp bied in de vorm van thuishulp om op die manier ook wat druk van de ketel te halen

Uiteraard ook bedankt voor de felicitaties omtrent de zwangerschap! Zonder extreem zoetsappig te klink vind ik het echt een wonder en ben er zo gelukkig mee. Soms bevat ik het gewoon nog niet, dit was zo'n diepe wens. Dan kan het me opeens compleet overvallen dat we straks samen een kindje hebben, een magisch gevoel

Orsje schrijft heel mooi, samen met je kindje je afsluiten van de hele wereld. Dat vind ik een hele mooie

Die momentjes pak ik op het moment sowieso in de ochtend en avond altijd. Dan zijn we met z'n tweetjes en dan geniet ik echt van het samen zijn. En inderdaad, wie doet ons dan wat? Daar kan ik wel wat mee!

Als laatste even een dikke knuffel :(:)

voor alle mama's (en ook niet mama's!) die het zwaar hebben gehad, om welke reden dan ook! Super dapper dat jullie hier mee schrijven!! Ik zie pittige verhalen voorbij komen en stuk voor stuk enorme vechters, zowel voor zichzelf als hun kindjes, zo mooi!
Het moeilijkste is het erkennen en dan het accepteren. En er dan ook nog open over durven te zijn, dat vraagt veel moed. Een $_/-\o_$ ook voor jullie. Het is keihard werken en helaas heerst er nog veel onbegrip hierover.
Laatst ook weer de opmerking, gewoon even de knop om! Tja als het zo makkelijk was hadden hulpverleners nog weinig werk ben ik bang. Ik hoop dat jullie ook steun krijgen vanuit jullie omgeving, want die is goud waard!

Ik ga nu weer plat, heb het goed te pakken! Ook nog mishandeld door de fysio, feest :')

Ben helemaal beurs. Gelukkig is vriendlief thuis, die verzorgt ons goed!

04-04-2017 ^&+

& 30-06-2017 :+:

08-01-2019 :+:

22-06-2021 :+:

Wie is er online