na maar 5 uurtjes geslapen te hebben zat ik vanochtend al om 6 uur te bokken,kon niet meer slapen.
om 9 uur naar stal gefietst,beetje lopen klungelen en fotootjes maken van iedereen en de paarden en toen was het zover.tinkie opgetuigd,Han kwam eraan,samen tuig nagekeken en vervolgens tink in de wagen gespannen.ze stond zo braaf stil!gewoon al met de halsband aan de muur,wagentje eraan vast,heel braaf,deed niet raar of zenuwachtig.
nou ik klom op de bok,wat instructies van Han en toen zei hij ijd maar weg.
ik wilde wegrijden en uit automatisme wilde ik been geven! .tja dat krijg je als je altijd óp het paard hebt gezeten.het voelde heel onwennig.eerst in de bak,wat rondjes gelopen maar ik was echt één brok spanning,merkte niet eens dat het tinkerbell was voor de wagen zó geconcentreerd zat ik daar.na twee rondjes binnen moest ik al gelijk een rondje buiten doen.dat ging niet zo goed.tink deed het wel goed maar ik niet.ik hield haar niet voorwaarts genoeg en ging ook nog eens teveel met mijn handen bewegen.tot drie keer toe maakte ik dus en fout.maar tink gaf er niet om,wachtte netjes tot Han ons weer recht had.toen maar weer naar binnen,daar ging het beter,nog even goed draven en toen was het goed.genoeg geoefend.
nou tinkie netjes uitgespannen,tuigje af ,op stal met wat slobber en daar ging ik hè,helemaal trillen en shaken.MEN WAT HAD IK NU DAN GEDAAN?ik was helemaal in de war.
later nog ff met Han erover gehad,maar hij zei dat het niet zo erg was,morgen weer een dag,ik moet dat allemaal eerst maar eens leren aanvoelen en tinkie die doet wel haar best.(wat is ze toch een schat,vergeeft me mijn fouten én blijft er nog rustig bij ook!)
Han had er wel vertrouwen in dat we er wel komen,hij weet dat ik het allemaal nog moet leren en de pony ook en hij weet dat ik júist heel graag alles goed wil leren.dus al met al was het best positief.
morgen middag oefenen we weer 15 minuutjes.ik weet nu alweer twee dingen die ik anders moet doen:beter sturen en voorwaarts houden die pony zodat ze geen tijd heeft te bedenken of ze wel rechtdoor wil.
daarna heeft robert heel lief nog wat dingen gemaakt aan mijn wagentje die verandert moesten worden en ik heb tink in de wei gezet en heb vervolgens het tuig gepoetst.
ik was eigenlijk niet weg te krijgen van stal.annet heeft foto's van ons gemaakt,dus hoop volgende week jullie het te kunnen laten zien!
ik ben nu erg moe,maar voldaan.het was een zware dag en mijn hoofd is nu ook een beetje boos op mij,dus ik ga nu gauw een tukkie doen!