Zelfmoord, egoïstisch?

Moderators: Dani, ynskek, Ladybird, Hanmar, xingridx, Mjetterd, Polly, Giolli

 
 
Supertje

Berichten: 7089
Geregistreerd: 03-10-02
Woonplaats: Hoekse waard

Zelfmoord, egoïstisch?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 31-10-02 16:46

Ik had gister een nogal zwaar gesprek met mijn moeder en tante, over zelfmoord.
Het is namelijk zo: mijn opa heeft vorig jaar zelfmoord gepleegd. Mijn tante neemt hem dat nog steeds heel erg kwalijk, ze vind dat hij haar en anderen in de steek heeft gelaten en onnodig pijn heeft gedaan. Mijn moeder heeft het hem in eerste instantie wel kwalijk genomen, maar heeft er nu eigenlijk vrede mee, ze snapt zijn redenen, ook al heeft ze er echt psychische problemen aan overgehouden (ze heeft hem gevonden, hangend in het trapgat...) Ikzelf was echt helemaal kapot hij dood was, ik ben ook bij mijn opa opgegroeid en hij was echt mijn 'soulmate'.
Maar ook ik kan zijn redenen begrijpen, mijn oma was het jaar ervoor overleden aan de gevolgen van Parkinson, en mijn opa had de laatste jaren niets anders gedaan dan voor haar gezorgd, hij had alles opgegeven, terwijl hij daarvoor een vrij druk sociaal leven had. En hij hield zoveel van haar, niet te geloven, die mensen hebben zo'n sprookjeshuwelijk gehad (op de laatste jaren na), als ik er aan denk hoe die om elkaar gaven krijg ik nog tranen in mijn ogen... Hij heeft echt zelfmoord gepleegd omdat hij zonder haar niet verder kon en wilde (zijn eigen woorden). Ook had hij nadat mijn oma wegviel geen mensen meer met wie hij omging, behalve zijn familie, ons, waar hij iedere dag was. Maar hij wilde niet tot last zijn...
Ik kan zijn beslissing begrijpen, hoewel ik natuurlijk liever had gewild dat hij het niet had gedaan... Ik heb me alleen schuldig gevoeld omdat ik me afvroeg of ik wel genoeg had gedaan om het hem naar de zin te maken, maar ik had echt niet meer kunnen doen...

Ik vind dus dat als iemand niet meer verder wil leven, hij zelf de beslissing mag nemen eruit te stappen. Het is moeilijk voor degene die zo iemand vind, maar ik denk nog moelilijker om verder te leven als je niet meer wilt.

Wat vinden jullie, mag iemand dat zelf beslissen of moet hij rekening houden met anderen?


Tallie1979
Berichten: 22726
Geregistreerd: 16-08-02
Woonplaats: Rucphen

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-10-02 16:52

Heel vervelend om te horen voor jou, maar ik vind zelfmoord de meest laffe manier om onder je problemen vandaan te komen..

In mijn opzicht is iemand die zelfmoord pleegt heel egoistisch. Tuurlijk, er zijn mensen die echt ziek zijn en niet meer verder willen, maar er zijn ook mensen die het doen omdat ze bepaalde dingen niet onder ogen willen zien.

Een vriend van mij heeft vorig jaar zelfmoord gepleegd.. Hij sprong van een gebouw af in rotterdam. Ik heb er onwijs veel verdriet van gehad, maar was tegelijkertijd ook boos op hem omdat hij geen hulp heeft gezocht. Hij had net zijn leven een beetje op orde ( naar mijn idee ) en was kennelijk toch ongelukkig..

Tja, ik denk dat een goed antwoord op je vraag niet mogenlijk is.. Scheve mond

Kleintje

Berichten: 5763
Geregistreerd: 08-11-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-10-02 16:53

Tuurlijk is het voor een gedeelte egoïstisch. Zo denken de nabestaanden erover. De makkelijkste weg kiezen en niet terug vechten.

Maar iemand die de stap daadwerkelijk neemt heeft er echt wel over nagedacht. Velen denken er weleens aan, maar velen laten het bij denken.

Sommige mensen hebben iets nodig waardoor ze weer willen vechten om uit de depressie te komen, andere willen niet geholpen worden, die sluiten zich af. En mensen die niet geholpen willen worden kunnen ook vaak niet geholpen worden. Je moet jezelf er 1000% voor inzetten en weten dat je door een diep dal zal gaan. Dat kan je niet alleen.

Laat die mensen hun eigen keus maken. Maar probeer het op een humane manier te doen, zodat het toch het minst pijnlijk is voor de persoon die ze zal vinden.

Want... is het van de nabestaanden ook niet erg egoïstisch om te eisen dat iemand door blijft leven, ondanks dat zo'n iemand het zelf niet meer ziet zitten. Voor anderen is het makkelijker. Zolang ze samen zijn dan helpen ze met de problemen, maar daarna wordt de deur gesloten en gaan ze weer verder met hun leven. Je opa leefde er dag in, dag uit mee.
Hoe vaak hoor je mensen niet zeggen: sja, het is jouw leven. Laat ze dan ook hierover zelf beslissen.

Je tante heeft nu onnodig pijn. Maar ooit was je opa toch gegaan, dan had het ook pijn gedaan. Je opa is nu gelukkig, waar hij ook moge zijn. Het was zijn keus om weer bij je oma te zijn.
Pijn en verdriet mag, maar daarna komt er toch een tijd dat je het moet gaan accepteren en laten rusten.

Een echt antwoord op je vraag is er niet. Denk dat beide partijen in deze egoïstisch zijn, maar probeer het te verwerken en ermee te leren leven!

Sterkte!
Laatst bijgewerkt door Kleintje op 31-10-02 16:56, in het totaal 1 keer bewerkt

Wij mutsen zijn vaak heel erg gesloten....
Het is maar hoe je het opvat...

Ik wil graag even de groeten doen aan iedereen die dit leest!

Lisette

Berichten: 2676
Geregistreerd: 10-01-01
Woonplaats: Veldhoven

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-10-02 16:54

Persoonlijk vind ik zelfmoord een egoïstische daad. Je denkt daarbij alleen aan jezelf en niet aan de anderen om je heen. Moeilijk om over zo'n onderwerp te discussiëren op internet.

Romkabouter

Berichten: 21721
Geregistreerd: 25-06-02
Woonplaats: Donkerbroek

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-10-02 16:55

Niet alle zelfmoorden zijn gelijk. Je opa's wederhelft was gestorven en hij daarmee ook voor een groot deel denk ik. Hij had misschien een andere manier kunnen vinden.

Mijn woorden zijn mijn woorden en mijn mening. Deze graag alleen mij aanrekenen en niet mijn geliefden/vrienden/kennissen of een combi daarvan!

Yorghos

Berichten: 10942
Geregistreerd: 10-12-01
Woonplaats: Tilburg

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-10-02 16:56

Ja, ik vind het wel egoïstisch. Al wil dat niet zeggen dat ik iemands beweegredenen niet begrijp, want dat staat er naar mijn idee los van. Maar zelfmoord is wel een "makkelijke" uitweg.
Je kunt ook aan je situatie werken door hulp te zoeken. Door uit het leven te stappen doe je een heleboel mensen veel verdriet.

Aan de andere kant heb ik wel een soort "bewondering" voor iemand die ook werkelijk doorzet in zijn poging. Die werkelijk van dat gebouw springt, dat krukje omschopt of de trekker overhaalt.... Veel mensen denken er weleens aan, maar de laatste stap wordt minder vaak gezet.

* To Belg, or not to Belg *

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-10-02 17:02

Zelfmoord is in mijn ogen een zeer egoistische daad. Tegelijkertijd denk ik dat iemand toch echt wel genoeg redenen zal hebben om tot een zelfmoord te komen. Als nabestaande denk je vaak 'had ik maar...', maar dat is zinloos te denken. 1 iemand kan een ander niet tot zelfmoord drijven en 1 iemand kan dat niet voorkomen; althans niet in het algemeen. Als iemand dan toch zover is gekomen, dan hoop ik maar dat diegene heeft gevonden wat hij of zij zocht en in het leven niet kon vinden. Het was de keuze van diegene zelf en daar moet je dan maar respect voor hebben denk ik.

Cody

Berichten: 20725
Geregistreerd: 20-04-01
Woonplaats: Grolloo

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-10-02 17:03

Dit had ik in een ander topic al neergezet

Cody schreef:
Aan de ene kant vind ik zelfmoord erg egoistisch...aan de andere kant kun je niet in iemands hoofd kijken. Iemand die zelfmoord pleegt is echt heel heel heel wanhopig en die denkt echt niet meer aan anderen. Ik denk dat je op zo'n moment niet meer voor rede vatbaar bent.

Supertje

Berichten: 7089
Geregistreerd: 03-10-02
Woonplaats: Hoekse waard

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 31-10-02 17:10

Kleintje schreef:
Want... is het van de nabestaanden ook niet erg egoïstisch om te eisen dat iemand door blijft leven, ondanks dat zo'n iemand het zelf niet meer ziet zitten. Voor anderen is het makkelijker. Zolang ze samen zijn dan helpen ze met de problemen, maar daarna wordt de deur gesloten en gaan ze weer verder met hun leven. Je opa leefde er dag in, dag uit mee.
Hoe vaak hoor je mensen niet zeggen: sja, het is jouw leven. Laat ze dan ook hierover zelf beslissen.


Dit bedoel ik dus, voor de mensen die zelfmoord plegen is het dag in dag uit 24/7 de pijn, en de achterblijvers hebben er een tijd verdriet van maar dat slijt weer (je blijft iemand wel altijd missen, maar het is onomkeerbaar, dus je zult er aan moeten wennen).

Velen vinden het een laffe manier en egoistisch, maar is het van ons dan niet egoistisch om te verlangen dat hij blijft leven zodat WIJ geen pijn hebben maar HIJ wel? En ik denk ook dat mensen die zover komen dat ze tot zoiets in staat zijn, echt wel hebben geprobeert om hun leven weer op de rails te krijgen, iedereen is namelijk liever gelukkig dan ongelukkig, dit is voor hen gewoon de laatste uitweg... Ook is er denk ik aardig wat moed voor nodig om zoiets te doen, de grootste angst van mensen is nou eenmaal om te sterven.

lies

Berichten: 9616
Geregistreerd: 09-11-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-10-02 17:12

Kleintje schreef:
Je tante heeft nu onnodig pijn. Maar ooit was je opa toch gegaan, dan had het ook pijn gedaan. Je opa is nu gelukkig, waar hij ook moge zijn. Het was zijn keus om weer bij je oma te zijn.
Pijn en verdriet mag, maar daarna komt er toch een tijd dat je het moet gaan accepteren en laten rusten.


Hier ben ik het helemaal mee eens. Misschien moet je tante het ook zo bekijken, ze zijn nu weer samen (als dat allemaal zo werkt, natuurlijk) en hij is wrs weer gelukkig. Dat is toch het belangrijkste. Dat je er verdriet van hebt is logisch, maar ergens kan je ook blij voor hem zijn, dat hij niet meer ongelukkig is.

Zelfmoord is egoistisch, hoe dan ook. Maar het is je eigen leven en daar mag je egoistisch mee omspringen imo. Dat anderen daardoor verdriet kunnen hebben is een lastige bijkomstigheid, maar dat wil niet zeggen dat je dan niet voor jezelf mag kiezen.

Als het gaat om een relatiebreuk oid met afscheidsbrieven naar die ex toe, heb ik er minder begrip voor. Mijn vriendin haar ex is van een flat gesprongen en heeft haar opgezadeld met een groot schuldgevoel. En dat is een rotstreek, aangezien hij ook een aandeel had in het verbreken van de relatie.

זכור

fabienne

Berichten: 4818
Geregistreerd: 14-07-01
Woonplaats: Wijchen

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-10-02 17:13

Als iemand zo oud is en zijn maatje heeft verloren, en daarmee de zin in zijn leven vind ik het heel erg begrijpelijk. Het leven alleen is voor een oud mens onverdraaglijk als je alleen achterblijft. Ik zie dit regelmatig om mij heen. Het zou alleen mooier geweest zijn als hij een andere manier had gevonden.
Ik vind het heel erg grof om dit soort zelfmoord laf te noemen. Wat voor hulp moet een ouwe man nog zoeken als hij alleen maar terugverlangt naar zijn maatje? Wat voor hoop kan welke psycholoog dan ook hem geven????????????

Iets anders vind ik het als het om jonge mensen gaat, dan zeg ik wel......had toch hulp gezocht. Maar toch mag je ook daar niet generaliseren. Ook bij jongeren komen bijvoorbeeld zware psychiatrische of lichamelijke ziekten voor waarmee niet te leven valt en geen hoop op herstel is. Als je dan niet wilt wachten tot je lichaam volkomen weggeteerd is door bijvoorbeeld kanker, of je geest steeds maar weer met je op de loop gaat, kan ik heel goed begrijpen dat mensen ervoor kiezen om eruit te stappen. Wel is het soms moeilijk om de manier waarop ze het doen te accepteren.
Ik denk dat je heel erg moet oppassen met generaliserende opmerkingen in de trant van dat alle zelfmoorden egoistisch zijn!

Tindra
Berichten: 2226
Geregistreerd: 22-10-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-10-02 17:28

Ik vind het niet egoïstisch.
Als iemand niet meer wil leven, is dat zijn keus (hoe moeilijk dat ook voor de nabestaanden is). Ik vind niet dat iemand moet leven, alleen maar omdat de familie (vrienden etc) dat wil. Dan leef je dus alleen maar voor andere mensen. Beetje raar........

Cody

Berichten: 20725
Geregistreerd: 20-04-01
Woonplaats: Grolloo

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-10-02 17:30

Ik kan me wel een beetje in de reactie van Kleintje vinden.
Misschien een rare vergelijking maar hier vindt iedereen het egoistisch om een paardje dat totaal op is nog in leven te houden. Er wordt dan gekozen voor het welzijn van het paard en dier krijgt een spuitje, hoe moeilijk ook.
Bij mensen is het egoistisch als iemand geestelijk niet meer wil. Want je laat iedereen achter. Maar is het van degenen die niet zonder diegene achter willen blijven dan niet net zo egoistisch?
Er zit wel wat in vind ik.

Aan de andere kant: als iemand kinderen heeft en diegene stapt uit het leven zitten de kinderen er dus mee. Zij hebben er zelf niet voor gekozen om op de wereld gezet te worden en met dat immense verdriet geconfronteerd te worden...

lies

Berichten: 9616
Geregistreerd: 09-11-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-10-02 17:32

Cody schreef:
Aan de andere kant: als iemand kinderen heeft en diegene stapt uit het leven zitten de kinderen er dus mee. Zij hebben er zelf niet voor gekozen om op de wereld gezet te worden en met dat immense verdriet geconfronteerd te worden...


Maar als mijn vader per ongeluk onder een bus komt, heb ik ook immens verdriet. Ik denk niet dat ik meer of minder verdriet zal hebben als het om zelfmoord gaat.

זכור

Cody

Berichten: 20725
Geregistreerd: 20-04-01
Woonplaats: Grolloo

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-10-02 17:36

Jawel, ik zou meer verdriet hebben als bijvoorbeeld mijn moeder zelfmoord pleegt dan wanneer ze onder een bus zou komen.
In het eerste geval heeft ze er namelijk zelf voor gekozen om haar kinderen alleen achter te laten, in het tweede geval niet.

SuperPepeijn

Berichten: 13113
Geregistreerd: 21-03-02
Woonplaats: Gouda

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-10-02 17:39

bij een ongeluk heeft ze ook geen psychisch lijden gehad.

Amor Vincit Omnia

lies

Berichten: 9616
Geregistreerd: 09-11-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-10-02 17:39

Maar nu stel je je dat voor zonder de redenen van zelfmoord mee te laten wegen. Stel dat je moeder doodongelukkig is en alles heeft geprobeerd (therapie ed) en er echt niet geen zin meer in heeft..
Ik zou misschien zelfs verdrietiger zijn, wanneer het ging om een ongeluk. Omdat ze nog helemaal dood wilde zijn.

זכור

Cody

Berichten: 20725
Geregistreerd: 20-04-01
Woonplaats: Grolloo

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-10-02 17:42

Ja lastig is dat he?
Ik zou het in elk geval vreselijk vinden.
In het eerste omdat ze doodongelukkig was en niemand haar kon helpen het leven weer fijn te gaan vinden. Zelfs haar kinderen niet.
En in het tweede geval inderdaad omdat iemand nog zo graag wil maar de kans niet meer krijgt.
Toch denk ik dat je in het eerste geval een ander soort verdriet hebt. Er komen meer vragen naar boven. Waarom? enz.

lies

Berichten: 9616
Geregistreerd: 09-11-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-10-02 17:48

ja, dat is denk ik het moeilijkste aan zelfmoord. Misschien schuldgevoel en veel vragen. Ook het idee; "had het gezegd, ik had je geholpen" ofzo.

זכור

SuperPepeijn

Berichten: 13113
Geregistreerd: 21-03-02
Woonplaats: Gouda

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-10-02 17:49

dat heeft geen enkel nut, lis.

Amor Vincit Omnia

lies

Berichten: 9616
Geregistreerd: 09-11-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-10-02 17:51

Nee, dat weet ik, maar ik denk dat je het gevoel wel hebt, als plotseling iemand die je dierbaar is zelfmoord pleegt.
Ook schuldig voelen is natuurlijk onzin, maar wel menselijk

זכור


Supertje

Berichten: 7089
Geregistreerd: 03-10-02
Woonplaats: Hoekse waard

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 31-10-02 19:04

lis schreef:
ja, dat is denk ik het moeilijkste aan zelfmoord. Misschien schuldgevoel en veel vragen. Ook het idee; "had het gezegd, ik had je geholpen" ofzo.


Zoals ik hier boven al heb geschreven, heb ik ook echt een schuldgevoel gehad, ik dacht echt had ik maar meer gedaan... Maar dat kan niet, die mensen willen ook ook niet meer geholpen worden, ze hebben geen zin meer om ook maar 1 dag langer door die ellende heen te gaan.
Wij hebben echt alles gedaan wat we konden, als er over nadenk.

MarijeR

Berichten: 24924
Geregistreerd: 20-08-01
Woonplaats: Onstwedde

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-10-02 19:13

Andere mensen achterlaten (met een schuldgevoel), wat als dat de enige reden is om het NIET te doen?

gomir

Berichten: 25523
Geregistreerd: 13-09-01
Woonplaats: Omgeving Drachten

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-10-02 19:33

Ik heb niet alle reacties gelezen, maar had het er toevallig met iemand in de trein over vandaag(waar je het al niet over kan hebben in de trein *LOL* )

Ik vind niet dat het altijd egoïstisch is, natuurlijk is het heel moeilijk voor de mensen die je achterlaat, maar ik vind het ook heel erg triest als mensen echt geen andere uitweg meer zien...!
Ik vind het wel egoïstisch als iemand voor de trein springt, dan heeft de machinist meteen een trauma en het hele treinverkeer is ontregelt...Huilen Als je dan toch geen uitweg meer ziet, zoek dan een manier waar je niemand mee lastigvalt! Dan is het alleen vervelend voor de persoon die je vindt en de nabestaanden en verder heeft niemand er last van.

*Niet elke verandering is een verslechtering!*
*Ze is niet bang voor de dood, maar als de dood om bang te zijn...(Guido Weijers-Oxymoron)*
*Als je bent waar je heen ging, waar moet je dan naar toe? (veldhuis & Kemper-tijd heelt alle zonden)*

yindey

Berichten: 1270
Geregistreerd: 07-07-02
Woonplaats: Almere

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-10-02 19:38

Ik vind het totaal niet egoistisch. Want je zou het ook van de andere kant kunnen zien: De mensen die willen dat je blijft leven zijn egoistisch, ze willen dat omdat ze je niet kunnen missen en denken dan niet aan jou gevoelens.

Ik kan me zeker voorstellen hoe het voelt om dood te willen zijn...heb het zelf ook vaak genoeg meegemaakt en ben soms boos op mezelf dat ik het niet gedaan heb...En ik heb hulp gezocht maar het bevredigd mij niet... Wat dan? Moet ik dan mijn voor altijd met depressies leven en vol zelfhaat?
nu moet ik wel zeggen dat het wel beter gaat met mij en hoop dat het altijd zo blijft Lachen


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: GoogleAdsense, GrapeshotBot, HorsePhoto, megaspan en 8 bezoekers