Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter:** 27-02-01 22:56

Gedicht...... alleen voor de serieuze mensen

Geplaatst door de TopicStarter: 27-02-01 22:56

Laatst bijgewerkt door #Ymke# op 27-01-03 16:19, in het totaal 1 keer bewerkt

Where Life begins and Love never ends

6-5-2015 papa en mama geworden van Hanne

**Geplaatst:** 28-02-01 00:49

Geplaatst: 28-02-01 00:49

Wow, mooi zeg! Je hebt dezelfde gedichten-tik als ik. Heel mooi geschreven.

Pling

Knuf Mayo

Taart naar eigen ontwerp? www.yourcake.nl / Ik ben niet labiel, ik ben emotioneel flexibel

A fool-proof method for sculpting an elephant: first, get a huge block of cake; then you cut away everything that doesn't look like an elephant...

**Geplaatst:** 28-02-01 09:39

Geplaatst: 28-02-01 09:39

Heel mooi! Wil je het achterliggende verhaal ook vertellen?
Het is zo mooi omschreven, zo zie je paarden (dieren) geven heel veel vreugde en kunnen je evenveel (of meer) verdriet geven. Dat maakt ons zo kwetsbaar.

**Geplaatst:** 28-02-01 13:38

Geplaatst: 28-02-01 13:38

ik heb ook een gedicht gemaakt over mijn oude pony Belleamy (ze is er helaas niet meer)

Mijn dromen zouden waar zijn
jij zou van mij zijn
ik zag je daar staan in de wei
vrolijk met je veulen erbij
je zag er vies en lelijk uit
maar nu ben je de mooiste en spring je er uit
je was nog niet van mij
maar toch ik was blij
je liep nog niet zoals het moest
je baas zei dat je naar de slacht moest
en je veulen ging weg
ik had enorme pech
ik kon nachten niet slapen
toen kwam je oude baas kijken
zij had de oplossing
en mijn vader zei dat ze mischien niet naar de slacht ging
en dat je van mij word als het lukt
maar dat kon niet gebeuren
mijn leraar zat je zo'n beetje te keuren
maar je liep kreupel met je achter been
daarom kon je niet naar dat ene toe
je kon haast niet meer lopen
maar toch ik bleef hopen
maar het ging echter steeds slechter
maar toen heeft je baas je verkocht
het leek net of het niet mocht
dat ik blij word
maar ik was zo aan je gehecht
het leek wel een gevecht
een gevecht tegen woede en pijn
nee dat was echt niet fijn
ik kreeg toen een nieuwe pony
die was veelste wild voor mij
dat deed mij eel pijn
ik viel er vaak af
omdat ik nog te veel om jou gaf
"ik hou van je
ik mis je"

thirza

**Geplaatst:** 28-02-01 13:41

Geplaatst: 28-02-01 13:41

ym, 't is echt super mooi!

**Geplaatst:** 28-02-01 15:34

Geplaatst: 28-02-01 15:34

beide gedichten vind ik erg mooi.
je kan zien dat er erg veel gevoel in zit, dat is mooi!
Liefs Lin

**Geplaatst:** 28-02-01 16:29

Geplaatst: 28-02-01 16:29

Hoe gaat het trouwens met Texas? Ga je het paard huren/leasen/kopen? Of lukt dat niet?
Over de gedichten: hardstikke mooi, aangrijpend! En als we dan toch bezig zijn? Hierbij een gedicht dat ik een paar maanden geleden maakte. Over een paard dat teveel op stal stond, te weinig aandacht kreeg, en dan later verweten werd dat hij in de bak te wild was.

Paardenstal.

Ik zie je ogen draaien
je linkervoorbeen maaien
je hoef schraapt steeds weer
over de harde vloer
alleen met voer ben je
nog kalm te krijgen
maar zwijgen?

ik zie je ogen draaien
je hinnikt en briest
jij, die steeds weer
je geduld verliest en
van wie ik gewoon wéét
dat je je zult afreageren
in de bak met galopperen
met gesteiger en gebok
jij, die geen rust vindt

in een hok.

Dorine.

**Geplaatst:** 28-02-01 16:39

Geplaatst: 28-02-01 16:39

Nog even eentje er achteraan, over mijzelf. Ik heb last van geheugenverlies, zowel op korte termijn als lange. Maar ik ben muzikaal, en bepaalde muziek helpt mij een gevoel van vroeger terug te krijgen, gevoel dat ik had toen ik dat nummer vaak hoorde. Ik schreef een gedicht aan mijn man, over de periode dat we samen oud zijn later, en ik weinig meer weet en kan:

Muziek.

Later als ik oud ben
en veel dingen niet meer weet
soms jou niet meer herken
zorg dat je niet vergeet
dat als ik daar lig, te ziek
om nog te kunnen praten
er toch een herinnering is
die mij nooit zal verlaten
als oude muziek mijn oren
en mijn geheugen bereikt
opnieuw ben ik geboren
mijn weemoed die mij verrijkt

muziek zal zich een weg banen
zodat ik jouw liefde herken
huil niet om mijn tranen
omdat ik dán
bij je ben.

D.

Ik heb gehuild toen ik het schreef, en doe dit telkens weer als ik het gedicht tegenkom.
Mijn man Peter, met wie ik honderd jaar wil worden. Ook al kan ik niets meer, ik zal des te meer voelen. Vanwege de herinneringen vol liefde die hij nu al creëert. Groetjes van een dankbare Dorine.

Wie is er online