Nog een opmerking uit het verslag;
Albert Voorn oordeelt dat een groot deel van zijn collega's niet weet hoe een paard mentaal en fysiek in elkaar zit. Voorn verbaast zich erover dat zoveel ruiters onbekwaam zijn, maar desondanks, toch tot grote prestaties kunnen komen.
"Daarom beoefen ik deze sport ook met gemengde gevoelens.Er zijn dagen geweest dat ik ermee wilde stoppen als ik weer zag hoe er getraind wordt of hoe collega-ruiters op het voorterrein rijden. Het is puur de welwillendheid van het paard, waardoor wij succes hebben. Maar , zo stelt hij, ik ben ook met deze sport begonnen om beroemd te worden. Niet uit liefde voor het paard, maar puur voor mijn eigen ego en publiciteit.Dat gaat ten koste van het dier en dat zie ik nog steeds veel om me heen. Van elke fout krijgt het paard de schuld