Bij m'n zusje op de club zit ook zo'n meisje. Het kind is 11 en rijdt sinds 2 jaar fanatiek wedstrijden. Pa koopt de duurste pony's voor haar uit Duitsland (20.000 Mark is geen grap meer), kind heeft een eigen vrachtwagentje met daarop in grote letters haar naam geschilderd, en ze heeft naast haar ponyclubles minstens 3 x per week privéles. In die twee jaar tijd heeft ze al verschillende pony's gehad, die vaak ook even snel weer verkocht worden 'omdat ze er toch niet verder mee komt'. Het kind vindt het nu nog leuk, al die aandacht, maar dit kan toch niet gezond zijn? Ik geef ze nog een jaar of 2, dan is het kind het zo zat dat ze de kont tegen de krib gooit en die hele ponyzooi de rug toekeert. Ik heb het vaker zien gebeuren. Op zo'n manier kan een kind toch niet ontspannen met zijn of haar sport bezig zijn?
Ik herinner me een uitspraak van een vroegere trainer van een EK-ponyteam: 'Alle ponyruiters zouden wezen moeten zijn'. Hiermee bedoelde hij dat de ouders er uiteraard achter moeten staan, maar dat die hele ponysport niet ten koste van het kind moet gaan. Ik kan het alleen maar volmondig met hem eens zijn. Als je die prestatiedrang op ponyconcoursen soms ziet... Ouders zijn meestal nog erger dan hun kids, die willen gewoon leuk rijden, maar ouders stoppen er geld in en willen dan ook het hoogste resultaat zien. Om te kotsen .
.
If you want to go fast, go alone. If you want to go far, go together. <African proverb>