Wilde ik jullie toch nog even mededelen, dat ik echt helemaal verliefd ben op Udinnieminnie! Gisteren hebben we met haar gewandeld, pa Isolda aan het touw, ikke Udinde. Ze liep keurig netjes mee, heeft (bijna) niet getrokken of gehangen! *glunder*
Vanavond was ik even om te genieten en te kriebelen en Isolda te knuffen. Isolda was druk aan het eten en Udinde liet zich kriebelen. Ze vond het heerlijk!
Tot Waldi, die oen, tegen het stroomdraad aanliep en hoognodig "gestroost" moest worden. Ik liep dus bij udinde weg, stond ze me terug te roepen! Echt met een klein hoog hinnikje, alsof ze wilde zeggen: "he kom terug, ik heb nog jeuk!! Je moet nog verder krabben!"
Ze stond echt zo guitig te kijken!
Wat is het toch een skatteke!