), erg gezellig...Heeeeeerlijk was het, zonder gezeik je dingen doen, weg gaan wanneer je wil, op bed gaan wanneer je wil. Zo leer je ook nog eens wie je eigenlijks voor je hebt, veel die ik eerst wel aaridg vond mag ik nu gewoon niet meer en zo is het andersom ook... Zelfs de jongens blijken nog gevoel te hebben
Woensdags moesten we op excursie, ik was bij gehandicapten ingedeelt omdat ik er die dag niet was kon ik zelf niks kiezen... Om eerlijk te zijn ben ik bang voor die mensen, niet voor alle, maar de meesten wel (zo op het eerste gezicht)... We moesten 3 instellingen langs, bij de 1e was het al mis hoor.. Ik zat naast eentje die tijdschriften aan het lezen was, en pakte hij ineens mn hand en begon met mijn hand plaatjes aan te wijze, tsja..
Later bij de rondleiding pakte hij ineens van achteren mn arm en sleurde me mee naar een deur, want er was iets met die deur, ik schrok zo (stond beetje te dromen want de rondleiding was saai )...Voor de rest was het wel leuk
We moesten natuurlijk vanuit Appelscha ook weer terug fietsen, om half 11 vertrokken we nadat de huisjes waren gecontroleerd en om 10 voor 1 was ik weer in H'veen daar heb ik nog 3 kwartier in de kou op mn paps gewacht
In de auto zei mn vader dat Appie (staleigenaar) woensdag had gebeld Ewald begon ballen te vormen (van eten zeg maar) en zn eten in de waterbak te gooien en dan het op te slobberen, volgens hem had hij iets met zn tanden.. Hij werd namelijk ook weer magerder.. Ook hadden ze gebelt of ze hem zn dek op mochten doen want het begon erg koud teworden en hij al dik in zn vacht kwam... Thuisgekomen meteen naar Wolvega gebelt en dara kunnen we dinsdagochtend terecht.. Toen ben ik me gaan omkleden en naar Waldi gegaan, eerst nog even bij roos&laica gekeken die aan het rijden waren. Toen Waldi uit de wei geplukt en op stal gedaan... Ik deed zn dek af en ja hoor we zijn weer terug bij af wat zn dikte betreft.. Je kunt zn ribben zowat weer tellen
Ik zag ook inderdaad dat hij een bal kuil uitspuugde, dikke sh|tzooi is het Ik dacht dat ike r eindelijk vanaf was en dat we eindelijk lekker aan de slag kunnen 
Ik durf hem nu neit te rijden want ja zn tanden he... We laten hem dinsdag ook meteen enten, chippen en zn longen weer nakijken...Hoop op goed nieuws, want die arme pony heeft nu eerst wel genoeg gehad vind ik....
Kuss Maaike
Trotse mama van 
