russel schreef:Met mijn paard gaat het net zo zoals jij het beschrijft. Ze kennen je wel hoor en je bent ook wel iets speciaals voor ze.
Maar die van mij heeft 2 maanden op de wei gelopen bij de paarden van mijn vriendin. Zij kwam elke dag om brood of extra hooi te voeren als het gras te schraal werd. Ik kwam ook regelmatig en daar kwam hij al aan, moest ook uitgebreid alle plekjes kriebelen en keek me na als ik wegging.
Op een dag samen met mijn vriendin in de wei. De paarden moesten worden opgeladen voor de tandarts. Jawel, meneer liep niet achter mij aan, maar achter mijn vriendin aan. Ik had het nakijken!!
Wel een geluk dat dat de keerzijde van je band is. Krijgt hij ooit een nieuwe eigenaar waarvan ik weet dat die goed voor hem is,is hij mij zo vergeten en hobbelt hij vrolijk achter de nieuwe beschermvrouw/heere aan met de bekende gele voerschep of het schone warme stalletje.
Anya schreef:ingewikkelde vraag, want allerlei eigenbelang zaken van B'elanna spelen altijd mee. Wetenschap van voer in de stal als ik haar uit de wei haal bijvoorbeeld. Toch denk ik wel dat ze oprecht blij is als ik er ben of haar kom halen. De begroeting is altijd enthousiast. Bovendien merk ik het aan het werk met haar...Ik heb een paard met Amorbloed en die schijnen niet bekend te staan om hun bereidheid vanaf het begin mee te werken. Ik heb er ook zeker 2 jaar over gedaan voor mijn eigenwijze dominante maar oh zo lieve merrie echt mee ging doen. Ze loopt nu best heel aardig, maar je merkt wel duidelijk verschil als anderen (op de grond of in het zadel) wat van haar vragen. Ze zal dan altijd proberen om het half te doen, of oude kunstjes uit de kast te halen (heel erg telgangen of super over de schouder weglopen of lekker puh steeds in de foute galop aangalopperen). Kortom ze laat duidelijk zien dat je haar respect en vriendschap nog wel moet verdienen hahahaha.
Volgens stalgenoten is ze als ik op vakantie ben ook nogal nukkig en dwars. Mijn grootste 'beloning' was toen haar veulen moest komen: ze stond in de wei, ik kwam aanrijden, ze komt van achteruit de wei naar het hek draven en haar water brak. Het was of ze op me gewacht heeft. Dus ik denk dat we wel een band hebben.
Alvaron schreef:Goeie vraag. Ik vraag mij ook wel vaak af wat Alfie nou van mij vindt. Ben ik best wel benieuwd naar.
Hoewel ik hem al 11 jaar heb en hij mij volgens mij (volledig?) vertrouwt, zal hij nooit hinnikend op me af komen rennen. Hij komt meestal wel naar het hek toe en ik kan 'm altijd zonder enig probleem z'n halster aandoen maar dat doet ie bij iedereen. Hij herkent mij echter wel degelijk.
Knuffelen houdt ie niet van, tja 't is ook een hengst, maar als ie ergens jeuk heeft als ik aan 't poetsen ben dan geeft ie dat wel aan. Verder kan hij soms echt om aandacht vragen als hij buiten de stal staat (om te poetsen) en ik even met iemand sta te praten. Dan krijg ik een zet van z'n neus. En eergisteravond was ik, volledig tegen de routine in, eerst gaan rijden en daarna gaan uitmesten. Hij stond al in z'n box waar nog wat kuil verspreid lag tussen het vlas en ik was op m'n hurken bollen aan 't zoeken. Komt ie ineens z'n wang tegen mijn wang aanleggen Maak ik dus meteen misbruik van om even te knuffelen want IK vind dat wel leuk }> . Maar volgens mij was dat dus gewoon een actie van 'm om te zeggen van "Hé, schiet eens op! Ik wil ETEN!"
Tlove schreef:hey! ik zou graag ook zo een band hebben met mijn paard, hoe weet je wat ze van je denken?? heeft er iemand missschien tips om een goede band met je paard je hebben dat toch wel een dominant karakter heeft. ik wil echt iets voor haar betekenen, misscien doe ik dat al maar ze laat het me allesins niet merken wat ik jammer vind. hoe weet je dat eigenlijk, je kan het niet vragen ofzo he ! :'(
groetjes van Tloven en of het omgekeerd is??
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 136 bezoekers