Wij (Annemieke, Iris, Madeleine, Cecile en Mariska) zijn helemaal stapel op onze ponies Dinkey en Gate. Ik denk dat veel mensen van bokt deze ponies ook wel kennen van met name ITP: twee lieve en schattige, maar soms ondeugende shetlanders. Wij doen heel veel met ze met als gevolg dat, omdat dat vaak buiten en dus over de weg is, de hoefjes heel veel afslijten. De ponies staan in een stedelijke omgeving en om uberhaupt ergens te komen moeten wij toch met ze over de weg. Gras of bos oid is hier vrij ver te zoeken.
Iedere normale paardengek weet dat je dan je pony hoefijzers geeft zodat zijn/haar hoeven niet meer af kunnen slijten. Als het toch eens zo simpel lag...
Er is in de directe omgeving dus geen smid die ze wil beslaan.
Waarom? Niet omdat ze superwild of vervelend zijn tijdens het beslaan, maar OMDAT ZE TE KLEIN ZIJN. 
Daar kunnen wij ons aan de ene kant heel goed iets bij voorstellen: het is een extra belasting voor de smid en daarbij komt dat het een enorm priegelwerkje is. Maar aan de andere kant: onze ponies zijn ook PONIES, ze werken hard en met veel plezier en als ze niet naar buiten kunnen omdat hun hoeven te kort afgesleten zijn worden ze ten eerste heel chagarijnig en ten tweede best wel fel omdat ze hun energie niet kwijt kunnen, en daardoor worden ze ook nog eens te dik (je weet hoe dat gaat met die shetten!). 
We zijn dus nu al meer dan een jaar hiermee aan het stinkmodderen: onze eerste smid was Marc van der Brink. Dinkey was nog nooit beslagen en daarom erg bang. Het is toen nogal uit de hand gelopen waarna de smid hem liever niet meer wilde doen. Het is een heel lang verhaal, maar de laatste keer voordat de smid er mee ophield was er nix aan de hand en kon hij hem gewoon beslaan, maar hij heeft gewoon een hekel aan Dink door wat er die eerste keer gebeurd is. Dat mag natuurlijk geen enkele reden zijn om een pony niet te beslaan!
Toen zijn we overgestapt op Pieter Brandt, een hele lieve en aardige man, waar ik goed mee kan lachen. Hij besloeg netjes en was goed met de ponies: geen enkel probleem. Dinkey stond zo braaf als een lam en er was helemaal niets aan de hand. Hij was niet te spreken over Mark's gedrag en zei dat hij meer klachten over hem had ontvangen. Maar... hij brak zijn been en gaf ons twee telefoonnummers: Thijs van Rossum en Ric Segers.
We belden Ric op: ook een hele lieve man met veel geduld en op het eerste gezicht ook heel kundig. Maar hij vond de hoeven van Gate te kort en moest ze eerst 6 weken op biotine voordat hij er een ijzer onder wilde zetten. Op dat moment twijfelden we geen moment aan wat hij zij en zetten de pony op biotine, op een schrale wei, en kwam ze niet meer buiten. Dinkey besloeg hij goed maar de keer erna sloeg hij een nagel in het leven waardoor hij de dag erna een hoefzweer had en twee weken kreupel was, de hoef gevoelig was en waardoor er dus langere tijd geen ijzer onder mocht.
Toen de voet van Dink eenmaal genezen was werd hij weer beslagen. Maar tijdens het bekappen kapte hij het achtervoetje veel te kort
en toen het ijzer eronder ging kon hij daarna niet meer op dat been staan. Het ijzer ging er onder vandaan en ook Dink moest aan de biotine. Toen bij Gate de 6 weken omwaren maakten we een afspraak om haar te laten beslaan. Ric kwam maar nogmaals vertelde hij ons dat haar hoeven niet lang genoeg waren en dat ze nog 6 weken aan de biotine moest. Okej, denk je dan als eigenaar en verzorgster: hij wil die pony zo goed mogelijk helpen. Maar toen hij uiteindelijk pas na 4 maanden (wat op zich logisch is want biotine werkt pas op lange termijn. Bovendien is niet bewezen dat biotine een snellere hoorngroei bevordert, WEL verbetert het de KWALITEIT van het hoorn. Maar wisten wij toen veel! Thijs -lees verder- heeft ons dit uitgelegd.) haar wilde gaan beslaan vonden we het toch wel wat lang duren. Maar als dat het beste voor de pony is dan doe je dat.
Allebei de ponies werden netjes beslagen en er was niets aan de hand. Totdat ze opnieuw beslagen moesten worden; Dinkey werd opnieuw kreupel. Er was bij het eraf halen van het achterijzer een heel stuk uit de zijkant van de hoefwand gebroken
en weer moest mijn pony aan de biotine en kon hij weer vier maanden stil staan. Hoewel bij Gate alles wel was goed gegaan, was bij mij de maat zo vol met deze man dat ik Pieter Brandt, die inmiddels van zijn gebroken been was hersteld, opbelde en hem vroeg mijn ponies weer te beslaan. Hij had het heel erg druk en verwees mij door naar Thijs van Rossum.Thijs van Rossum bleek een hele lieve, bezorgde jonge vent te zijn waar we allemaal goed mee op konden schieten: zowel de ponies als de mensen. Hij is heel kundig en bood onmiddelijk aan ons te helpen. Dinkey had pas 6 weken stilgestaan van de 4 maanden maar kreeg meteen nieuwe ijzers, werd netjes recht op z'n voetjes gezet en liep weer als een zonnetje. Ook Gate werd beslagen en liep super, nix geen problemen. Wij waren superblij met onze nieuwe hoefsmid en hebben hem dat dan ook 1000X op het hart gedrukt.
Totdat...hij door zijn rug ging en daar heel lang nog last van heeft gehad.
Het diepe bukken voor onze ukkies was gewoon een te zware belasting voor hem en hij vertelde ons dat wij beter een andere smid konden zoeken. Wij hebben hem toen verteld dat dat heel moeilijk is want als je belt krijg je hier als standaard antwoord: ik besla geen shetlanders, of erger nog: ik DOE geen shetlanders. Hij zei toen, dat als er echt helemaal niemand was, hij dan wel voor ons wilde beslaan. Jullie raden het al: er was dus niemand, maar Thijs kon of wilde ook niet meer komen. Ondertussen liepen onze ponies met brokkelende hoeven waar de ijzers los onder hingen, die we er uiteindelijk maar doe-het-zelf (niet aan te raden) af hebben gehaald omdat simpelweg niemand anders het voor ons wilde doen. Toen na twee en een halve maand heb ik Pieter Brandt nog een keer opgebeld en terwijl ik met zijn vrouw aan de telefoon zat, barstte ik in snikken uit: er moest toch iemand zijn die onze ponies kon helpen? Pieter belde mij dezelfde avond nog terug en ik vertelde hem het hele verhaal. Hij was hierover zo verbaasd en eigelijk ook kwaad dat hij diezelfde week nog kwam om de ponies te doen. Toen vertelde hij ons dat wij eigelijk niet meer in zijn klantenkring konden worden opgenomen omdat hij al overvol zat, maar dat hij, als hij tijd had, wel onze ponies wilde beslaan.
Nu zijn we weer een bijna een jaar verder. Onze ponies moeten soms 3 maanden of langer met hun ijzers doen.
Hun hoeven worden te lang, de ijzers vallen eronder vandaan of hangen los en dan moeten zij de zelf met huis- tuin- en keukengereedschap verwijderen. Vanaf het moment dat de ponies de laatste keer ijzers nodig hadden, in juni, belden wij Pieter Brandt bijna elke week op en steeds verzekerde hij ons dat hij ons terug zou bellen voor de week erna om een afspraak te maken. Wat hij dan steevast steeds niet deed en nu hebben onze ponies ALWEER geen ijzers en als wij ze niet binnen of op het land houden worden ze ook nog eens kreupel omdat de hoefjes te kort afslijten. Allebei de ponies hebben dit al meegemaakt en zijn onderzocht door een dierenarts die dit heeft bevestigd: zo hoopten wij aan de smeden in deze omgeving te kunnen bewijzen dat onze ijzers niet voor de leuk zijn. Je zou denken dat een smid dit toch zou moeten weten! Wij zijn op dit moment moedeloos en hopeloos. Wij zoeken een goede, kundige en vooral rustige en geduldige smid voor onze ponies die 85 en 92 cm hoog zijn en als ijzermaat 7x0 hebben. Ze staan in Hendrik Ido Ambacht (omgeving Dordrecht en Rotterdam). Behalve de bovengenoemde smeden beslaan Anton Bosje, hoefsmid van Rhoon (Puttershoek) en Ed Kuiters geen shetlanders. Wie kan ons helpen, want zo kunnen wij echt niet verder
Verder hopen wij hier berichten van steun te verzamelen die wij, als we GEEN nieuwe smid vinden, aan de smeden hier kunnen presenteren in een lijst, want zo kan het gewoon echt niet langer. Vast bedankt voor jullie steun en het lezen van dit lange bericht.
PS! Dit bericht is niet geschreven om op wat voor reden dan ook hoefsmeden af te kraken of te beoordelen op hun kundigheid. Ik heb alleen ONZE, PERSOONLIJKE ervaringen met hen opgeschreven en mijn MENING weggelaten; over een smid zit er nog meer achter dit verhaal. Nogmaals, het zou negatieve reclame zijn dit op bokt te zetten.
Ook nu ik weer met mijn paardje op haar geboortestal sta komt hij nog steeds, die andere hoefsmid (die zij nog steeds hebben) die hoeft niet meer aan mijn paardje te komen. Mijn hoefsmid bevalt me dus goed, als ik hem bel en hij is er niet dan belt ie altijd terug, ik hoef praktisch nooit langer dan 2 weken te wachten, en hij behandelt mijn paardje rustig en met respect 
) 
en heeft haar als smid) aan het nummer van * gekomen. * heeft haar net gebeld en ze wil ze waarschijnlijk beslaan! Morgen ga ik haar bellen om een afspraak te maken.