Vandaag in de regen opgezadeld en met regenpak aan en cap op op pad gegaan. Omdat we nu een heel andere kant op gingen dan normaal was ze wat aan het snurken en dribbelen maar ze heeft zich prima gedragen.
Na 1,5 uur stappen en af en toe een drafje kwam ik op de stal van Pliva aan. Tinka werd door iedereen even bewonderd (vooral het koppie viel erg in de smaak ) en toen heb ik haar in Pliva d'r stal gezet.
Plief stond nog buiten in de stromende regen.
Een paar boxen verder stond een IJslander enorm idioot te doen bij de tandarts maar Tinka zag alleen maar die bak met muesli (krijgt ze anders nooit! mmmmm ).
Nadat iedereen even had geluncht zou Tinka aan de beurt zijn maar mijn zus had haast dus Pliva mocht even eerst. Ze begon zo braaf maar later probeerde ze elke keer de box uit te denderen toen de tandarts bezig was.
Toen mocht Tinka. Ze was nog nooit bij de tandarts geweest dus ik wist niet wat ik kon verwachten maar ze vond de tandarts zo lief, ze moest gelijk met hem knuffelen toen ze in de box stond.
Toen kreeg ze de ijzerwinkel in haar mond (die de mond openspert) en toen heeft de tandarts even gevoeld hoe haar gebit eruit zag.
Hij schrok ervan, enorme haken van bijna 3 cm aan beide kanten!! Had hij nog niet vaak meegemaakt en hij had er een zwaar hoofd in dat hij het weer netjes zou krijgen. Ook had ze aan de binnenkant van haar wangen een wondje zitten door die haken en ze stonk verschrikkelijk uit haar mond toen hij bezig ging, zat tegen een ontsteking aan. Ik heb ook nog even in haar mond mogen voelen hoe groot die haken waren.
Maargoed, hij ging aan de gang en ze bleef zo ontzettend rustig, ze had haar oogjes op mij gericht, oortjes naar voren en heeft geen stap verzet. Ik had het halstertouw gewoon in een boogje hangen.
De tandarts is ruim een half uur aan het vijlen geweest voordat hij de haken eraf had. Met de anderen was hij steeds met 10 minuutjes ongeveer klaar. Het was dat Tinka zo rustig bleef zei hij, anders was het nooit gelukt om alles eraf te krijgen.
Superpaard, vond ie haar. (vind ik ook )
Zelfs nadat die ijzerwinkel uit haar mond was wilde ze nog even met de tandarts knuffelen, gek paard
Daarna nog wat lekkers gegeven en weer opgezadeld voor de terugweg.
Ze was wel behoorlijk jolig daarna, moest misschien toch even de spanning eruit rennen dus we hebben een heerlijk stuk gedraafd en met een uurtje waren we alweer terug.
In de wei nog even bijna doodgeknuffeld en toen weer op fiets naar huis. Straks lekker een warme douche en droge kleren aan...
Ze kan er in ieder geval weer een jaartje tegenaan!