Dat is een lastig probleem. Longeer je in de roundpenn of in de gewone baan? Als je in de roundpenn longeert, heeft ze wat meer aanleuning op het hek zodra ze met de schouder waar ze graag over wegloopt aan de buitenkant hebt. Op die manier zal ze ook graag wat willen verbuigen naar binnen. Daarin kun je haar een beetje helpen door haar wat rechter te houden of zelfs wat stelling naar buiten te vragen. Dat kun je met de pessoa doen, met een dubbele longeerlijn of met het touwtje. Als je het touwtje gebruikt, dan kun je een extra lijn aan de buitenkant zetten (gewoon extra touwtje of bijzet) als begrenzer, je vraagt dan ook echt minder stelling naar binnen. Tegelijkertijd let je er goed op dat ze meer gaat dragen met haar binnenachterbeen, tempowisselingen zijn daar goed voor en dan vooral wat langer een lager tempo vasthouden; ze zal eerder wat lever wat sneller bewegen, maar het gaat echt even om het dragen. Buiten de roundpenn kun je makkelijker met dubbele longe werken en soms ook wat rechtuit en vaak van hand veranderen.
Op de kant dat ze graag naar binnen valt, wil ze misschien wat minder graag instellen en inbuigen, aan deze kant kun je wat meer stelling vragen naar binnen. Dat zal eerst het effect hebben dat ze naar binnen toe komt, maar als je wat meer stelling krijgt, kun je haar wat makkelijker naar buiten sturen. Zodra ze haar koppie naar buiten kan doen, zie je de schouder naar je toe komen, die hoort ze niet naar binnen te brengen op die manier eigenlijk. Als ze dan instelt en weer op vier benen loopt, dan kun je de stelling wat af laten vloeien zodat ze aanleuning behoudt op de buitenkant.
Met de dubbele longe kun je naar mijn idee wat meer afwisselen en haar manieren om zich te onttrekken ook goed opvangen. Zodra ze wat rennerig gaat worden, eerste weer terug naar een rustig tempo zodat ze wat ontspant en niet wegloopt voor de inwerking.