En zomaar ineens kwamen de tranen

Moderators: Sica, C_arola, Neonlight, balance

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie
 
 
Faas

Berichten: 12718
Geregistreerd: 21-07-02
Woonplaats: Steenwijksmoer

En zomaar ineens kwamen de tranen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 21-09-02 10:09

Gister ging ik na dagen ziek te zijn geweest naar Raakje toe. Ik had hem zo gemist. Hij was niet eens boos zoals ie dat normaal wel is als ik even niet kom. Alsof ie het begreep de schat Lovers

Raakje is al een tijdje kreupel en is vrijdag een week geleden geheel door de dierenarts binnenstebuiten gekeerd. Niets te vinden. Buigproef negatief geen dik been, geen dikke pezen niets. Wel een opmerking over zijn hoefjes. Die moesten nodig gecorrigeerd worden want hij liep hardstikke ongelijk en stond te hoog op zijn benen. Smid zegt heeft het niets mee te maken maar dat zegt ie altijd en doet vervolgens braaf wat ik hem opdraag. Is ook een lieverd.

Nu gister dus had ik hem losgelaten in de longeerpaddock. Dagen niet geweest en ik geef hem nu bewust boxrust. Ik dacht hij zal nog wel niet goed lopen. Echter hij liep toch goed. Evengoed krijgt ie nog een week rust want ik ben veel te onzeker. Vorige keer liep ie goed en ik zit er op en het gaat weer fout. Rij ik hem aan de teugel loopt ie veel beter en daarom denk ik dus aan een spier. En dus komt woensdag voor het eerst de fysiotherapeut. Die wilde ik toch al laten komen omdat ik gezien zijn prestaties en werk vind dat hij best twee keer per jaar lekker onder handen genomen mag worden door de fysio. HEeft het kind verdiend.

Enfin, gister wat gespeeld met hem en wat vrijheidsdressuur. Hij vindt het prachtig dat ie dan kan steigeren op commando. Of een spaans pasje. Hij vindt het gewoon leuk. Niets moet alles mag en we hebben allebei lol. Daar gaa thet om bij hem. En ineens gebeurde het dat ik bij hem stond met mijn wang tegen zijn zachte lieve snoet en ik moest zo huilen. Ik heb nu al weken in spanning gezeten en me zorgen om hem gemaakt, woedend geweest op zijn vorige eigenaren. Ik zei hem 'Raakje ik hou zo verschrikkelijk veel van je dat het soms pijn doet. Wat er ook gebeurd je gaat nooit meer weg wees daar nooit bang voor. Al kan ik niet meer op je rijden of met je de sport in jij blijft altijd mijn maatje en ik zal altijd goed voor je zorgen.

En die lieverd duwt dan heel zachtjes zijn neusje nog dichter op je wang alsof ie zeggen wil 'rustig nou maar ik ben heus niet bang'. Lovers

Nu niet denken dat het al zo erg is. Laat dat maar aan mij over. Ik zie als het om Raak gaat de dingen altijd veel te zwart. Het gaat al weer een stuk beter met hem en ik heb alle vertrouwen.

Hebben jullie dat nou ook wel eens of ben ik gewoon weer een zemel. Het is zo moeilijk uit te leggen maar ik hou echt zo veel van dat paard. Hij heeft me uit een depressie getrokken, maakt dat ik weer plezier in mijn leven heb en bruis van energie. Hij maakt dat ik heb gevonden dat ik goed ben in een bepaalde sport. Iets wat ik nooit had gedacht. Iets wat ik na Maaraak ook nooit meer zal vinden dat besef ik terdege en ik zal daar ook nooit meer naar zoeken.

Nou ja, jullie vinden me vast een zemel maar ik moest het gewoon even kwijt.

'Paint' it 'Black'


Cassidy

Berichten: 75551
Geregistreerd: 08-08-01
Woonplaats: Purmerend

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-09-02 10:15

Je bent geen zemel, want ik denk net zo. Maar ieder paard kan iets aan je leven toevoegen. Een tweede Maraak zul je nooit vinden, maar ook al mocht Maraak er op een gegeven moment niet meer zijn, zullen er anderen komen.

Dat neemt niet weg dat ik voor je hoop dat Maraak nog heel lang bij je mag blijven. Maar het leven van een paard duurt nu eenmaal minder lang dan een mensenleven. Ooit zal je afscheid moeten nemen...

Je suis Charlie.

Faas

Berichten: 12718
Geregistreerd: 21-07-02
Woonplaats: Steenwijksmoer

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 21-09-02 10:20

Er zullen zeker andere paarden komen. Volgend jaar komt er waarschijnlijk zelf een tweede. Dat hij Maaraak nooit kan vervangen is duidelijk. Hij zal er niet minder aandacht of luxe om krijgen hoor dat niet maar gevoelsmatig is het anders. Moeilijk uit te leggen. Ooit zal ik afscheid moeten nemen. is ook al helemaal geregeld. Als het echt niet anders kan dan moet het maar dan wel in zijn stalletje met mij en Lex erbij en in alle rust krijgt hij dan het spuitje. Gatver ik zit nu alweer met tranen. Ik ben zo sentimenteel als de pest de laatste tijd

'Paint' it 'Black'

Djilna

Berichten: 31009
Geregistreerd: 20-09-02
Woonplaats: On the trails

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-09-02 10:31

Nou, ik werd ook al sentimenteel bij het lezen van jou verhaal!
Ik heb met die van mij vorig jaar een zware tijd gehad, dus ik kan het me allemaal heel goed voorstellen.
Na een ongeval in het bos was Don in de kliniek geopereerd en de dag erna stond hij met een zware bloedvergiftiging in zijn rechterachterbeen. De dag erop vonden de artsen hem liggend in de stal (ik weet zeker dat hij gewoon omgevallen is, hij had te veel pijn om zelf te gaan liggen, dat deed hij sinds het ongeval nl niet meer en dat was al 2,5 weken daarvoor gebeurd..). Ze wisten niet of hij het zou redden Huilen
Maar gelukkig heeft hij het gered Haha!
Ik moet er niet aan denken dat hij er nu niet meer zou zijn geweest...

Djilan

Faas

Berichten: 12718
Geregistreerd: 21-07-02
Woonplaats: Steenwijksmoer

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 21-09-02 10:49

Jee dat is niet mis Djilan. Wat zal jij in angst gezeten hebben. Is ie nu geheel hersteld? Wat een dingen kunnen we soms met onze liefste dieren meemaken he?

'Paint' it 'Black'

Djilna

Berichten: 31009
Geregistreerd: 20-09-02
Woonplaats: On the trails

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-09-02 11:11

Ja hoor, Don is goed hersteld.
Hij heeft er een flink litteken in zijn rechterachterbeen (aan de binnenkant net onder zijn lies) aan overgehouden doordat daar na de bloedvergiftiging een abces ontstond. Die smeer ik regelamtig in om hem soepel en zacht te krijgen.
Het hele proces heeft wel lang geduurd hoor!
Het gebeurde een week na de endurance van Arnhem in augustus (eerste week van september). Hij is bij elkaar ruim 2 maanden van huis geweest, want hij kwam pas in december weer bij mij thuis, waarvan 4 weken in de kliniek en 5 weken herstellen bij mijn vriendin Marijke Böink die een eigen holistische praktijk voor paarden heeft. Daar is hij echt super vandaan gekomen. Haha!
Verder heb ik vanaf half mei de training weer rustig op kunnen pakken.
En op 7 september heb ik mijn eerste endurancewedstrijd van dit jaar gereden in Holten. Dat ging echt super lekker.
Don was vrolijk en had echt super waardes.
Hartslag:
voorkeuring: 42 (normaal +/-36)
P/A: 48
finish: 60
nakeuring: 38
Helaas afgekeurd op lichte onregelmatigheid rechtsvoor, maar dat was zelfs zo licht dat de dierenarts eerst zei dat het links zat... Verward
Weet waarschijnlijk wel waardoor het komt.
Toch was hij na de wedstrijd nog echt superfit!
Na een dag was er helemaal niet meer van de onregelmatigheid te zien en zijn we na 2 dagen weer rustig door het bos gaan stappen..

Dorine
The one and only

Berichten: 4131
Geregistreerd: 09-01-01
Woonplaats: Zevenaar

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-09-02 12:02

Fasel dat hebben er meerdere hoor!

En jah, sinds ik Cerise heb is ze ook mijn lust en mijn leven, net als jouw paard voor jou is.
Het is gewoon een beetje je kindje zeg maar. Knipoog

Ik heb borstkanker, en het is nu al twee keer uitgezaaid, ik ben nu dus wéér aan de chemotherapie, kotsmisselijk als ik er net eentje heb gehad...
Als ik dan na dagen Cerise niet gezien te hebben weer bij haar op stal kom, voel ik hetzelfde als jij!

Die zachte neus die voorzichtig in mijn hals blaast, de manier waarop ze gewillig alles voor me doet... terwijl ze niet gemakkelijk is soms, maar nu ineens...
Zou ze het weten?
Zou ze het aanvoelen?
Zou ze begrijpen dat ik baal van mijn ziekte?
Dat ik meer tijd wil, meer energie, vaker de kans om allerlei leuke dingen met haar te doen...
Dat ik mijn haar niet kwijt wil raken, dat ik niet kotsend bij de wc wil zitten en de rest van de dag slapend doorbrengen...

Ze staat daar en ze kijkt
wat ik dankzij haar wel niet heb bereikt...
ik vecht omdat ik weet dat zij wacht
telkens opnieuw een donkere nacht
maar zij zal daar staan
trots en sterk opgericht
zij
brengt mij licht. Lovers

Sterkte allemaal die zich wel eens zorgen maken.
En zeker weten:
jouw paard ziet en hoort jou.
Maar 'voelt' jou nog véél beter! Lachen

Faas

Berichten: 12718
Geregistreerd: 21-07-02
Woonplaats: Steenwijksmoer

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 21-09-02 12:07

Jee Dorine je verwoort het zo goed allemaal. Ze voelt het ook degelijk wel aan. Ik weet het zeker. En het is ook je kind, je schaap je alles. Blij datik niet de enige ben.

Maar iets veel belangrijkers. Hoe is het nu met jou???? Gaat het al beter? Hoe staat het er voor?

Liefs Hanifa

'Paint' it 'Black'

Navy

Berichten: 4501
Geregistreerd: 10-03-01
Woonplaats: Voorthuizen

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-09-02 20:29

Ik krijg al tranen bij het lezen.. Maar je gevoel deel ik zeker. Ik ben zo gek op dat beest, zo´n intense liefde, dat het me soms bang maakt. Ik heb veel meegemaakt met ´r, en we hebben alles overwonnen, maar dagelijks wordt je geconfronteerd met de keiharde realiteit. Op een dag zal zij er niet meer zijn, en dan? Wat moeten we dan? Verder leven? Vergeten?

Ooit is Navy in de sloot gesprongen, blind door haar liefde voor de tinker Tiko, zij sprong de sloot in omdat hij haar alleen liet op onbekend terrein.. Ze heeft hier erg vast gelegen, en ik was samen met mijn (toen nog) vriendin alleen. Ik heb nog nooit zo´n angst gevoeld, zo in paniek geweest. Ik heb gehuild, geschreeuwd dat als zij daar dood zou gaan, ik ook dood zou willen, ik was al bijna naast ´r gesprongen om te verdrinken.. En vaak denk ik ook serieus dat ik het zonder haar niet red. Het klinkt erg overdreven, maar zo voel ik het.

Zij heeft me door de moeilijkste perioden van mijn leven geholpen, zij was er wanneer ik haar nodig had. Zij was mijn steun, de enige die me begreep, en nu nog steeds de enige die ik echt allees toe vertrouw. Dat zal nooit veranderen.

Ik voel nu nog steeds de pijn van toen mijn beste vriendin mij (onder een andere naam, haar echte naam zal ik hier niet neerzetten om ´r te sparen) vertelde (uit pure jaloezie) dat ik Navy nu recht de dood in reed, door Endurance te rijden. Ik zou maximaal een jaar nog met ´r hebben. Tuurlijk, ik weet wel beter, maar dat doet pijn..

Endurance: je paard, jij, een prachtige omgeving en heel veel kilometers worden samen één.

Faas

Berichten: 12718
Geregistreerd: 21-07-02
Woonplaats: Steenwijksmoer

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 22-09-02 07:30

Jeetje Navy zei ze dat echt? Geen echte vriendin dus'blijkbaar want die zeggen zoiets niet. Wat zal je teleurgesteld zijn geweest. Ja ik moet eerlijk bekennen hoe ik verder moet als Raak er ooit niet meer is weet ik niet. Ik zal wel moeten. Dat zou ie willen, tenslotte heeft ie mij afgehouden van het beeindigen van mijn leven. Dan zou ik heel ondankbaar overkomen als ik niet verder zou gaan. Maar moeilijk zal het wel zijn. Ook al is het hopenlijk nog heeel ver weg.

Lag ze onder water toen in die sloot? Of kon ze d'r koppie nog boven houden. En hoe hebben jullei haar eruit gekregen?

'Paint' it 'Black'

Navy

Berichten: 4501
Geregistreerd: 10-03-01
Woonplaats: Voorthuizen

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-09-02 07:41

Ze had d´r hoofd nog boven water, maar zat helemaal vastgezogen, zeg maar. Doordat ik zo in paniek was had de (we waren daar als kampbegeleiding), organisatie van het kamp mij horen schreeuwen Bloos En was gauw teruggekomen van hun rit. Ondertussen lag Navy doodstil, een beetje te puffen, en de schat (wat een koele kikker is het toch ook..) begon zelfs rustig van de kant te eten.. Gauw de boer gewaarschuwt, en die heeft haar uiteindelijk met een trekker eruit getrokken.
Helaas had het op Navy wat minder impact gemaakt dan op mij, want de volgende dag deed ze het rustig nog een keer over.. Toen rukte zelfs de hele brandweer uit, met zwaaidende lichten en sirenes en al..
Nu heb ik dus het trauma opgelopen dat ik langs elke wei met sloot, toch nog een draadje of hek wil hebben Haha!

Endurance: je paard, jij, een prachtige omgeving en heel veel kilometers worden samen één.

Djilna

Berichten: 31009
Geregistreerd: 20-09-02
Woonplaats: On the trails

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-09-02 09:46

quote="Fasel"]Ja ik moet eerlijk bekennen hoe ik verder moet als Raak er ooit niet meer is weet ik niet. Ik zal wel moeten. Dat zou ie willen, tenslotte heeft ie mij afgehouden van het beeindigen van mijn leven. Dan zou ik heel ondankbaar overkomen als ik niet verder zou gaan. Maar moeilijk zal het wel zijn. Ook al is het hopenlijk nog heeel ver weg.

Hoi,
Ik denk dat je na Raak weer net zo`n fantastisch paardje zou krijgen!
Ik geloof nou eenmaal dat ruiter en paard elkaar uitkiezen. Anders zou je ook niet zo`n band kunnen krijgen/hebben. Je krijgt denk ik altijd het juiste paard voor jou. Lovers

Iemand bij ons in de buurt moest afscheid nemen van haar paard ivm een ersnstige blessure. Nu heeft ze een nieuw paard gekocht en het is ongelooflijk maar waar. Je zou bijna zeggen dat ze dezelfde zijn. Ten eerste lijken ze erg op elkaar en ten tweede komen de karakters precies overeen. Ze is echt dolgelukkig! Haha!

Alleen al op dit forum lees je wat een fantastisch paarden iedereen heeft!
Er is natuurlijk maar 1 Raakje en hij blijft hopelijk nog hééééél lang bij je, maar ik zou je niet ongerust maken over zijn evt. opvolger!

Djilan

sanderijn
Berichten: 5643
Geregistreerd: 12-01-01
Woonplaats: daar waar het altijd lijkt te waaien....

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-09-02 11:09

je bent helemaal geen zemel!
ik herken het helemaal
mijn tinkie is mijn alles,mijn kindje en als ze dan wat heeft zit ik er al naast te huilen bang dat ze dood gaat!
ik maak me ook altijd veels te veel zorgen.
maar goed ik begrijp jou dus erg goed,maar aan je verhaal te lezen is het echt een schat en snap ik dat het je alles is,paarden voelen alles en ook jouw gevoelens voor hem,je depressie,enz.wees maar zuinig op hem en nog heel veel plezier met hem!!

soms is het beter om te zwijgen

Faas

Berichten: 12718
Geregistreerd: 21-07-02
Woonplaats: Steenwijksmoer

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 22-09-02 11:17

Ach weet je wat het is. Anderen zeggen vaak van hem 'ik zou zo'n onrustig paard niet moeten hebben, hij dribbelt teveel, heeft zijn oren in zijn nek'. Maar die begrijpen niet dat hij zijn vertrouwen in mensen kwijt is. Hij wil geen vreemden in de stal, hij kan uren met mij staan dromen, dan legt ie zijn kin op mijn schouders en dan staan we soms minutenlang in de verte te staren en te dromen. Tuurlij kmet opzadelen is ie ongedurig maar ik heb ook mijn goede en slechte kanten. Ik accpeteer het gewoon want het weegt absoluu tniet tegen de vele goeie dingen op die hij heeft. Het is echt een opluchting zeg dat ik niet alleen hierin ben. Ik voel me soms zo'n trut gewoon al omdat anderen zo'n gezicht trekken van 'heb je haar weer' als ik zeg dat de fysio voor hem komt. Dat ze zelf rennend en gillend naar een fysiotherapeut rennen als er een spiertje pijn doet dat geeft niet. Voor dieren mag het blijkbaar niet.

'Paint' it 'Black'


Faas

Berichten: 12718
Geregistreerd: 21-07-02
Woonplaats: Steenwijksmoer

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 22-09-02 11:18

Ooow, wat een leuk paardje heb jij zeg. Jammer dat niet alle foto's doorkomen in je profiel. Prachtkoppie.

'Paint' it 'Black'

sanderijn
Berichten: 5643
Geregistreerd: 12-01-01
Woonplaats: daar waar het altijd lijkt te waaien....

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-09-02 11:22

Fasel schreef:
Ach weet je wat het is. Anderen zeggen vaak van hem 'ik zou zo'n onrustig paard niet moeten hebben, hij dribbelt teveel, heeft zijn oren in zijn nek'. Maar die begrijpen niet dat hij zijn vertrouwen in mensen kwijt is. Hij wil geen vreemden in de stal, hij kan uren met mij staan dromen, dan legt ie zijn kin op mijn schouders en dan staan we soms minutenlang in de verte te staren en te dromen. Tuurlij kmet opzadelen is ie ongedurig maar ik heb ook mijn goede en slechte kanten. Ik accpeteer het gewoon want het weegt absoluu tniet tegen de vele goeie dingen op die hij heeft. Het is echt een opluchting zeg dat ik niet alleen hierin ben. Ik voel me soms zo'n trut gewoon al omdat anderen zo'n gezicht trekken van 'heb je haar weer' als ik zeg dat de fysio voor hem komt. Dat ze zelf rennend en gillend naar een fysiotherapeut rennen als er een spiertje pijn doet dat geeft niet. Voor dieren mag het blijkbaar niet.


tinkie is PRECIES zo!
altijd oren plat
geen vertrouwen in anderen behalve mij
maar ik kan alles met haar echt álles
ze wil altijd voor me werken ook
en vind altijd alles leuk wat we doen
ze snapt het ook niet dat ze nu op de kliniek in roosendaal staat en ik haar niet elke dag kan opzoekn,dan denkt ze dat ik dr achtergelaten heb.tja tis mijn meisje,mijn knappe merriemeisje,en tegen anderen nooit lief maar voor mij?ze gaat niet meer bij me weg!al moet ik dr voor in een kartonnen doos slapen

soms is het beter om te zwijgen

Faas

Berichten: 12718
Geregistreerd: 21-07-02
Woonplaats: Steenwijksmoer

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 22-09-02 11:29

Hi hi, leuk om te horen zo. Ik zou exact hetzelfde doen. Stalhuur gaat eerder van de bank dan de hypotheek. Laatst zei iemand heel mooi tegen mij 'Normaal zie je een paard met daarop zijn ruiter, bij jullie zie je een geheel. Jullie horen bij elkaar en dat zie je'. Dat heb ik al wel vaker gehoord maar het is altijd weer leuk want het is dus overduidelijk dat het bij ons niet paard en ruiter is. Er is samenspel, eenheid. Hij is ooit zelf met vrijheidsdressuur begonnen. Begon ineens te knielen. Had ie nooit geleerd. Nu kan ie spaanse pas, steigeren op commando. ALlemaal omdat ie het leuk vindt. niet omdat het moet. Doet ie het een keer niet? JAmmer dan. Is ons spelletje. MEnsen staan er met jaloezie naar te kijken hoe ik met mijn paard speel. Tegelijkertijd lachen ze je uit. Kan me allemaal niets meer schelen.Wij hebben lol met z'n tweeen en daar gaat het om.

Zucht, ik en mijn Rakeltje. We beleven een groot avontuur. Leuk dat dat voor jullie ook zo gaat.

'Paint' it 'Black'

sanderijn
Berichten: 5643
Geregistreerd: 12-01-01
Woonplaats: daar waar het altijd lijkt te waaien....

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-09-02 11:31

Fasel schreef:
Ooow, wat een leuk paardje heb jij zeg. Jammer dat niet alle foto's doorkomen in je profiel. Prachtkoppie.


ik zie het nu pas dat de foto's het niet doen,raar hoor maar ze zijn ook door iemand anders toen op bokt gezet,du ik ga effe het topic zoeken waar ze vandaan komen hoe dit nu kan??

soms is het beter om te zwijgen

Djilna

Berichten: 31009
Geregistreerd: 20-09-02
Woonplaats: On the trails

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-09-02 22:41

Fasel schreef:
Ooow, wat een leuk paardje heb jij zeg. Jammer dat niet alle foto's doorkomen in je profiel. Prachtkoppie.


Welk paard? Verward

Ehmm, laat maar, ik was te snel... Knipoog


Antwoord op onderwerpPlaats een reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Angs1989, josien_m_, MairiMacBran, Miiej, noordje, onpaard en 42 bezoekers